Enjoy↬Park Jimin

twenty-one

Ah şu an utançtan öleceğim.

Neden mi?

Şu an yatağımda uzanmış yine tavanı izliyorum.

Annem eve geldiğinde öğrendiğimiz daha doğrusu hatırladığımız küçüklük arkadaşlığımız,küçüklük aşkımız ve annemin beni utançtan yerin dibine sokacak anıları ile haykırıp daha doğrusu onlar haykırdı,sonunda Jimin'i daha sonra da annemi eve yolladım.

Neler mi oldu?

Annemin;

-Küçükken Jimin'i damadım diye sevdiğini hatırlatması.

-Jimin ile evleneceğim diye mahalleyi ayağa kaldırmamı hatırlatması.

-Benim Jimin'i nikah dairesine kaçırırken markette görmesi ve beni durdurduğunu hatırlatması.

-Jimin'i annemin kıyafetleri ile ona yaptığım kurabiyeleri ona yedirtip beni evleneceksin diye zorlamamı hatırlatması.

VE DAHA FAZLASI...

Şu an,yarın Jimin'in yüzüne nasıl bakacağımı düşünüyorum,

Ve düşünemiyorum.

CİDDEN ÇOK CRINGE ANILARIM VARMIŞ...

Küçükken olan cesaretin şu an bir kısmı bende olsa belki de Jimin ile gerçekten evlenmiştik.

Bugün olanları unutmaya çalışarak yorganın altına girdim ve derin bir uykuya daldım...

----

Sabah hiç istemeyerek derin uykumdan kalktım.

Acaba neden istemiyorum?

Doğru tahmin ettiniz,tebrikler.

Jimin'in yüzüne nasıl bakacağım?

Her neyse,en azından hazırlanıp biraz insana benzeyeyim de daha az utanayım.

Okul formamı giyindim ve her zaman ki rutin işler bla bla bla.

Hazırlandım ve Taehyung'a beraber gideceğimizle ilgili bir mesaj atıp muz yemeye başladım.

Kapı tıklatılma sesi ile ayakkabılarımı giyinip yanına fırladım.

-Günaydın lady'm.

-Günaydın yakışıklı bey efendi.

Bana uzattığı koluna girip kraliyet ailesinden gelen iki yakın arkadaş edasıyla gülmemek için kendimizi tutarak okula vardık.

Okula girdiğimizde görünürde kimse yoktu.

Tanrım lütfen geç gelmiş olmayalım erken gelelim ama geç gelmemiş olalım,lütfen.

Sınıfa doğru aynı şekilde ilerleyip,sınıfa geldiğimizde daha rahat bir şekilde ama aynı pozisyonda girdik.

Evet,geç gelmiştik.

Ama şükürler olsun ki öğretmen hastalanmış.

Yerime geçtim.

Jimin yoktu bu yüzden yanıma Taehyung oturdu.

Biz dalmış konuşurken omzuma konulan el ve işittiğim sözler ile kırmızı yüze sahip bir şekilde arkamı dönüm;

-Günaydın,küçük karıcığım.

(...)