DI KITA CRUSH!!! plus THE SEQUEL ( sa kanya)

sa kanya....chapter 35

apter 35

gavin's pov

"salamat paul" nakangiti kong sabi kay paul, para kasing narefresh ako, kung baga sa computer bumilis ung takbo ng sistema ko, para akong nabigyan ng bagong lakas para ipag laban kung anong alam kong tama, kahit pa puro mali ung nakikita ko sa paligid,kung alam ko lang na pag lilibang lang pala kailngan ko para mabawasan ung bigat ng dinadala ko, di sana matagal na akong nag pasama kay paul

"alis na ako gab" bago tuluyan sumakay si paul sa sasakyan niya, hinatak ko siya para akapin, napakalaki na ng kasalanan ko kay paul, hinde ko nga alam kung pano pa niya ako nagagawang kausapin at pasayahin kung puro sakit lang nabigay ko sa kanya

"isa lang nman gusto kong tandaan mo mahal na mahal kita" hinde ko alam kung para saan ung luha na tumuluto sa mga mata ko, alam kong mahal ako ni paul kahit pa sinaktan ko siya, ramdam ko un kada sasabihin niya sakin na mahal niya ako, pero ang hinde ko magawa na mahalin din siya sa paraan na gusto niya, mahal ko si paul bilang kaibigan at alam kong mamatay ako na hanggang dun na lang un

"paul salamat sa lahat" sabi ko habang nakatitig ako sa magandang muka ni paul, ung muka na kala mo walang dinadaang problema, 

"ikaw pa" sabi ni paul habang hinahawi niya ung buhok ko na tumatakip sa muka ko, mag papasko na pala pero hinde ko namamalayan, masyado ko kasing binigyan ng pansin ung mga problema ko kaysa sa napaligid ko

*blag*

O_O reaction ko yan ng biglang mula sa likod ko lumabas si lawrence at sinapak si paul, ung mga mata ni lawrence namamaga, parang kala mo kakagaling lang niya sa iyak

"ano ba nangyayri sayo lawrence!" sabi ko habang inaalalayan ko si paul na tumayo

"dont worry okey na ako, ingat gab" hahatid ko sana si paul sa sasakyan niya pero bigla na lang akong hinatak ni lawrence, hinde ko maintindihan kung anong nagyayari sa kanya ngayon, kung bakit bigla bigla na lang siyang nananakit ng tao, matagal ko ng kilala si lawrence pero ni minsan hinde ko pa siya nakita na nag selos ng ganito

"bat kailngan mong sumama kay paul?!  bakit umakap ka pa?! at bakit ngayon ka lang?!!!!" sunod sunod na tanong sakin ni lawrence, ung mata bukod sa maga wala na akong ibang makita, para akong nakatitig sa isang malaking yelo

"ano ngyayari sayo lawrence?" nakakunot noo kong tanong kay lawrence

"lawrence?? ayun ba tawag mo sakin lawrence?!!!! sumama ka lang kay paul lawrence na tawag mo sakin?!" galit na galit na sabi ni lawrence sakin kaya hinde ko mapigilan na wag umiyak, eto ung unang pagkakataon na mag aaway kami, eto ung unang pagkakataon na sinigawan ako ni lawrence, at eto din ung unang pag kakataon na aaminin ko parang hinde ko siya kilala