A/N:
This would be the last chapter of Wintermelon. Epilogue na kasunod nito. Labas na lahat ng silent reader jan, okie? Magcomment na kayo guys. Hahaha. I need it. Charot!
Comment. Read. Vote! :)
_____________________________________________________________________________
Chapter 10: Ms. So Far Away
THE MOST AWAITED POV
Nakaupo s'ya sa isang madilim na sulok
Ewan ko ba kung bakit
Sa libu-libong babaeng nandoon
Wala pang isang minuto
Nahulog na ang loob ko sayo
Gusto ko sanang marinig ang tinig mo
Umasa na rin na sana'y
Mahawakan ko ang palad mo
Gusto ko sanang lumapit
Kung di lang sa lalaking kayakap mo
Dalhin mo ako sa iyong palasyo
Maglakad tayo sa hardin ng iyong kaharian
Wala man akong pagaari
Pangako kong habangbuhay kitang pagsisilbihan
O aking prinsesa, prinsesa, prinsesa, prinsesa
Di ako makatulog
Naisip ko ang ningning ng iyong mata
Nasa isip kita buong umaga buong magdamag
Sana'y parati kang tanaw
O ang sakit isipin ito'y isang panaginip
Panaginip lang
Dalhin mo ako sa iyong palasyo
Maglakad tayo sa hardin ng iyong kaharian
Wala man akong pagaari
Pangako kong habangbuhay kitang pagsisilbihan
O aking prinsesa, prinsesa, prinsesa, prinsesa,
prinsesa, prinsesa, prinsesa, prinsesa
--
Matagal tagal ko na din siyang kilala. Simula pa noong nageenroll palang kami. Nakasabay ko siya nun sa pila.
YOU ARE READING
Wintermelon || COMPLETE
Short Story[COMPLETE] What can a Milk Tea do for two persons? Story of Jade in finding her love.
