dyslexia | michael clifford | türkçe çeviri

ten; licorice and dr.pepper

+

Michael, Misty'nin son günlerde nasıl davranmakta olduğunu fark etti ve bundan hoşlanmadı. Birdenbire bu kadar üzgün olmasından hoşlanmadı.

Bunun kendisi hakkında olabileceğinden korktu, ama bundan şüphe etti. Onun ve onun ailesi hakkında bu günlerde çok fazla şey meydana geliyordu, ve Michael buna karışmak istemiyordu, sadece daha fazla probleme yol açacağını fark etti.

Mesele şu ki, Misty daha kötüye gidiyordu. Telefonlarına ya da mesajlarına nadiren yanıt veriyordu ve yanıt verdiğinde de sesi çok perişanmış gibi geliyordu.

Michael bugün Misty'lere uğramaya karar verdi, böylelikle onu neşelendirebilirdi, ailesinin evde olma riski olsa bile. Bir keresinde ailesinin, ziyaret etmelerden nefret ettiklerinden bahsetmişti.

Telefonunu aldı ve evinden ayrılmadan önce onu arka cebine tıkıştırdı. Arabayı çalıştırdı ve evinin yer aldığı yere doğru sürdü.

Arabasını garaj önündeki yola park etti ve Misty'nin evde olduğunu umarak dışarı çıktı. Genellikle evdeydi, bu yüzden pek fazla endişe etmedi.

İki defa zili çaldı ve Misty kapıyı yavaşça açtı, onu gördüğünde bitkin bir şekilde gülümsedi.

''Burda ne yapıyorsun?'' dedi onu içeri aldıktan sonra.

''Seni özledim, sanırım.'' cevap verdi.

''Gururum okşandı.'' dedi, alay ve iğneleme ses tonunda farkedilebilirdi. İkisi odasına doğru yürürken Michael hafifçe güldü, odasını ilk defa görecekti. Genellikle aşağı katta kalırlardı.

+

''Pekala, bir keresinde halka açık tuvalette kusmuştum ve yaklaşık on bir kişi vardı. Utanç verici şey ise yere çıkarttım, tuvaletin içine değil.'' dedi meyan kökünden bir ısırık alırken.

Michael titredi sonra kıkırdadı. Oldukça sıkılmışlardı bu yüzden sıkıntıdan kurtulmak için  yaşanmış bir kaç utanç verici anları listelemişlerdi.

Sabahın dördüydü ve sürpriz bir şekilde yorgun değildiler. İkisi de Misty'nin yatağının üstünde bağdaş kurumuşlardı, Meyan kökü ve Dr.Pepper* aralarındaydı.

Birlikte takıldıklarında, bu genellikle olurdu. Sabah saatlerine kadar ayakta kalırlar, her şeye gülerlerdi, çünkü dürüst olmak gerekirse sabah dörtte ne komik olmazdı ki?

''Michael, yoruldum.'' dedi, bir esneme dudaklarından kaçarken.

''Gitmemi mi istiyorsun?'' sordu, saçlarını karıştırdıktan sonra kazağının kollarıyla ellerini kapatırken.

''Hayır, kal.'' dedi basitçe, ve Michael gülümsedi ve başını salladı.

Misty'nin bugün ne kadar şen şakrak ve neşeli olduğunu fark etti, ama neden olduğunu bilmiyordu. Bu onu gülümsetmişti. Neşeli olduğu zaman bundan hoşlanıyordu, ne kadar üzgün olmakta olduğunu hesaba katarsak.

+

*Dr.Pepper; 1880'li yıllarda Charles Alderton tarafından üretilmiş meşrubat.

Bu son bölüm ama bir de epilog var.  Artık ne zaman yayınlarim bilmiyorum. vote ve yorumlar artarsa hemen gelebilir belki.

Ve bir de reklam yapıcam yine  ._.

profilimizde calum paranormal fanfici var. Aslında hepsini kapsio ama ağırlık Calum'da ona da bi şeyederseniz çok mutlu oluruz.

Umarım beğenmişsinizdir.