Miłość i oddanie swojej pasji nie idą w parze, a przynajmniej tak twierdzi Oliver Wood, który w stu procentach poświęca się Quidditchowi, nie zaprzątając sobie przy tym głowy gronem, otaczających go wielbicielek.
Zmienia to się jednak, gdy poznaje w...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Rudowłosa Krukonka od godziny ślęczała w bibliotece nad zadaniem dla McGonagall.
– Transmutacja jest najbardziej złożonym i niebezpiecznym rodzajem magii... – mruczała Fallon pod nosem, szybko kreśląc piórem po pergaminie kiedy poczuła na sobie czyjeś spojrzenie.
Podniosła głowę znad pergaminu chcąc napotkać nękające ją spojrzenie lecz wszyscy w bibliotece wydawali się być zajęci swoimi sprawami.
– Popadam w paranoję. Chyba wystaczy tej nauki na dzisiaj – pomyślała Fallon wracając do swojego zadania domowego.
– Dziedzina magii polegająca na przeobrażaniu przedmiotów lub stworzeń w...
Znowu to samo uczucie.
Dziewczyna ponownie podniosła wzrok i napotkała nieprzyjazne spojrzenie dwóch Gryfonek siedzących w rogu biblioteki.
Uniosła pytająco brwi na co tamte prychnęły ostentacyjnie i zaczęły szeptać między sobą.
– Stuknięte Gryfonki...
Fallon westchnęła leniwie po czym zgarnęła ze stołu zwój pergaminu oraz pióro i ruszyła ku wyjściu z biblioteki.
Dochodząc do drzwi jedna z owych Gryfonek wysyczała w jej stronę:
– Na nic Ci się nie zdadzą Twoje gierki, Davis.
Nieco osłupiała Fallon zwróciła się do dziewczyn.
– Słucham?
– Nie odbierzecie pucharu Gryffindorowi, a Wood w końcu oprzytomnieje i zda sobie sprawę, że Twoje nagłe zainteresowanie jego osobą wynika z tego, że chcesz poznać nasze strategię.
Krukonka w totalnym osłupieniu wpatrywała się w dwie Gryfonki po czym parsknęła niekontrolowanym śmiechem.
– Jesteście obłąkane! – powiedziała nie mogąc powstrzymać śmiechu.
– Cisza! – syknęła bibliotekarka znad swojego biurka.
Fallon posłała jej przepraszające spojrzenie po czym puściła oczko ku Gryfonkom i odpuściła bibliotekę.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
– Wood!
Oliver aż za dobrze znał ten irytujący głos, toteż niechętnie odwrócił się w jego kierunku.
– Tak, Fallon?
– Nie wiem co nagadałeś swoim znajomym, ale nie podoba mi się, że witają mnie na każdej wspólnej lekcji z mordem w oczach.
Oliver przyjrzał się jej uważne po czym odparł beztrosko:
– Jesteś sama sobie winna. Gdyby nie Twoje przekomarzanki...
Krukonka machnęła lekceważąco ręką, przerywając przy tym brunetowi i wtrąciła:
– Zrób coś z tym.
– Przykro mi ale w tej sytuacji mam związane ręce.
Oliver wzruszył ramionami posyłając dziewczynie triumfalny uśmiech po czym dodał:
– Do zobaczenia na eliksirch, Davis.
Po tych słowach w znacznie poprawionym już humorze ruszył ku Wielkiej Sali.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
