Pamiętnik licealistki

Problemy zakończeniowe

Jak wiadomo w kwietniu maturzyści kończą szkołę i przystępują do matury w maju jako absolwenci. Niestety z powodu strajku stoi to pod znakiem zapytania, ale szkoła zdecydowała, że do końca tego tygodnia nauczyciele muszą wystawić oceny. 

I wiecie jakie mam?

Matematyka 2 - 2% brakło do 3 (nigdy nie miałam 2 z maty)

J.polski 3 - 1% do 4 (w końcu prawie wyciągnęłam)

W-F - nkl XDDDDDDDDD

I wiecie co? Przez ten kochany strajk nie mam możliwości poprawy tych ocen, ani chodzenia do szkoły, żeby nie mieć tych nklów więc czeka mnie arcytrudny sprawdzian klasyfikacyjny. I mimo, że wyjdzie mi pod koniec 48% frekwencji, to dyrekcja powiedziała NIE, NIE PRZEPUŚCIMY CIĘ NO BO PRZECIEŻ JAK TY SOBIE PORADZISZ W ŻYCIU BEZ TEJ WIEDZY XD. Rozwaliły mnie jednak zagadnienia:

- Wiedza teoretyczna na temat rozgrzewki, siatkówki, koszykówki, piłki ręcznej etc. etc.

- Wiedza praktyczna rzut do kosza, skok w dal itp.

Słysząc to omal co nie położyłam się na podłogę ze śmiechu, bo będąc w klasie maturalnej muszę marnować czas na takie głupoty i się stresować, że mnie nie dopuszczą do matury bo to przecież taki problem na jednej godzinie wuefu, gdzie mnie nie było, wpisać mi po prostu obecność żeby wyszło te 51%, no ale dobra.

 Chwilę po tym poszłam więc wkurzona do gabinetu vice dyry, żeby się poskarżyć no bo OLA BOGA KIEDY NA WUEFIE DO JASNEJ ANIELCI BYŁA TEORIA, ŻE JA MUSZĘ Z NIEJ ZDAWAĆ EGZAMIN? No bo przecież jak ktoś nie chodził na matme to pisze egzamin z tego co BYŁO na lekcji, a nie co sobie WYMYŚLI nauczyciel i że to jest niesprawiedliwe.

I wiecie co mi powiedziała?

"A to nie wiesz, że życie jest niesprawiedliwe?"

Darowałam więc sobie dalsze wojowanie i wyszłam stamtąd z miną: "no shit sherlock" po czym postanowiłam wziąć to na klatę i jakoś to pieroństwo zdać.

Pewnie powiecie: "Nooo Gabi to mogłaś chodzić do tej szkoły jak jesteś taka mądra." Problem w tym, że mam problemy zdrowotne i zwykle mdleje na wuefie, a żaden lekarz nie wie co mi jest więc jedyne co mi pozostało to umiarkowane ucieczki z wuefu, żeby jakoś PRZEŻYĆ, ale nikt tego oczywiście nie rozumie. Wuefistka niby o tym wie i często każe mi zwalniać tempa, a jednak nie chce zrobić niczego żeby mi pomóc.

Jak podejdę do egzaminu to dam wam znać jak wyglądał. 

Jakby ktoś chciał wiedzieć.

Albo do niego przystępował.

Jak coś.