IX
Uciekaj!
Mówię do siebie.
Uciekaj!
( Papierek z czekoladowym cukierkiem, rzucony na scenę w trakcie koncertu.)
Koncerty – uwielbiał to. To było coś co pozwalało mu uwolnić myśli. Może oprócz jednej rzeczy, jednej osoby. Nieznajomej, która wypisywała swoje uczucia w tak różnych miejscach. Zbierał swój sprzęt kiedy natrafił na coś butem, podniósł nogę zauważając jasny papierek pokryty flamastrem. Zachłysnął się powietrzem, gdy zauważył, że to JEJ pismo. Że ONA była na jego koncercie, stała blisko sceny i obserwowała go. Może widziała go, gdy odpisywał jej w parku.
Kiedy światło gasło on myślał tylko o niej. Była powodem, przez który wariował. Nie był pewny, czy istnieje. Niczego nie był pewny. Niczego oprócz tego jak bardzo chce ją mieć przy sobie.
Cholera, tak bardzo tego pragnął, że nawet był wstanie wykrzyczeć to całemu światu.
Ale czy ona by usłyszała?
Krzyczę do Ciebie?
Czy mnie słyszysz?
( napisane na scenie białą kredą )
To prawie jak spotkanie prawda?! :) Dziękuje za ponad 40 głosów przy ostatnej części! Jesteście wielcy :* Jeszcze 6 części do końca :>
+ Tak jak mówiłam kilka części wcześniej zapraszam do mojej przyjaciółki: Rudablondynka, na tłumaczenie znanego już wcześniej, jednak nie dokończonego przez inną tłumaczkę Dark Side :)x
tt: Reniferowa_
YOU ARE READING
Beside you ✔
FanfictionO(d)powiedz mi. (Napisane sprayem, na jednej ze ścian) © Reniferowa; Ashton Irwin; 2014 July - September Okładka: Quiet_Heaven
