MODEL SERIES 2: Jiana Cassandra Avila - Revised

Chapter 15

Tatlong araw. Tatlong araw simula ng ako'y hindi lumabas ng kwarto at nanatiling nagkulong sa silid. Hindi ko alam ang nangyayari sa akin.

Like, I was crying every minute–every second and I'm asking myself why? Why do I have to get hurt? Lagi nalang ba?

Dinadalhan nalang ako ng makakain ni Manang Sali ngunit wala akong gana. Nawawalan ako ng gana sa tuwing naaalala ko ang mga masasakit na alaala noon. I was hurt. Really hurt! Para iyong masamang panaginip na palagi kong naaalala.

I missed Alexus already. At naisip kong nawalan bigla ako ng oras sa kanya.

Kumusta na kaya siya? Hinahanap niya ba ako? Bakit hindi manlang siya pumasok dito. I want to hugged and kissed him. Para naman mabawasan ang sakit at lungkot na nararanasan ko ngayon.

Iniiwasan ko ang Ama nito. Iniiwasan kong mabanggit ang ano mang balita mula sa ma magulang ko. Dahil noon palang ay nawalan na ako ng respeto sa kanila. Kagaya ng kawalan nila ng respeto bilang magulang sa akin.

"Ma'am kain na ho kayo. Ilang araw na kayong hindi kumakain. Baka kung ano pa ang mangyari sa inyo tiyak akong magagalit sa akin si Ser." Si Manang Sali na kapapasok lang sa loob dala ang mga pagkain na naka-tray.

"Wala ho akong gana." Sabi ko at napaiwas ng tingin. "Si Alexus ho? Kumusta na siya Manang?" Dagdag ko pa.

"Nasa kabilang kwarto ho, ma'am. Huwag ko kayong mag alala maayos naman ho ang lagay niya." She answered. I let out a deep sighed.

"Si Sir mo?" I stuttered.

Damn, bakit ba ako nagkakaganito.

"Pumasok ho sa trabaho ma'am pero binilin po kayo sa amin bago siya umalis kaya kailangan niyo na pong kumain." She smiled at me. "...kagabi nga ho late na siyang umuwi tapos naglasing pa pagdating sa dito. Ma—may problema po ba kayong dalawa? Naaapektuhan po si Alexus, palagi nang malungkot. " She told me innocently kaya napatingin ako sa kanya.

Ganoon ba? Napapabayaan ko na talaga ang anak ko.

"Did Alexus eat already?" I asked her. Umiling lamang ito.

"Ayaw niya rin pong lumabas ma'am magmula 'nung pag-alis ho Ser. Kahit anong pilit ko sa kanya ay ayaw makinig sa akin." Sabi nito na ikinaangat tingin ko. "Sige Ma'am, lalabas na ho ako." She added as she left.

Napabuga nalang muli ako ng hinininga at napahilamos sa aking mukha. Maya maya ay tumayo ako at humarap sa salamin.

Ngayon ay kitang kita ko ang unti unti pagbabago ng mukha ko. Nangingitim ang ilalim ng mata ko at maputla ang mga labi ko.

Nasan na ang dating Jiana? Akala ko ba matapang ka? Napayuko nalang ako at hinayaang tumulo ang luha ko.

"No, no I want my Mama. Whirs my Mama. Did Mama lib mii again? Shii lab mii...."

Para akong pinapatay ng marinig ko ang sunod sunod na sigaw ng anak ko habang umiiyak.

Agad akong nagbihis pagkatapos kong maligo. Inayos ko ang sarili ko dahil hindi ko na kayang makitang nagkakaganun ang anak ko. Unti unti akong nanghihina tuwing naiisip ko ang anak ko.

"Why are you crying my love? Mama's here! I won't leave you." I immediately hugged Alexus as I see him. Basang basa ang mata nito at walang tigil sa kakaiyak.

"Mama...." He cried as he finally saw me.

Kaagad itong yumakap sa akin. Kinarga ko naman ito na kaagad namang sumiksik sa aking leeg.

"I'm so sorry for making you cry. I won't do that again. Stop crying, please." I told him as I gently caressed his back. Naglakad naman ako patungo sa kama at umupo doon. "Sorry for making you sad, my love." I cupped his faced. Pulang pula na ang mukha nito sa kakaiyak.