HIS DEADLY BULLET

KABANATA 3

KABANATA 3

"Is this the girl, Warren?" Binasag ng lalaking may hikaw sa kaliwang tenga ang katahimikan. Napatango ang katabi niyang lalaki na puno naman ng patik ang kanang braso.

Humugot ako ng malalim na hininga upang panatilihing buo ang postura. Nakakaintimida ang paninitig nila, sadya nga yatang ganoon ang epekto ng mga Montelibano.

Nanatili akong nakatayo, suot ang manipis na balabal at katabi ang walang imik na si Miss V.

Dahil sa kanila ay nagmistulang maliit ang malaking silid. Hirap akong gumalaw hindi dahil sa sikip kundi ay dahil sa takot na may magawang mali.

"Come forward," The long haired man demanded. Hindi ako gumalaw sa pag-aakalang si Miss V ang kausap niya. Ngunit gayon nalang ang panghihina ng aking mga binti nang maramdaman ang bahagyang pagtulak sakin paabante.

May isinenyas si Miss V na hindi ko lubusang maintindihan. When I looked at the man in front, his eyes radiates dark aura, enough for me to wobbled in fear.

Iginiya ako ni Miss V sa harapang bangko. Kaharap at mas malapit sa magkakapatid. Pilit ako nitong ipinaupo sa silya. Nasa balikat ko ang kanyang mga kamay, putting me in place.

"You may now leave, Venus."

Tiningala ko si Miss V. Tiningnan ko siyang puno ng pagmamakaawa at piping dinadalangin na sana'y huwag itong umalis. Ngunit ano ang laban ko sa utos ng mas nakakataas?

"Masusunod po," Umayos siya ng tayo, tumalikod at tuluyang umalis. Naiwan akong hindi alam ang gagawin. Nahulog ang tingin sa mga nanginging na kamay at huminga ng malalim.

"No wonder Anton's been keeping you under wraps." The man with a scar on his right cheek said. My brows furrowed in obvious confusion.

"Lift your head."

Nahigit ko ang aking hininga. The man with dark brown eye kneels in front me. He gently captured my chin, raised my head and looked at me directly in the eyes.

"I understand why Anton's so enchanted with you. You have a pair of beautiful hazel eyes. And your skin—it's as soft and as smooth as a babe's."

The inked man chuckled. "Hands off, Greg."

Tumango ang lalaki at umayos ng tayo. Ibinulsa ang mga kamay at bumalik sa dating pwesto.

Nagkaroon ako ng pagkakataong pasadahan sila ng tingin. Tila ay mga diyos sa tindig, ayos at pangangatawan. Makapangyarihan at tinitingala. May particular na Montelibanong hinanap ng aking mga mata...ngunit agad ring nadismaya ng wala ito roon. Bakit wala sya dito gayong kompleto naman ang kanyang mga kapatid? Hindi ba nakarating sa tanggapan niya ang nangyari?

"If it is for business, I will gladly agree with Anton's eye for girls. She's temptingly beautiful but..." Umiling ang lalaking may mahabang buhok at halatang dismayado. " His game and his craziness is too much!"

"Watch your word, Walter." The other man said in a warning tone.

"This girl is a great use in the empire. Such a waste..."

"Hayaan niyo na si Anton. Nag-eenjoy siya sa ginagawa niya. It's his peace and happiness. Let him have that."

Isinukbit ko sa likod ng aking tenga ang takas na buhok. Kita ko kung paano nila ito sundan ng tingin. Kaagad kong ibinaba ang aking kamay. Damn! Hindi ko matatagalan ito!

"Where's Anton by the way?" Tanong ng lalaking may hikaw.

"He's in Tagaytay. It takes an hour to travel by air. And he has some important things to do at Global." Ipinatong ng lalaking may pilat sa mukha ang kanyang magkabilang paa sa lamesa at nagsindi ng sigarilyo.