HIS DEADLY BULLET

KABANATA 5

KABANATA 5

ISANG mainit at malambot na bagay ang humahaplos sa aking pisngi na naging dahilan ng aking tuluyang pagkagising. Napaungol ako at bahagyang tumagilid. Ramdam ko ang paggapang ng isang kamay sa aking tiyan. A very masculine scent reach my nostrils forcing me to finally open my eyes. Isang pares ng itim na itim na mga mata ang sumalubong sakin. Saglit akong natigilan at pinagmasdan ito. The man was awesomely handsome with it's perfectly cut jawline, thick eyebrows and domineering eyes.

"Morning hon!" Malambing na saad nito. Nang marinig iyon ay agad na nanlaki ang aking mga mata at kaagad na bumangon. Reality hits me! Parang mga eksena sa telebisyon na bumalik sakin ang mga nangyari bago ako panawan ng ulirat.

"S-sir Anton!" Hintatakutang saad ko. Marahas kong iginala ang paningin. The walls are covered with rose gold paint paired with black linings. I have never been in this room before. Napatingin ako sa hindi kalakihang bintana ng marinig ang marahas na hampas ng alon.

Alon? Nasaan ako?

Nakaramdam ako ng hindi matawarang kaba. Nag-uunahan sa pagpintig ang aking dibdib.

"It's honey, baby. Change the way you call me sweetheart." Bumaba ang tingin ko sa kanyang katawan na nakahantad. Ilang ulit akong lumunok at nag-iwas ng tingin.

"S-sir! A-anong ginagawa ko rito? At nasaan tayo?" Tatayo na sana ako ngunit pinigilan ako ng malalakas nitong braso. Mabilis niya akong pinahigang muli at dinaganan. I can feel my boobs squeezing in to his hard chest.

"Nasa isang lugar tayo kung saan malaya tayong gawin ang kahit na anong gusto natin. No one will interrupt us." Halong gulat, takot at kalituhan ang nasa aking dibdib.

"Go and change. Kanina pa naghihintay si Annie. Hihintayin ka namin sa ibaba."

Nagdugtong ang aking mga kilay. Kakaiba ang awrang taglay nito. Ibang ibaba ang kanyang pakikitungo. Napakamalumanay na kasalungat ng marahas nitong pakikitungo dati lalo na sa mga katulad kong tagapagsayaw.

"Whose Annie?" Naguguluhang tanong ko. Pagod siyang ngumiti at hinaplos ang aking pisngi. Halos mapaigtad ako ng maramdaman ang kanyang kamay.

"Our daughter, sweetheart." Pagkasabi niyon ay hinalikan ako nito sa noo at humakbang palabas. Natigilan ako sa narinig. Pawang kalituhan ang nasa aking isipan. Nang magsara ang pintuan ay saka pa lamang ako napabuga ng hiningang kanina ko pa pinipigilan.

Daughter? May anak si sir Anton? Tumayo ako't napatingin sa salamin. Wala ako ni anumang saplot sa katawan. May mga maliit akong pasa sa kanang dibdib. Ganoon rin sa aking leeg. Niyakap ko ang sarili nang makaramdam ng takot. Mula sa salamin ay nakita ko ang isang malaking litratong nasa aking likuran. Hinarap ko ito't napahawak sa bibig ng mamukhaan ang naroon. It's a wedding picture! Si sir Anton na nakayakap sa isang napakagandang babae. Kapwa sila nakasuot ng damit pangkasal. Iginala ko ang tingin sa buong silid at napagtanto kung nasaan ako. Ito ang silid ni sir Anton at ng kanyang kabiyak! Sa maliit na mesa ay naroon ang mga maliliit na picture frame. Puno iyon ng litrato ng dalawa.

Tinanaw ko ang labas at napanganga ng makita ang malawak na karagatan. Hindi ito totoo! Isa lamang itong panaginip. Marahas akong umiling at niyakap ang sarili. Noon ko napansin ang soot na singsing. Mabilis kong tinungo ang kabinet at kumuha ng isang bestida. Mabilis akong pumanhik pababa. Naghanap ng pupwedeng mahingan ng tulong ngunit walang tao ang masyon. Dahil sa katahimikan ay rinig ko maging ang mahihinang tunog na gawa ng aking paglalakad. Walang katao-tao ang lugar. Nang makarating sa ibaba ay narinig ko ang tinig ni sir Antonio. May kausap ito! Tinungo ko ang pinagmulan ng tinig at napakunot noo sa nabungaran.

"I know you're happy because mommy is here already. Kailangang presentable kang humarap sa kanya. Matagal rin kayong hindi nagkita Annie." Dahil sa takot ay aksidente kong natabing ang isang plastik na paso. Lumikha ito ng ingay ng mahulog.