On the Seventh Day of May [Seven Series #2 | ✓]

Chapter Six

Matapos makapag-usap sina Ruby at Kenneth, muli nang nanumbalik ang lahat sa normal. Bagaman minsan ay nagkakailangan pa rin, nakakapag-usap na silang dalawa nang tulad noong panahong hindi pa umaamin si Kenneth sa kanya at noong panahon ding hindi pa nito ginagaya si Dylan.

Anyway, nang sandaling iyon, ito ang senaryong naganap sa magbabakarda:

'Yung feeling na stranded ka sa dormitoryong walang kuryente at nakatayo sa gitna ng bundok? Tapos, umuulan pa nang pagkalakas-lakas. Nakakainis iyon at damang-dama nina Kenneth at ang buong barkada iyon.

Magkakasama sila noon sa facade ng dorm at pinapanood ang ulan.

"Asar talaga to the booooone!" irit na lamang ni Michelle saka sinuntok-suntok si RJ sa braso. "Gusto ko nang umuwi, RJ! Ang layo pa ng Mariveles!"

"Aray ko, Mich! Masakit!" reklamo naman nito. "Alam kong malayo ang bahay mo pero huwag ka namang mambugbog. Hindi ako si Dylan! Sa bagay, magkasimpogi at macho naman kami kaya okay lang." Ngumisi ito na parang aso.

"Hoy, ang kapal mo, RJ. Iyang mukha mong iyan?" Inirapan ni Mich si RJ. "At huwag mo ngang ikumpara si Dylan sa iyo. Machong gwapo ang hambog na iyon. Ikaw, hipon ka, parang si Josel!"

"Hipon ka raw, Josel, oh?" pag-uulit ni MJ. "Payag ka ba do'n?"

Nanlaki naman ang mga mata ni Josel. "Hoy, bruha, ano'ng hipon ako? Gandang hipon ko naman!" Inirapan nito si Michelle. "Palibhasa, sabi ni Dylan, mukha kang bading kasi flat 'yung iyo!"

Nagtawanan ang lahat habang napamaang naman si Michelle.

"Tse! At least, maganda ako. Kaysa naman sa iyo, negrang hipon. Boo!" Ibinaling nito ang tingin kay Ruby. "At ikaw babaita! Tinatawa mo d'yan? Tandaan mo, pareho lang tayong flat!"

Muling nagtawanan ang lahat habang si Ruby naman ay umusok ang tenga sa sobrang inis.

"Guys, tama na nga iyan. Inaasar n'yo na naman si Ruby," pagtatanggol naman ni Kenneth. Pagkatapos, inakbayan niya ang dalaga.

Humaba naman ang nguso ni Ruby. "Lagi namang ganyan, eh. Lagi akong hina-hard ng lahat. Huhu." Niyakap siya nito at nagkunwaring umiiyak. "Ayoko na talaga! Magma-migrate na talaga ako sa South Korea. Huhu. Jaejoong-oppa, wait for me!"

"Tse! Tigilan mo nga ang kaka-K-Pop mo, Ruby!" Kahit kailan talaga'y ayaw ni Michelle sa K-Pop music. Hindi raw kasi nito naiintindihan ang kanta.

"Tama na nga iyan, guys." Tumawa si Kenneth. "Mabuti pa, ligo na lang tayo sa ulan. Pampalamig ng ulo."

Nagkatinginan ang kambal. "Sige ba, game kami!" sabay na hirit nang mga ito. Sabay rin silang tumakbo palabas at nagtatalon na parang mga palaka nang mabasa ng ulan.

Hinarap niya si Ruby. "Ano? Ligo tayo?"

Umiling si Ruby. "Ayoko." Humiwalay ito sa pagkakayakap sa kanya.

"Ang KJ mo naman," kunwaring pagtatampo niya. "Sige na. Minsan lang naman ito."

"Iiih! Ayoko nga."

Bumuntong-hininga siya. "Sige na nga. Kami na lang." Hinubad niya ang suot na sando saka inilapag iyon sa upuan. Sumunod na rin siya sa dalawang tukmol, pagkatapos.

"Uy, macho!" kantiyaw ni RJ. Hindi pa nakuntento, hinimas pa ang dibdib ni Kenneth. "Ay! Ang tigas!" Nagbakla-baklaan ito.

Kenneth gave RJ the middle finger salute. "Fuck you, RJ! Bakla ka talaga, ano?"

"Ay, buti naman nakuha na!" patuloy na pagbabakla-baklaan nito. "I lab yu, fafa Kenneth!" Niyakap nito ang braso niya. "Oh, my gash! Hang tigash!"

"Putang ina mo! Bitiwan mo nga ako!" Itinulak ni Kennth si RJ. "Kadiri ka!"