Chapter Fifteen

10.7K 163 16
                                    

*Reality is better than fiction because I have you*

But now....

*You made me realize how painful reality was*

(A/N)

Thank you for still waiting for my update kahit super bagal. Ilang chapters na lang naman at matatapos na 'to.

May typos at wrong grammars pa din.

****

Kanina pa ako dissapointed na nakatingin kay Cesaira na nakaupo sa kama niya at abala sa paggigitara. Pagpunta namin dito sa condo niya ayan agad ang inatupag niya. Gusto niya lang na ipagyabang sa'kin na magaling siyang maggitara.

Naiinis lang ako! Kanina pagtapos naming kumain sa isang restaurant niyaya niya ako dito sa condo niya. At ako etong si gago na iba ang naisip sa utak. Akala ko naman kase kaya niya ako niyaya dito sa condo niya dahil may gagawin ulit kaming milagro. Ayoko na iexplain. Basta alam niyo na 'yun.

Pero kailan pa ako naging alipin ng kamunduhan?

Umiling na lang ako at inalis 'yun sa utak. Hindi dapat 'yon ang nasa isip ko.

"Kailan ka pa natutong maggitara?" kinausap ko na lang siya para may pagkaabalahan na ako dito. Hindi 'yung nanonood lang ako sa kanya tapos may naiisip nang kung ano.

Nakaupo ako sa isang rattan chair at ilang hakbang ang layo ko sa kanya. Pero naamoy ko pa din pabango niyang amoy strawberry. Ewan ba kung bat ngayon ko lang napansin na ganun ang amoy niya. Maybe because I don't like the smell of strawberry. Naaalala ko dati, may seatmate akong babae noon na ganyan din ang pabango. I said to her na hindi ko gusto ang amoy niya at sinabi ko ring palitan niya ang pabangong 'yun. Hindi maganda sa pang-amoy ko 'yun.

Pero ngayong naaamoy ko 'yun mula kay Cesaira, parang mas gusto ko pang singhutin pa 'yun. Naaadik na ako sa amoy niya.

"Since gradeschool palang natuto na ako nito." kaswal niyang sagot sabay pasada ng daliri sa string ng guitar.

"How? May nagturo ba sa'yo o ikaw lang?" 

"Ako lang. My Mom wants me to learn playing instruments like piano or violin instead. But I refuse to her at pinili pa rin ang gitara."

"Seems like playing piano or violin is more suit to you. So bakit mas pinili mo pa rin ang paggitara?"

"Bakit mo ginagawa ang isang bagay na gusto mo?" tanong rin ang sagot niya sa tanong ko.

"Kase gusto ko. Kaya ko nga gagawin eh." sagot ko naman sa kanya.

"That's the reason kung bakit mas pinili ko ang paggitara. Kase ayun ang gusto ko."

"Hindi ba mahirap? You just learn by yourself."

Ngumiti siya at umiling. "Can you please come close, first? I'm getting sick with our distance."

Within a second pa lang nasa tabi na niya ako. Ilang inches na lang ang lapit ko sa kanya. I can almost feel her.

"Wala naman kaseng mahirap sa tulad kong inspirado." she said with full of happiness in her eyes.

"So means someone's inspired you."

"Yeah, uhm my first love."she said that without hesitation. Parang biglang pumait ang timpla ko. She has a guts to say that infront of me? Kailangan pa bang ipakita niya sa'kin ngayon 'yung kinang sa mga mata niya habang binabanggit niya 'yung first love niya?

And damn! Knowing that she already fell with someone before me made my heart hurts. It's mean mayroon nang nauna bago pa ako? Did she love him like this? Sinong mas matimbang sa'min noon? May feeling pa ba siya roon? Kahit past na hindi ko pa rin maiwasang magselos. Fuvk, jealousy! Napapadalas ka na ah?!

My Possessive Girlfriend (Girlfriend Series #l)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon