Enjoy↬Park Jimin

nine

Jimin ile aynı sınıfta olmadığımızdan o daha beni görememişti.

Ama Taehyung onun gözlerini benden alamayacağını söylüyordu.

Ama o hatırlasa hatırlasa,o da bir ihtimal revirdeki yardım eden kız olarak hatırlardı.

Ama bununda mümkün olduğunu sanmıyorum çünkü o benim ona yardım ettiğim zaman sevgilisinin onu aldatmasının verdiği acıyı yaşıyordu.

Kafamı bunlara yormuş ve dersi dinleyememiştim.

Zil sesini duyduğumda gözlerimi kapıya çevirip işe yarayıp yaramayacağını düşünüyordum.

Arka sıramdaki Taehyung oturduğu yerden elini omzuma koymuştu.

Arkamı döndüğümde bana gülümsüyordu.

Aynı şekilde ben de ona ufak bir gülümseme sundum.

Daha sonra kalkıp beni de kaldırdı.

Omzuma kolunu attı ve beraber okulun kantinine doğru ilerlemeye başladık.

Kantine girdiğimizde bir kaç kişinin değişimimi farketmiş olduğunu gördüm.

Ama en arka masada Hoseok ile oturan dudağı ve kaşı yarılmış olan o güzel çocuk değil bana yanındaki Hoseok'a bile bakmıyordu.

Biz Taehyung ile sıra ararken Hoseok koca bir gülümseme ile bizim adlarımızı bağırıp bize gelmemizi işaret etti.

Bizde ona gülümseyerek onların masasına doğru ilerlemeye başladık.

Jimin hala bize bakmıyordu hatta gözlerini kapatıp arkası duvara denk gelen sandalyesine yaslanıp kafasını da duvara yaslamıştı.

Ben biliyordum böyle olacağını.

Jimin dış görünüşe önem veren biri değildi.

Ve tanışmadığımız için benim nasıl biri olduğumu da bilmiyordu.

Onun bu kötü günlerinde yeni insanlara açık olduğunu da sanmıyorum.

Bir şeyler konuşup Taehyung'un aldığı sütleri içiyorduk.

Pek bu konular dikkatimi çekmiyordu çünkü ya genel hayattan ya da futboldan konuşuyorlardı.

Jimin'i de izleyemezdim çünkü TAM KARŞIMDAYDI.

Masanın üzerine bakarak sütümü içiyor ve arada onları dinlediğime dair ufak mırıltılar çıkarıyordum.

Daha sonra Hoseok'a baktığımda yüzü ciddi bir hal aldı ve konuşmaya başladı.

-Bugün evimde ufak bir parti vereceğim.Eğer bu akşam 19:00'de boşsanız sizde lütfen bize katılın.Saten çok kişi olmayacak bir kaç dost.

Taehyung'a döndüğümde bana "tamam" anlamında gülümsedi ve önüne dönerek orada olacağımızı ve konumu atmasını söyledi.

Hoseok yine büyük bir gülümseme ile tamam dedi.

Yine normal sohbete dönmüştü ama Jimin'de tık yoktu.

Büyük ihtimalle uyumuştu.

Zil sesi ile titreyerek uyanan Jimin ve biz sınıflarımıza dağıldık.

Merak edilen o büyük soru "Jimin seni fark etti mi?"

Cevabım kısa ve net;HAYIR.

(...)