္္ငယ္ေလးလဲကိုကို႔လိုတကၠသိုလ္ေလးႏွစ္တက္ရသည္။
ငယ္ေလးႏွင့္ေလးႏွစ္လံုးလံုးလိုက္တက္ေနေသာမင္းခန္႔လဲပါသည္။မွတ္မွတ္ရရငယ္ေလးတတိယႏွစ္ကေပါ့ ခန္႔ဘက္ကငယ္ေလးကိုခ်စ္ေရးဆိုလာခဲ့သည္။
"ငယ္ နင္နဲ႔ငါဆိုတာငယ္ငယ္ေလးထဲကေပါင္းလာခဲ့တာ။နင္ငါ့အေၾကာင္းသိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ငါနင့္ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဝန္ခံပါရေစ။ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္ငယ္။
တစ္ခ်ိန္လံုးလႈပ္ခတ္ေနတဲ့ငါႏွလံုးသားကနင္မွနင္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ငယ္။ငါဘလိုဆက္လုပ္ရမလဲ။နင္ငါ့ကိုလက္ခံေပးႏိုင္မလား....''
"ငါတို႔ဒီအေၾကာင္းမေျပာရေအာင္ခန္႔။
နင္႐ိုးသားပါတယ္။နင့္အေၾကာင္းကိုငါေကာင္းေကာင္းႀကီးသိတယ္ဟုတ္တယ္။ဒါေပမယ့္ခန္႔ရယ္...ငါနဲ႔နင္နဲ႔ဆိုတာငယ္ငယ္ေလးထဲကေပါင္းလာတာေလ။ငါနင့္ကိုအကိုတစ္ေယာက္လိုခင္တယ္။ဒါေပမယ့္ အားနာပါတယ္ ငါအခ်စ္ကိုမေတြးခ်င္ေသးဘူး။''
"ငါအတင္းမတိုက္တြန္းပါဘူး။အတင္းအက်ပ္လဲမလုပ္ပါဘူး။နင္စဥ္းစားပါ။နင္ငါ့ကိုေရြးမယ္ဆိုငါနင့္အနားကိုအခ်ိန္မေရြးေရာက္လာခဲ့မယ္''
"အ႐ူး ငါမေရြးလဲနင့္အနားမွာဝိုင္းဝုို္င္းလည္ေနတာပဲ။အပိုေတြဘာမွေျပာမေနနဲ႔။ငါမၾကားခဲ့ဖူးပဲသေဘာထားလိုက္မယ္။လာ..ကန္တင္းသြားမယ္။ငါမနက္စာမစားရေသးဘူး။''
*ဝိုင္းဝိုင္းလည္လဲငါမွမႀကိဳက္တာကို*
ဒီလိုနဲ႔ပဲငယ္ႏွင့္ခန္႔တို႔အေျခအေနကဒံုရင္းကဒံုရင္းပင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္၊၊မင္းခန္႔ဘက္ကငယ္စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာဆိုးလိုထင္ပါရဲ႕ေ႐ွ႕ဆက္မတိုးခဲ့ေပ။ငယ္ကလဲထိုကိစၥကိုစိတ္ထဲမထားခဲ့႐ိုးအမွန္ပင္။
မင္းခန္႔ကေက်ာင္းမွာဆိုနမည္ႀကီးသည္။kingဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ကသူ႔ကိုပိုၿပီးနမည္ႀကီးေစခဲ့သည္။မင္းခန္႔ကိုေကာင္မေလးအေတာ္မ်ားမ်ားကစိတ္ဝင္စားၾကသည္။စိတ္ဝင္စားေၾကာင္းလဲျပၾကသည္။queenေတာင္ပါလိုက္ေသး။
ငယ္ေလးကမူထိုသို႔မဟုတ္။ငယ္ငယ္ကအေဆာ့သာမက္တာျကီးလါေတါ့အေနေအးသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေတာ္ရံုတန္ရံုေယာက္်ားေလးမ်ားငယ္ေလးအနားသို႔မလာၾကေပ။
