*ေဖေဖ ေဖေဖအဆင္ေျပရဲ႕လား...သမီးေျပာေနတာေတြကိုၾကားရလားေဖေဖ သမီးလုပ္ေနတာေတြကိုေကာၾကည့္ေနလား ေဖေဖမ႐ွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းေလ ေမေမအခုထိေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့ဘူး ကိုကိုလဲေဖေဖဆံုးမခဲ့သလိုမ်ိဳးပညာတတ္ႀကီးျဖစ္လို႔ အခုဆိုေဖေဖကားေမာင္းခဲ့တဲ့ကုမၸဏီမွာmanagerႀကီးေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။ ငယ္ေလးလဲေဖေဖဆံုးမသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
လြမ္းလိုက္တာေဖေဖရယ္ ၁၄ႏွစ္ေတာင္႐ွိသြားၿပီေနာ္...
ဘဝတစ္ခုခုမွာေဖေဖနဲ႔ျပန္ေတြ႔ခ်င္ေသးတယ္*
"ငယ္ေလး...နင္အဆင္ေျပရဲ႕လား...''
အနားသို႔ေရာက္လာေသာမင္းခန္႔ေၾကာင့္ငယ္ေလးအေတြးတို႔ကိုျဖတ္ကာက်လုက်ငင္မ်က္ရည္စေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလက္ျဖင့္သပ္လိုက္ရင္း
"ေျပပါတယ္ဟာ...လာေလ နင့္ကိုငါဒီေန႔ပဲေတြ႔ရမွာဆိုေတာ့မုန္႔လိုက္ေကြၽးမယ္....''
"ရပါတယ္ ငါကဒီေန႔ကိုနင္နဲ႔႐ွိခ်င္ရံုပါ...''
"ခန္႔ ငါမနက္ျဖန္လဲ႐ွိမွာမဟုတ္ဘူး ဒီေန႔ပဲနင္နဲ႔ေတြ႔ရမွာဟ ငါျပန္လာရင္နင္ကလဲျပန္မွာကို လာ...''
ငယ္ေလးတစ္ေယာက္မင္းခန္႔ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္ကာဘုရားဝန္းထဲကထြက္လာခဲ့ေလသည္။(🙄🙄🤔🤔🤔)
မင္းခန္႔မိမိအေပၚစိတ္ဝင္စားေနမွန္းသိပါသည္။သို႔ေသာ္သူ႔ကိုငယ္ေလးယံုသည္။ငယ္ေလးႏွင့္မင္းခန္႔ဆိုတာေမြးထဲကေပါင္းလာၾကေသာသူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္လား။
"အစ္မေလးတို႔ဘာသံုးေဆာင္မလဲခင္ဗ်...''
"ေၾကးအိုးတစ္ပြဲ...ငါးသံပုရာေပါင္းတစ္ပြဲေပးပါေနာ္...ေနာက္ၿပီးlemonteaအေအးတစ္ခြက္ ခန္႔ နင္ဘာေသာက္မလဲ...''
"Strawberry juiceတစ္ခြက္...''
"နင္မေျပာင္းလဲေသးဘူးပဲ juiceေတြအခုထိႀကိဳက္ေသးတယ္"
"ငယ္ေလး...နင္တစ္ရက္ရက္ေတာ့အိမ္ကိုျပန္လာပါအံုး...အန္တီခင္ျမင့္အခုတေလာႏွလံုးေဖာက္ေဖာက္ေနတတ္တယ္ နင့္အစ္ကို႐ွိေနလို႔ေတာ္ေတာ့တယ္ ဒါေပမယ့္နင့္ကိုေမ်ွာ္ေန႐ွာတယ္ဟ''
"ငါလဲျပန္လာခ်င္ပါတယ္ခန္႔ရယ္ အလုပ္ပိတ္ရက္ေရာက္ခဲ့ရင္ငါျပန္လာမွာပါ ၿပီးေတာ့က်န္တဲ့သူေတြနဲ႔မေတြ႔တာလဲဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာၿပီလဲ...''
