chapter 34
lawrence's pov
"palabasin mo ung papa ni gavin!!!" sigaw ko yan pagkapasok na pagkapasok ko palang sa kwarto ni papa, eto na lang ung alam kong paraan para makatulong ako kay gavin, alam kong hirap na hirap na sila at alam ko din na dahil un mas pinili namin ipaglaban kung ano ung alam naming tama kaysa sa makakabuti sa lahat
"anong pinag sasabi mo?" napakunot ung noo ko sa sinabi ni papa, halata mo kasi sa muka niya na mukang wala siyang idea sa sinabi ko, pero napaka imposible naman na hinde niya alam na nakakulong na si tito glen dahil narinig ko ung ibang kaopisina ni papa na tinuloy niya ung kaso ng papa ni gavin dati para makulong
"nakikiusap ako papa, ako na lang wag na si gavin, maawa ka hirap na hirap na sila, kahit ako na lang mag bayad nung kinuha niya pls pa" kakainin ko kahit anong dapat kong kainin sa oras na to, kung kinakailangan kong lumuhod sa harapan ni papa gagawin ko, makatulong lang ako kila gavin
"rence, wala akong alam sa sinasabi mo, hinde pa ba nsasabi ni mama mo na wala na satin ung pinakamalaking stock sa company nakuha na to, mr. anthony lang alam kong pangalan nun bukod dun wala na akong alam, at siya na ang gumagawa ng malaking disisyon sa company, wala na sa kamay ko un"
"ano yang sinasabi mo? imposible un dahil alam ko 80 percent ung minana ni mama kay lolo" pinigilan ko ung sarili ko na wag lumapit kay papa dahil hinde ko alam sa sarili ko, nakakaramdam ako ng awa sa kanya, ung mga mata ksi niya parang nag sasabi ng totoo, pero napakaimposible kasi nung sinsabi niyang un sakin
"nung mga panahon na pinipilit kitang ipakasal kay princess, nag sisimula ng bumaksak ung company, di ko un sinasabi sa inyo ni mama mo dahil nahihiya ako na unti unti nang nalulugi ung company ng dahil sakin, para ksing hinde ko na kayang patunayan sa lolo mo na tama ung didisyon niya na sakin ipaksal si mama mo, kaya tinago ko lahat sa inyo" napaatras ako sa sinabi ni papa sakin, kung hinde siya ung dahilan ng pagkakakulong ng papa ni gavin sino? sino ung mr. anthony na un?
"bukas next week next month next year hinde na satin ung company, hinde ko alam kung pano un biglang lumubog ng ganun, nag ttrabaho nman akong maige pero hindi ko alam anak patawad"
inakap ako ng mahigpit ni papa, naramdaman ko sa sarili ko na kailangan niya ngayon ng tulong o tao na makakapitan, pero sa mga nalaman ko ngayon mas mukang gumulo ung isip ko, kung pati kami mawawalan na ng kapangyarihan pano na lalo sila gavin? wala nman akong pakielam kung mag hirap kami dahil sanay nman ako sa normal na buhay lang, kung tutuusin mas maganda pa nga na merong normal na buhay kaysa sa mayayaman, kung eto lang ung paraan para maayos lahat, kunin na nila lahat maayos lang lahat
"nagyong alam mo na lahat lawrence naiintindihan mo na ba?" napatingin ako bigla sa pintuan nung narinig ko ung boses ni mama, ung itchura niya alam mong awang awa kay papa na nakaupo sa sofa at sapo sapo ung ulo niya
"bakit di niyo sinabi sakin??" bakit ako lang walang alam dito?" hinde ko alam kung kanino ako titigin kung kay papa ba o kay mama, mas lalo akong naguluhan sa sitwasyon ko, alam ko din kasing kailngan ako ng pamilya ko, hinde ko nman sila pwedeng pabayaan nalang
"si papa mo ang my gusto ng lahat rence, kasi mahal ka niya, kahit di mo siya totoong tatay mahal ka niya" sabi ni mama tapos umupo na siya sa tabi ni papa, ako naiwan lang nakatayo at halos hinde ako makapaniwala sa mga nalalaman ko ngayon
"pano si gavin" halos pabulong kong sabi, pano na nga sila? nung mga panahon kasi na alam ko na si papa ang lahat ng may gawa ng lahat wala na akong magawa pano na lang kung hinde pala siya, di lalo akong walang magagawa
"hinde ko alam pero rence, eto na lang natitira satin tong bahay na to, pag nawala pa to baka hinde ko mapatawad sarili ko, lalo na sakin kayo binilin ng lolo mo" sabi ni papa sakin, alam kong sa nalaman ko ngayon, bagong problema na naman to na haharapin namin ni gavin, kung makakaya ba namin ayun ang hinde ko alam.
