Миний ханхүү♥ [ДУУССАН]

18. Төгсгөл

"Үзэсгэлэнтэй юм. Дэндүү үзэсгэлэнтэй. Энэ ой модонд байх цэцэгс бүр үзэсгэлэнтэй харагдаж байна. Чи минь ч гэсэн үнэхээр хөөрхөн байна Жиюү минь" гээд хайр гэрэлтсэн харцаар Жиюү рүү ширтэх Бэкхён.

Түүний өөдөөс гэнэн цайлган хүүхэд шиг харцаараа хараг инээмсэглэх бяцхан эмэгтэй... ~Тэд үнэхээр хамтдаа байхдаа л үнэхээр төгс харагдах юм.

"Бурхан надад чамайг заяасанд би баяртай байна. Чи бол миний ертөнцийг өөрчилж чадсан цор ганц хүн. Би чамайг өөрийнхөөрөө байхад чинь л хайртай. Надад чи хэрэгтэй. Надтай хамт байхыг хүсэж байна уу Жиюү-яаа?" гэж хэлэн Бэкхён Жиюү рүү нүд салгалгүй харж байлаа.

Жиюү Бэкхён руу харан инээмсэглээд чигчий хуруугаа Бэкхён руу дөхүүлэн "Би чамтай хамт байхаа амлаж байна. Харин чи?" гэхэд Бэкхён ч бас инээмсэглээд Жиюүгийн бяцхан хуруутай өөрийнхөө чигчий хурууг холбон нийлүүлээд "Амлаж байна. Хайрт минь." гэв.

Харин Бэкхёнд одоо Жиюүд хэлэх ганц л зүйл үлдсэн. Тэр бол түүний ээжийн талаар...

Тэд ойд нилээн удаан хамтдаа суулаа. Жиюүгийн хөл бага зэрэг янгинан өвдөж Жиюү амандаа зөөлөн гэгч нь "Яаяя" гэж шивнэхэд Бэкхён гэнэт ярьж байсан зүйлээ өөрчлөн "Яаанаа. Өвдөж байна уу? Хурдан буцах уу?" гээд санаа зовсон харцаар харахад Жиюү инээгээд "Юу ч болоогүй ээ. Өвдөхгүй байна. Энэ дээр үнсчихвэл ч зүгээр болох гээд л байна даа.." гэж хэлэн хацар луугаа заахад Бэкхён инээгээд "Зальтай охин!" гээд Жиюүгийн уруул дээр нь үнсээд "Одоо дахиж өвдөхгүй болгох шид уншчихлаа. Абрака дабраа дүфффф" гэж хэлээд гараараа илбэ үзүүлж байгаа мэт болгоод Жиюүгийн хөл рүү заав. Жиюү чанга гэгч нь инээхээд хойш унахад ойд байсан шувууд бүгд тэр их дуунаар гэнэт үргэхэд Бэкхён Жиюү рүү хараад "Чшш! Чи хамаг амьтан үргээчихлээ! Ямар аймар инээдэг охин бэ?" гэхэд Жиюү дуугаа хурааснаа "Одоо дахиж инээхгүй болохоор өөрөө гоё инээдээрээ инээгээрэй чи." гэж хэлэв.