ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲမွထြက္လာေသာ Jimin ကို
ျမင္လိုက္သျဖင့္ Jungkook ကားတံခါးကို
ဖြင့္ေပးကာ အသင့္ေစာင့္ထားလိုက္သည္။
စိတ္ရွုပ္ေနေသာ မ်က္နွာေလးနဲ့
ကားေပၚတက္ထိုင္လာေသာ Jimin ကို
Jungkook ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ထိုကေလးေလး မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ညိဳးေနရင္
မေနတတ္တဲ့သူမို႔စကားစလိုက္သည္။
'ကေလးေလး ဘာျဖစ္လာတာလဲ
ဘာစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာရွိလို႔လဲ
ေျခေထာက္ကအရမ္းနာေနလို႔လား'
တရစပ္ေမးလာေသာ Jungkook ရဲ႕
စကားေတြေၾကာင့္ Jimin ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းက
အလိုလိုေကာ့ၫြတ္ေနမိၿပီးသား
အရမ္းဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ကိုကို
'ဒီကေလး ဘာလို႔ၿပံဳးတာလဲဟ
လူႀကီးကို ေလွာင္တာလား'
ၿပံဳးကာေျပာရင္း ဆံပင္ေတြကို
ခပ္ဖြဖြေလး ဖြကာ စေနတဲ့ jungkook
'ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ကိုကိုရယ္
ကိုကို႔အတြက္ေကာ္ဖီဝယ္ေပးရင္း
လူတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိသြားလို႔'
အနည္းအက်ဥ္းသာေျပာျပလိုက္သည္။
အံ့ၾသစရာထိုလူအေၾကာင္းေတာ့
မေျပာလိုက္မိ
ထိုလူအေၾကာင္းစဥ္းစားမိေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းက အနည္းငယ္ၿပံဳးမိသြားသည္။
ကိုကို ေမးလာမွာစိုးတာေၾကာင့္
ကားျပဴတင္းေပါက္ဘက္ကိုသာ
လွည့္လိုက္သည္။
ဘာစိုးရိမ္စရာပါလို႔ စိုးရိမ္ေနတာလဲ Jimin
ေကာ္ဖီခြက္ႏွင့္တိုက္မိတဲ့အေၾကာင္းေျပာတာ
ဘာၿပံဳးစရာပါလို႔လဲ
Jungkook စိတ္ထဲေနလို႔မေကာင္းစြာ
အေတြးေတြ သိပ္မ်ားတာဘဲ Jungkook
ငါမဟုတ္ဘဲ ဒီကေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွာ
ဘယ္သူကအၿပံဳးေတြကို
ပံုေဖာ္လိုက္တာလဲ.....
Jungkook အေတြးကို ရပ္ကာ
ကားကိုသာ ဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းေနလိုက္သည္။
လမ္းတစ္ဝက္ေရာက္မွ ထိုကေလးကို
ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ခါးပတ္ပတ္မထား
'ကေလးေလး ခါးပတ္ပတ္ထားေလ'
အင္း ဟူ၍ အိပ္ခ်င္မူးတူးေျဖကာ
ခါးပတ္ပတ္သြားတဲ့ Jimin ဆိုတဲ့
ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့ ကေလးေၾကာင့္
Jungkook ပါးစပ္ပိတ္မရစြာ
