ျပာျပာသလဲျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို
မီးဖိုခန္းထဲမွ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲထိ
ေရာက္ေအာင္ ေပြ႔ခ်ီခဲ့ကာ
ေမြ႔ရာေပၚ၌ အသာေလးခ်ေပးၿပီး
ထိုင္ေစသည္။
ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကို
အရမ္းဂ႐ုစိုက္တာဘဲ
ထို႔ေနာက္အလြန္စိတ္ပူေနေသာ
မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ဖန္ကြဲစူးထားေသာ
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကိုကိုင္ကာ
maid မ်ားကို လွမ္းေအာ္ေနေသာ
Jungkook
'အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး
maid တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
ေရခပ္ေႏြးေႏြး ဇလံု တစ္ခုယူခိုင္းခဲ့ဦး
ၿပီးေတာ့ ေဆးေသတၱာ ပါယူခိုင္းခဲ့'
'ကေလးေလး ေဆးခန္းသြားမလား
Family Doctor ေခၚလိုက္ရမလား'
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးလည္းေမး
အိမ္ေတာ္ထိန္းအား လွမ္း၍
ေအာ္ကာမွာၾကားေနေသာ
Jungkook အားေငးၾကည့္ေနမိသည္။
သူဒဏ္ရာရတာလား ကြၽန္ေတာ္ဒဏ္ရာရတာလားပင္
မသဲကြဲေတာ့
'အ .. ရၿပီ ကိုကို မေခၚနဲ့ေတာ့
ေဆးထည့္ၿပီး ပတ္တီးစည္းလိုက္ရင္ရၿပီ'
ဟင္ မ်က္ရည္ေတြလား ကိုကို႔မ်က္လံုးထဲမွာေလ
'အစ္ကိုေလး
ေရေႏြးပါ'
maid တစ္ေယာက္လာေပးေသာ
ေရေႏြးဇလံုထဲ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္က္ို
ယုယုယယေလး
ထည့္ကာ အနာကိုသန္႔ရွင္းေပးေနေသာ
ကိုကို႔ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြတဲ့လား
'ဟင္ ကိုကို ဘာလို႔မ်က္ရည္ေတြ
က်ေနတာလဲ'
ဒူးေထာက္ကာထိုင္ထားေသာ
Jungkook ရဲ႕ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို
သူ၏လက္ေသးေသးေလးျဖင့္ လွမ္း၍
ကိုင္ကာေမးလိုက္ေသာ Jimin
သိုေသာ္ေမးသည္ကိုမေျဖဘဲ
'ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးေလးရယ္
ကိုကို႔အျပစ္ေတြပါ ကေလးေလးကို
နာက်င္ေစမိၿပီ'
စသည္ကိုသာတတြတ္တြတ္ေျပာၿပီး
မ်က္ရည္က်ေနေလေသာ Jungkookေၾကာင့္ Jimin မွာ ဘာဆက္ေျပာရမည္ပင္မသိ ျဖစ္ကုန္သည္။
'ကိုကိုရယ္ ကြၽန္ေတာ္ဒီဒဏ္ရာေလာက္ကို
ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္ ကိုကိုရဲ႕'
ဒဏ္ရာကို ေဆးထည္ၿပီး
ပတ္တီးစည္းေနသည့္
Jungkook စိတ္သက္သာေစရန္
ေျပာလိုက္သည့္ Jimin
