Enjoy↬Park Jimin

twenty-three

Öncelikle geç gelen bölüm için özür dilerim.

Sınav haftama giriyorum ve son senem olduğu için derslerime ağırlık vermeliyim,bu yüzden wattpad'e çok sık giremeyeceğim ve girdiğim zaman ard arda bölüm atmaya çalışacağım lütfen anlayışla karşılayın.

Lütfen kitabı kütüphanenizden çıkarmayın çünkü bölüm atmaya devam edeceğim.

Umarım anlayışla karşılarsınız,teşekkür ederim.❤

İyi okumalar...

----------------------------------------------------------------

Taehyung,Jimin,Cho Hee ve tanımadıkları çocuk gergin bir şekilde indiler.

Gerginlik ve sinirin arasında olan Cho Hee her ne kadar sakin kalmaya çalışsa da en çok gerilenlerden biriside o idi.

Okul kafeteryasında boş bulduğu bir masayı işaret etti eli ile Cho Hee.

Diğer eli ile çocuğun tuttuğu elinide peşinden sürüklüyordu.

Herkes oturduğunda sessizliği bölen şey Taehyung'un konuşmasıydı;

-Hey Cho Hee artık anlatmaya başlayacak mısın?

-Tamam başlıyorum.Bu yanımda gördüğünüz kişi Yugyeom,Kim Yugyeom.Biz küçükken evlerimiz yan yanaymış,ailelerimiz yakın arkadaşmış baya hemde hep birbirlerine gider gelirlermiş,birimiz zora düşünce diğeri yardım edermiş,o şekilde yani.Yugyeom oppa benden bir yaş büyük ben orta sondayken o lise için başka bir yere gitti,orayı hep istiyordu.Benim bir senem daha vardı hiçbir şey yapamadım,tek yapabildiğin arkasından her gün ağlamaktı.O günden sonra telefon numaralarımız birbirimizde yoktu çünkü ailem sınava iyi hazırlanmam için telefon almamışlardı.Eğer iyi bir lise tutturursam alacaklardı.Hiçbir şekilde ulaşamadık birbirimize,ailemin haberi var mıydı,görüşüyorlar mıydı hiçbir fikrim yok.Ama uzun yıllar son seni görmek beni sevindirdi aşkım,hoş geldin.

-Tamam benim ile ilgili olan merakınızı hallettiysek artık diyorum ki bu çocuk sana neden "küçük karıcığım" dedi anlatsan mı artık hani.

-Yugyeom oppa hatırlıyor musun bir zamanlar bizim bir kaç sokak ötemizde oturan yakınımızdaki tontoş nene ve dedeyi ziyarete gelen bir çocuk vardı.

-Hatırladım,hani senin nikah dairesine kaçırmaya çalıştığın çocuk.

-Ne,nikah dairesine kaçırmaya mı çalıştın sen Jimin'i CFVGBHJIKMUNHBGVFCD(burada Taehyung gülüyor fgtyhtgr)

-Taehyung sakin olur musun lütfen.

-TamaMTFGUHUGYFTYGUHLH

-Tanrı'm.Neyse işte o bu çocuk o zamanki anıları annem Jimin'e anlattı ondan böyle diyor sanırım.

-Hı tamam.Ya hatırladım da sen neler yapmıştın çocuğANDERFGTYHUJUHYTGHYUJUHYT.

-Tamam yeter artık.

-DHJKBJBHCTDYFNVYTDYRTUFGIUOHUGYFITDFYG

-DHJHJBGCYXRYDTFYGUGYTYDRTSERDYUYGIHUGYFUTYG

-YETER BE YETEER!

Tanrı'm lütfen az önce kafeteryanın tam ortasında yanımda hunharca gülen iki koca çocuğa bağırmadığımı,herkesin bana bakmadığını ve bunların sadece rüyadan ibaret olduğunu söyle,birazdan uyanacağım değil mi?..

Şükürler olsun ki zil sesi ile herkes sınıfa çıkmıştı ve bende yanımdaki delileri kaldırmış ve sınıfa ilerlemiştim.

Yugyeom kendi sınıfına gitmişti ve bizde kendi sınıflarımıza gittik.

Sınıfta herkes kendine yerine oturmuştu.

Yanımda Jimin vardı,o kenarda oturmuşken bende cam kenarında oturmuştum.

Tam derse odaklanmış notlarımı alırken kapı sesi ile şaşkınca kapıya dönüp zar zor topladığım dikkatimi dağıttığı için tanımadığım kişiye içimden küfürler yağdırıyordum.

Kapının açılması ile içeri giren güzel,erkeklerin ağzının sularını şimdiden sınıfta sel yapmış çocuk içeri girdi.

-Evet çocuklar yeni sınıf arkadaşınız,tanıt kendini.

-Merhaba,ben Lee Ji Eun umarım iyi anlaşırız.

dedi ve güzel bir gülüş sundu sınıfa.

Ben bile dahil tüm sınıf hayran gözlerle ona bakarken saten açılan eteği iyice baldırlarına geliyordu ve bizim sıramıza yaklaşıyordu.

Yürürken saçlarını savuruyordu.

Tam sıramızın yanından geçerken Jimin'in yanından geçerken eli eline değmiş ve uyuyan Jimin'i uyandırmıştı.

Daha sonra arka sıramda kızın yanına geçmiş piç gibi gülümsüyordu.

Jimin kimin yaptığını anlamak için arkasına döndüğünde Adı Ji Eun olan kız Jimin'e göz kırpmıştı.

HASSİKTİR...

(...)