Chapter Thirty-Two

2.8K 54 0
                                    

ADDISON'S POV

"What do you mean its 2019?" I asked Kuya Scorpio.

"Yes, its May 5, 2019." Sagot nito and my eyes widened.

"Pero...2014 pa lang.." I said. "Na-comatose ba ako?" I asked pero umiling lang si Kuya Scorpio. "Then what happened?" I asked in frustration.

"You brain made a defense mechanism dahil sa trauma na naranasan mo. Kumbaga, nagka-short circuit diyan sa utak mo kasi masyong malakas ang voltage." He explained at kumunot naman ang noo ko.

"So umalis talaga si Zaim?" I asked and he nodded. "Ibig sabihin matagal na siyang nakabalik dito?" I asked and he nodded again.

I let out a sigh at napasabunot sa sarili kong buhok.

"Babalik pa ba yung 4 years na nawala sa isip ko?" I asked quietly.

"Yes, kapag naka-recover na ang utak mo." He answered. "Don't pressure yourself, baka mas lalong makasama sayo." He adviced at tumango naman ako.

"Sige Kuya, dadalaw na lang ako kapag may nararamdaman ako" Pagpapa-alam ko at saka tumayo.

"Oo nga pala, try to apply cold compress on that hickeys" He said and my eyes widened ng ma-realize na may hickey nga pala sa leeg ko. "Zaim really did that." He commented.

"Shut up." I said at tuluyan ng lumabas ng office ni Kuya Scorpio.

Nakakahiya! >.<













ZAIM'S POV

"Nakauwi na ba sa bahay si Addie?" I asked Jude ng pumasok ito sa office ko.

"Uhm...w-wala pa po siya duon." He said at kumunot naman ang noo ko at tinawagan si Scorpio.

"Bakit mestisong hilaw?" He asked.

"Nasaan si Addie?" I asked.

"Hindi pa ba umuuwi? kanina pa naka-alis dito ah." He said at bigla naman akong kinabahan.

Ibinaba ko naman ang tawag at kaagad na binuksan ang laptop ko at sinimulang i-hack ang tracking device sa suot ni Addie.

I told you, lahat ng gamit niya may tracking device. Maliban lang sa mga bagong bili niya.

Habang naglo-loading ay biglang nag-ring ang phone ko, sinagot ko naman iyon ng hindi tinitignan ang caller ID.

"Hel--" I said pero kaagad na naputol ang sasabihin ko ng makarinig ng malakas na tugtog mula sa kabilang linya.

"Zaiiiiimmm Faaaalcooon!" Addie said, she's drunk.

"Addie? nasaan ka?" I asked habang hinihintay na mag-loading ang laptop ko.

"Nasa....HEAVEN!" She said, screaming the last part.

"Addie, please tell me." Pagmamaka-awa ko.

"Secret." She said using her baby voice, I groaned at naramdaman ko naman ang pagkabuhay ng pagkalalaki ko.

Damn that baby voice, it turns me on.

"Tifl, tell me nasaan ka?" I asked again.

"Kapag sinabi ko ba pupunta ka?" She asked, tinignan ko naman ang laptop ko at may pulang tuldok duon.

"Kahit hindi mo sabihin, pupuntahan pa rin kita." I said at saka tumayo, kinuha ko naman ang susi ng kotse kay Jude at bumaba na papunta sa carpark.

"What do you mean?" She asked and I chuckled.

"Stay on the phone tifl, mabilis lang to." I said at pinasibad na ang kotse papunta sa bar na iyon.

"You know what...some boys here told me that, I'm beautiful." Pagku-kwento nito.

Totoo naman.

"Did they touch you?" I asked.

"No, cause they saw the hickeys on my neck" She said and giggled.

"Good." I said. "Stay away from the boys baby, or else I will punish you." Banta ko.

I bet she's squirming in her seat right now.

"Does it makes you my daddy?" She asked.

"No, don't call me that." I said at saka iniliko ang kotse pagdating sa isang kanto.

"Why? It's cute tho." She said.

"No, you can call me anything wag lang daddy." Utos ko.

Cause I'm not really into DDLG, kahit na mas matanda ako kay Addie ng ilang taon.

Inihinto ko naman ang kotse at saka bumaba dala ang phone ko. Ipinakita ko naman ang ID ko at dire-diretso na akong pumasok sa loob.

"Tifl, where are you?" I asked.

"Why?" Inaantok na tanong nito.

"I'm here, where are you?" I asked at nilagpasan ang babaeng lumapit sa akin.

Hinanap naman ng mata ko si Addie and I smirked ng makita ito. Ibinaba ko ang tawag at nilapitan siya.

"Baby" I said at tumingin sa akin, naningkit naman ang mata nito bago ngumiti.

Yung ngiti ng mga lasing, gets niyo?

"Zaim!" She said and she throw herself on me, na-out of balance ito pero nahawakan ko naman siya kaagad sa bewang.

"Gaano na karami ang nainom mo?" I asked and giggled.

"Hmm...two?" She said almost in a question.

Itinaas nito ang dalawang daliri niya at saka ipinakita sa akin. Tumaas naman ang kilay ko, two? Sure ba siya?

"No...I mean...three, oops. Hindi din pala." She said and chuckled. "Hindi ko na nabilang eh" Nakangiting sabi nito sa akin. I rolled my eyes at saka binuhat siya in bridal style palabas ng bar na iyon.

"Dapat pala pinasamahan kita kay Jude." I grumbled ng maisakay siya sa shotgun seat, umikot naman ako sa driver's seat at sumakay.

Tinignan ko naman si Addie na kasalukuyang nakatingin sa mga daliri nito and her lips are pouted. Damn that, kung hindi lang siya lasing kanina ko pa siya pinaghahalikan.

"Then hindi ako makakapag-enjoy." Sagot niya.

"This is final, ipapa-ban na kita sa lahat ng bar dito." I said at saka pinasibad na paalis ang kotse.


Hindi nila alam, may isang lalaki na kanina pa sila pinapanood sa teresa ng bar habang hawak ang in-order niyang whiskey.

"I should've ended you when you stepped your feet in this club. Zaim Falcon." He said.


XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

His Series #7: Zaim FalconTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon