prayer's rotten shelter, [rosekook]

4

✗

jeongguk: hiç mi umudun yok mutluluğa?

roseanne: Mutluluk denilince ben genellikle duymamazlıktan gelirim

jeongguk: niye?

roseanne: Çünkü ben Whale 52 gibiyim. Sesimi aynı okyanusta yaşamamıza rağmen hiçbir balina duyamıyor ve ben kendi şarkılarımın içinde boğularak öleceğim

jeongguk: seni sadece kendi sıramın gelmesini beklediğim için dinlediğimi söylemiştin

roseanne: Hâlâ öyle düşünüyorum

jeongguk: o zaman neden benimle konuşmaya devam ediyorsun?

roseanne: Çünkü umursamıyorum

jeongguk: eğer umursamıyorsan cevap yazmaman gerekmez mi?

roseanne: Onu umursamıyorum deyip içten içe umursayanlar yapar, böylelikle karşıdaki seni daha da merak eder

roseanne: Ben gerçekten umursamıyorum, benim hakkımda ne düşünürsen düşün, ne hissedersen hisset umursamıyorum

roseanne: Ticaret gibi düşün

roseanne: Sen içindekileri döküp rahatlaman için beni dinliyorsun ve ben içimdekileri döküp rahatlamam için seni dinliyorum. Böylelikle ikimizde hem konuşmuş, hem de dinlemiş oluyoruz. Ama aslında ikimizde duyduğumuz şeyleri umursamıyoruz

jeongguk: sanırım sana ne dersem diyeyim umursamayacaksın

roseanne: Arkadaşlarım genellikle bana kalpsiz der

roseanne: Üzgünüm. Böyleyim ve bunu değiştiremem

roseanne: Yine de hüzünlü şarkılarımı dinleyip, üstüne numaramı arayıp bulman ve bana yazman çok ince bir haraketti. Teşekkür ederim

jeongguk: bu bir veda konuşması mı?

roseanne: Bana bir daha yazmazsın diye umut ediyorum

jeongguk: bir şeylere umut etmen ne kadar güzel

jeongguk: baksana hâlâ bir şansın var, ne dersin?

roseanne: Umarım umutlarımı boşa çıkarmazsın

jeongguk: dünya hiç adil değil, değil mi?

roseanne: Evet ama bunun konumuzla ne alakası var?

jeongguk: insanların umutları hep boşa çıkıyor.

jeongguk: iyi geceler, caddenin bir köşesinde hüzünlü şarkılar söyleyen beyaz kıyafetli kız.

roseanne: İyi geceler, kalabalığın içindeki hayranım olduğunu iddia eden ünlü çocuk