Chapter 8

4.1K 209 43
                                    

CHAPTER 8

"Yuhoooo! Earth to Human girl?" I came back to reality when this lamang lupa snapped at me.

"What happened?" Naguguluhang tanong ko.

"Huh? You we're like that for almost 30 minutes or more? If I'm not mistaken. Tulala" pagpapaliwanag n'ya sa akin.

"So all this time ay nandito lang talaga ako at nakaupo?" That was all my imagination? Bakit parang totoong totoo.

Tumango lang s'ya.

"I think kelangan na nating bumalik sa classroom natin. Ilang subjects na rin ang na-skip natin. Baka hinahanap na tayo" Tatayo na sana sya nang pigilan ko sya.

"N-no. Please" biglang bumalik sa akin ang lahat ng nangyari kanina sa classroom.

"Why?" Nag aalalang taong nya.

"I'm scared" buong buhay ko nakaramdam lang ako ng matinding kaba magmula ng tumapak ako sa unibersidad na ito. Mahigpit n'yang hinawakan ang kamay ko.

"Don't worry, It's nothing to be scared of. I'm here" tumango na lang ako naglakad na rin kasama n'ya. Babalik na kami sa classroom

Palakas ng palakas ang pagtatambol ng puso ko habang palapit kami ng palapit sa aming silid.

Pakiramdam ko aatakihin ako sa puso.

Nang makarating kami ay malawak na ang pagkakabukas ng pinto.

Binawi ko na ang kamay ko sa kanya

"Kaya ko na".

Mas lumapit pa kami sa pinto.

Si Ma'am Namit pa rin ang guro. Ibig sabihin wala pang dalawang oras mula nang nanggaling at patakbong umalis ako dito.

Dire-diretso lang na pumasok ang lamang lupang kasama ko nang walang anumang pasabi.

Wala talagang modo.

Samantalang ako ay nanlalambot pa rin dito sa may pinto at lakas loob na muling bumati.

"Good Afternoon Ma'am,I'm sorry I'm late. Can I come-- in?" Alanganing tanong ko. Bagyang sumilay ang tipid na ngiti mula sa kanya. She looks worried.

"Yes.Sure" sagot n'ya at nang makapasok ako at makaupo sa aking upuan sa tabi ng lamang lupa ay agad n'ya akong nilapitan.

"How are you Ms.Hontiveros? Are you ok? Akala ko kung ano ng nangyari at hindi ka nakapasok kanina sa klase ko. Hindi ko alam na nasa clinic ka pala" napaangat ako ng tingin.

"Pero ma'am galing na'po ako dito kanina" takang tanong ko. Wag mo sabihing? Imagination na naman 'iyon?

"No.You weren't hija. Kinontak ako ng nurse sa clinic para sabihing papunta ka na daw dito pero ilang isang oras na at wala ka pa kaya medyo nag alala ako sa'yo. May mga nakapagsabi rin na nakita ka daw doon sa garden kaya hinayaan na kita. Alam kong kailangan mo pa ng pahinga dahil jan sa sugat mo" Alam kong pumunta ako dito kanina. Sariwa pa ang lahat sa alaala ko pero bakit? Anong nangyari?

Ito ba ang epekto ng sobrang pag-iisip ng tungkol sa mga bampira?

"She's right, the moment I saw you a while ago ay tulala ka na" dugtong pa ni demonyong monster.

Wala na akong amumang salitang mahugot upang sabihin.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga narinig ko.

"Basta magpahinga ka Ms.Hontiveros" saglit nya lang hinawakan ang balikat ko ay naglakad na s'ya pabalik sa unahan.

"Ok. Class. Let's resume our discussion" muling panimula nya.

Tiningnan ko 'yung lamang dagat at ang gago nakayuko na naman at natutulog.

Lamang lupa it is. Walang modo.

Nilibot ko ang tingin sa mga kaklase ko. Lahat sila ay normal. Ano bang naiisip ko?

Ipinilig ko ang aking ulo.
Hindi ko na nagugustuhan ang mga naiisip ko. Nagmumukha akong baliw.

Buong klase ay wala akong naintindihan.

Lumipas pa ang dalawang subject at ang tanging naintindihan ko lang ay salitang Goodafternoon at Goodbye.

Uwian na naman.
Panibagong araw na wala akong natutunan.

Mabuti na lamang at hindi pa gaanong kaseryoso ang mga diskusyon dahil nga buong 2 weeks ay halos to get-to-know each other lang kami at kaunting introduksyon para sa aming subject.

" Human Girl"napatigil ako sa paglalakad nang marinig ko ang boses ng isang lamang lupa.

Ano na naman kayang problema nito?

Humarap ako sa kanya para taasan sana s'ya ng kilay kaso,

Wrong move! Tang ina isang maling galaw ko lang magdidikit na naman yung mga lips namin.

Bakit ang bilis nitong hamal na'to?

Kanina lang ay nakayuko pa s'ya doon sa kanyang upuan ah.

Hinawakan n'ya ang dalawang kamay ko habang tinutulak ang katawan ko. Itinulak nya ang aming mga katawan patungo sa pinakamalapit na pader at doon n'ya ako ikinulong sa pagitan ng mga kamay kong nakataas at nakadiin sa pader sa likuran ko.

"A-ano na nam-naman to?" Nakuha n'ya na yung first kiss parang awa n'ya na 'wag naman pati 'yung second.

"I told you may session pa tayo human girl" tangina. Is he going to rape me? Nooo. Bata pa ako.

"Bakit ba ako lagi pinagtitripan mo?"tinaasan n'ya lang ako ng kilay at binigyan ako ng isang nakakalokong ngiti.

Palapit ng palapit ang mukha nya.
Wala akong choice. Wala akong mauurungan.

Mas inilapit n'ya pa ang mukha n'ya hanggang sa magdikit na ang tungki ng aming mga ilong.

Amoy na amoy ko na ang hinininga nya.

Mint.

Nakakaadik.

Shit.

Nakakawala ng wisyo ang amoy ng lalaking ito.

Napapikit na lang ako.

Isang malambot na labi ang lumapat sa akin. Hindi ako marunong humalik.

Iginalaw n'ya pa ang mga labi nya.
Shit ba't ang galing n'ya?
Napapasunod na lang ako sa galaw ng mga halik n'yang nakakabaliw.

Tangina kelan pa ako naging manyakis? well ngayon lang siguro.

Wala sa sarili kong ipinulupot sa batok n'ya ang kamay ko.

Mas idiniin nya pa ang labi n'ya sa akin to deepened the kiss.

Kinagat n'ya ang pang ibabang labi ko,bahagya ko naman itong ibinuka to gave him an entrance. He play with my tongue. We suck and lick each other's lips.

Oh god.

Ginagawa ko ba talaga 'to?

Habol ko ang aking hininga nang sandaling maghiwalay ang aming mga labi ngunit hindi pa man ako nakakabawi ay heto na naman ang kanyang labi at nakalapat sa akin.

He's a very good kisser.
Hindi ko na ipagkakaila.

Natatangay ako sa galing n'yang humalik.

"Ehem" napatigil kaming dalawa at agad akong lumayo sa kanya.

Tiningnan ko kung sinong lapastangan ang umistorbo sa amin.

Nanlalaking mata ko syang pinagmasdan.

Lagot.

Patay ako nito.
Bakit s'ya pa ?

--

Bride Of Dark

Sorry for the short chapter guys.
Bawi ako sa next chap:*
Please click the star logo for me guys iloveyou all:*

Her Realistic Fantasy (UNEDITED)Where stories live. Discover now