DEFYING THE ODDS

10.

Jema's

Flight na namin ngayon pabalik ng Pinas, everyone is ready hinihintay nalang namin yung boss namin na lagi nalang late.

After nung kagabi hindi ko na siya nakita hindi na kasi ako lumabas ng room at pinili na  pagisipan muna lahat.

Everytime iniisip ko na sumuko, nakikita ko yung mga mata niya na malungkot, nakikita ko yung yung mga ngiti niyang walang sigla.

Hindi ko ata kaya na makita siyang ganun. When I think about giving up I always ask myself why I'm fighting in the first place. Its for Her, I'm fighting for her.

Siya lang ang rason ng lahat ng to.

Gonna endure all the pain gaya ng ginawa niya noon.

Isa isa na kami sumasakay pero wala pa si Deanna.

"Wait wala pa si Deanna." I said.

"Hindi siya sasabay Jem she's heading back to US." Sabi ni Mam Lizanne

Nagulat ako uuwi na siya ng US?

"Bakit? Di na ba siya babalik ng Pinas?"

Ngumiti si Mam Lizanne " relax babalik pa yun ng Pinas, magpapamiss na muna daw siya sayo." She teased.

Napangiti ako.

There teasing me ng makita ko si Wong na lumapit samin.

"Ingat kayo guys." She said

"Jema magingat ka daw oh!" Bea teased

"Yeeeiii, come back na ba?" Kyla asked

Hinawakan ko kamay niya.

"Balik ka agad ha wag ka masyado magpamiss." I said

Pero hindi niya ako pinansin.

"Boss sungit!" Tawag ko sakanya.

Nilingon niya ako.

"Alabyoooww!" I said bago ako sumakay.

And I swear to god nakita ko siyang napangiti.

"Nakita ko yun Deans, arte arte mo talaga" napalipbite ako at di ko mapigilan mapangiti.

"Hoy nangingiti ko jan magisa baliw lang." Kyla said.

Deanna's

Umuwi ako sa US after ng Taiwan training camp namin.

3 days na rin ako dito for my Mom's death anniversary.
I can't believe how long she's gone now.

Pumunta kami sa puntod niya, attend a mass, have a simple dinner with the family yan yung naging routine namin everytime darating ang araw na to. We don't talk about her we just gather and bond, alam ko na kahit yung mga kapatid ko hindi parin matanggap ang pagkawala ni Mom.

Tinititigan ko si Peanut na nakasabit sa entertainment room namin.

Naalala ko si Jema, kinakamusta niya si Peanut. Peanut is my guitar gift from mom and dad ng makapasok ako sa Ateneo.

I was staring at my guitar ng lapitan ako ni Dad.

"Ngayon ko lang ulit nakita na tiningnan mo yan ng ganyan si Peanut. Kailan kaya kita ulit makikita na naggigitara?" He asked

"I don't know."

"How are you?" He asked again

"I'm fine."

Umiling ito. "I know you, now tell what's bothering you?"

Umupo ako at tumabi si Dad sakin.

"Dad, Am i a bad daughter to Mom if I decided to be happy again?"