'Tecrübeniz var mı? CV'niz nerde?'
'Şey.. aslında benim bi tecrübem yok. Hasta bi annem var ona bakıyorum. Ama yapabil-
Hah ne güzel savaş bide bu çocukla mı uğraşacaktı. Daha tecrübesi bile yoktu.
'Küçük hanım bu iş çocuk oyuncağı değil! Ben kaç t...
Selim kızı araştırmış bana ilgili dosyaları getirmişti. Zaten sıradan bi hayatı olan liseli bi kızdı. Tuhaf olan evde tek çalışan onun olmasıydı. Babası ayyaşın teki annesi benim annemden daha hastaydı. Küçük tatlı bi kız kardeşi vardı. Ve hepsinin sorumluluğu üstündeydi. Bu durumda benim annemle ne kadar ilgilenebilirdi emin olamıyordum. Bi yandan kıza acıyordum çünkü tutunacak bi dalı yoktu. Ama annem söz konusu olunca durum değişirdi. Ona yapacağı yanlış tüm doğruları götürürdü. Ama eğer gerçekten işini doğru yaparsa hakkından fazlasını verir yaşamını değiştirirdim. Dosyaları kapattım ve masaya bıraktım.
Çalışma odamdan çıktığım gibi annemin odasına yavaşça girdim. Uyumuştu Esma Sultan. Kapıyı kapatıp odama geçtim. Bugün yorucu bi gün olmuştu.
Yazarın ağzından...
Deniz zorlukla ayağa kalkabilmiş duş almaya çalışıyordu. Gerçekten bu sefer diğerlerine göre daha sert vurmuştu. Aksilikler üst üste gelmese olmazdı zaten Deniz için. Hayatı normal gidemezdi onun. Zorlukta duşunu aldıktan sonra elindeki fondötenle yüzündeki morlukları kapatmaya çalışıyordu. Pek başardığı söylenemezdi fakat eskisine göre daha iyi olduğu kesindi.
Annesi ve kardeşi uyuyordu. Onları uyandırmadan sessizce evden ayrıldı. Dolmuş durağına doğru yürümeye başladı. Bugün ilk iş günüydü. Ne ile karşılaşacağını hiç ama hiç bilmiyordu. Umarım bu işin üstesinden gelirdi de biraz olsun hayatı normalleşirdi.
Dün akşam selim beyin attığı konuma doğru ilerledi. sakin bi yere benziyordu. Şatafat ve gösterişten uzak mavi müstakil bi evdi. Adımlarını eve doğru atmaya başladı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kapıyı tıkladı. Karşısında savaş beyi görmeyi beklemiyordu. Hizmetçisi yok muydu buranın koskoca savaş bey kapıyı açıyordu.
"Hoşgeldin küçük hanım"
"Hoşbulduk savaş bey" demiş sakin kalmama çalışarak eve girmişti. Evin içi de dışı kadar sade ve güzeldi.
Savaş ise kızın yüzündeki kapatılmaya çalışmış morluklarda takılı kalmıştı. kıza belli etmeden onu izledi. Kimin yaptığını tahmin etmek güç değildi. Bu durum biraz canını sıkmıştı. Sonuçta annesinin karşısına böyle çıkacaktı. Ve annesini üzecekti. Bu durumu şimdilik görmezden geldi. Kısa bi süreliğine.
Deniz ise patronunun düşüncelerinden habersiz içeri geçmişti bile. Salona doğru yürüdüğünde annesini görmüştü. Çok güzel bi kadındı. Siyah saçları ela gözleriyle ilgiyi bu yaşta bile üstüne çekebilecek kadar güzeldi. Fakat ruhu yaşlanmış gibi bakıyordu. Yaşadıkları üstünde yük olarak kalmış gibiydi. Onlarla yaşamak yormuştu kadını. Daha fazla bekletmemek adına yanına gidip elini öptü başına koydu. Bu duruma savaş da Esma Sultan'da şaşırmıştı. Kızın yaptığını genelde bu eve gelen hiç bir genç yapmazdı. Üstten bir selam verir daha görmezlerdi bile kadını.
