DI KITA CRUSH!!! plus THE SEQUEL ( sa kanya)

sa kanya....chapter 32

guys pwede palambing nman ako ng bonggang bonggang comment at votes pls???

chapter 32 

gavin's pov

"hindi ako mag tatagal dito, gusto ko lang sabihin sayo na malaki ang utang ng company dahil sa nawalang pera ng papa mo, at pag hindi nakasal si lawrence kay princess malulugi ung company" napakunot ung noo ko sa sinabi ng papa ni lawrence, naisip ko kasi ano ngayon? kasalanan mo yan bakit kailngan si lawrence at ako ung mag bayad sa kapalpakan na ginagawa niya sa company nila, kung malulugi di malugi na, hayaan na niya kami maging masaya

"nga pala, baka hindi mo alam na si lawrence ang totoong may ari ng company na un, kung ako lang? hahayaan ko nang malugi un, kaya lang nakakaawa naman kung si lawrence ang pagbayarin lahat ng utang ng company" sabi sakin ng papa ni lawrence sabay talikod, ako naiwan akong nakatulala, pano nga un kung sakali na si lawrence nman ung mahirapan? ano kung sa kanya na lahat ng respunsibilidad?

"pero nasa kamay mo ngayon ang future ni lawrence"

hindi ko alam kung sasabihin ko kay lawrence na nag punta ang papa niya dito samin, hindi ko din alam kung alam niya lahat ng sinabi ng papa niya sakin, kung totoo ba un o hindi, wala akong alam, kasi kahit minsan nman hindi nmin napag usapan ni lawrence ung mga ganung bagay, wala nman kaming pakielam sa company na yan, ang importante lang naman samin, mahal ko siya, mahal niya ako, ganung kasimple pero napakahirap para samin ung maging masaya

"dala mo na lahat?" tumango na lang ako kay lawrence habang pinapasok niya sa sasakyan ung mga dadalin namin kay papa, hindi kasi din nmin makakasama si mama dahil di daw niya kayang makita si papa na ganun ang sitwasyon, kahit nman ako hindi ko un kaya pero kinakaya ko dahil alam ko sa panahon ngayon ako na lang meron silang dalawa

"naawa na ako kay mama" mahina kong sabi habang nasasasakyan kami ni lawrence, ayaw ko na sanang dagdagan ung mga sinadalang hirap ni lawrence, pero parang kailangan ko tong sabihin sa kanya, baka kasi pag hindi ko sinabi ako naman ung sumabog sa dami ng iniisip ko

"makakaya din natin to mahal ko" sa unang pagkakataon hindi ko naramdaman sa puso ko na makakaya namin, iabang usapan na kasi, kung saming dalawa lang alam kong kaya namin pero damay na ung mga magulang ko, pati sila nahihirapan para sa kaligayahan ko, at alam kong balang araw si lawrence naman ung sunod na mahihirapan ng dahil sakin

"wag ka ng mag alala andito ako diba?, mamaya pag tapos natin kay papa mo puntahan natin si princess andun na siya sa condo ko"

tumango na lang ako kay lawrence bilang sagot ko sa kanya, madami sana akong gustong sabihin pero pinigilan ko na lang, hahayaan ko muna si lawrence bago ako mag disisyon sa lahat, hahayaan ko munang makasama ko siya, hahayaan ko muna na isipin ng lahat na makasarili ako, wala akong magagawa mahal na mahal ko si lawrence, at alam kong mas mahal ko pa siya sa buhay ko