Çok şey değil sadece mutlu olmak istedik.!
1 hafta geçmişti Nevalin evden tamamen gitmesine hayatlarından çıkmasına Konak eski neşesine dönmüş eski huzuruna kavuşmuştu Bora'nın isteği üzerine türlü türlü yemekler yapılmış muzzam bir akşam sofrası kurulmuştu Çardakta oturan ev halkı sofranın hazır olmasıyla ayaklanıp sofraya geçmişlerdi.
"Konak baya sessiz sakin neşeli oldu.!" Diyerek güldü boran.
"Kes lan yemeğini ye.!" diyen Baranla beraber kaşlarını çattı.
"Ulan bir gün benle uğraşmayın! " Dedi sitemle.
"Seninle uğraşan yok Bora'n çenesizliğin tutmuş yine." diyerek yemeğine devam etti Rengin kocasının yanına oturmuş sessizce yemeğini yiyordu gerçekten yapmıştı Nevali boşamış herkese kafa tutmuştu Peki bunları yapacaktı neden onu kuma diye almıştı ki.? Madem gerçekleri anlayacaktı keşke bu kadar geç olmasaydı. Bazen keşkelerimiz ne kadar çoğalıyordu yapıp sonrada keşke diyorduk.
Yemekler afiyetle yenilmiş ailecek çardağa geçmişlerdi Mizgin çayları çardağa getirip ikram ederken Rengin Mardin'in göz alıcı manzarasını izliyordu bu şehir taşıyla toprağıyla töresiyle hükmüyle güzeldi hele ki akşamları bi başka güzeldi Mardin.
"Jımom biz yarın çiftliğe gideceğiz"! diyen Mizgin çayları ikram edip yerine oturmuştu Berzan ağa babasıyla kardeşleriyle karşılıklı otururken Zozan xanım gelinleriyle oturuyordu.
"Olur kızım gidin 2 gün kalıp gelirsiniz! " Dedi yumuşak sesiyle Rengin çayını içerken aklına çiftlik gelmişti aslında gitmek istemiyordu ama Mizgin bi kere heves etmişti kırmayıp gidecekti.
"Bende geleyim mi? " Diye atıldı Bora'n buna en iyi cevap verecek kişi Baran dı.
"Gelme lan sen evlimisin ki geliyorsun.?" Dediğinde herkes güldü.
"Ulan arkadaş evlensek daha yaşın kaç diyeceksiniz bekarım bizimle gelme diyorsunuz iyi be gelmem." diyip çayını içmeye devam etti bu ailenin neşe kaynağı borandı.
Çaylar içilip sohbetler edilekten Sonra Yavaştan herkes odasına çekilmişti Rengin üzerini değiştirirken Berzan ağa çoktan üzerini değiştirip yatağa geçmişti karısını baştan aşağı süzdü bu adam kör olmalıydı böyle bir kadına Böyle şeyler yaşattığı için lakin insanlar bazen hata yapabiliyor du Berzan öyle bir hata yapmıştı ki pişmanlık kırıntıları canını acıtıyor du bu günden Sonra bir karar vermişti bu kadının gözünden tek bir damla yaş akıtmayacak üzmeyecekti gerçi daha Rengin onu affetmemişken bunları nasıl yapacaktı yerinden kalkıp usulca karısına yaklaştı uzun saçlarını diğer omzuna atıp nefesi kadının boynuna verdi Ellerini sıkıca beline sararken o muazzam koku genzine dolmuştu.
"Affet be kadın pişmanım" gözlerini kapatan kadın derin nefes aldı bu nefes bile ona zor gelirken bu adam her şeyi zorlaştırıyordu.
"Affetmek elimde olsa seni affederim Berzan ama olmuyor yapamıyorum madem o kadını bırakacaktın neden bizi bu hale getirdin niye canımızı yaktın.?"
Kollarını daha sıkı sardı bırakmamak adını sımsıkı sardı.
"Bilmiyorum İnan bilmiyorum herşey üst üste geldi yaptığım yanlışı düzeltecem İnan bana."
Ellerini kocasının iri ellerinin üzerine verip dudaklarını ıslatıp devam etti.
"Sana inanıyorum Berzan bu aptal kadın sana inanıyor ama bu lanet olası gurur izin vermiyor." diyerek kocasının kollarından çıkıp Banyoya ilerledi. Hep böyle mi olacaktı Berzan pişman Rengin kırgın.? Kadını kırmıştı çiçeğini kırmıştı Berzan Mervani öyle ki toparlanması zaman alacaktı kadının yaralarını Şevkatiyle sevgisiyle saracaktı onlarda mutlu olacaktı herşey geçecekti ama unutulmayacaktı.
