Did you know what you meant to me? ( #1) ✔ (RE-WRITING)

(42)

Songs for this chapter:

All Of The Stars - Ed Sheeran

Angel In Blue Jeans - Train

One In A Million - Ne-Yo

Even My Dad Does Sometimes - Ed Sheeran

Drive By - Train

Why Does She Stay - Ne-Yo

Fireproof - One Direction

Lego House - Ed Sheeran

Sirens - Cher Lloyd

Let Her Go - Passenger

Together - Demi Lovato ft. Jason Derulo

Niall's point of view

Het zwarte busje wordt op z'n gemak ingeladen. We gaan vanavond op weg naar Amsterdam. Ik weet niet hoe ik me daarbij moet voelen. Ik ben blij dat ik Lilly weer kan zien maar tegelijkertijd ook zo gebroken. Ik weet niet of ik wel kan om gaan met nog een afwijzing van haar. Ze wil me waarschijnlijk toch helemaal niet meer zien. Ze heeft het me nog steeds niet vergeven of ze wil me gewoon niet meer. Ik snap het wel. Ik was de eerste jongen die ze weer vertrouwde na dat 'incident' en ik heb haar nog meer gebroken. Ze durft vast niet eens meer een jongen aan te kijken laat staan met hem te praten. Ik heb er een puinhoop van gemaakt. Ik hoop dat ik de puinhoop nog een beetje kan wegvegen door het feest dat ik in plan heb voor Lilly. Ze is over twee dagen jarig en over één minuut nog maar over één dag. Ik heb een geweldig idee in mijn hoofd en ik heb eigenlijk bijna alles al geregeld. Op één ding na.

Net als ik mijn telefoon wil pakken zegt Harry dat we moeten gaan. Met rollende ogen stap ik in het busje. Ik ga zo ver, als mogelijk is in het busje, van de jongens af zitten. Het loopt niet zo lekker tussen mij en de band. Ik verpest de sfeer. Het is namelijk allemaal mijn schuld dat het slecht loopt tussen ons. Als ik er nooit zo'n puinhoop van had gemaakt zou ik nu nog een relatie hebben met Lilly en zou de vriendschap van mij en de jongens nooit kapot kunnen gaan. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak terwijl we de parkeerplaats af rijden. Ik druk op de app contacten en scroll door mijn nummers heen. Als ik de juiste persoon heb gevonden druk ik op 'bellen' en al snel gaat de telefoon over. Na een korte twintig seconden komt er een vrolijke mannenstem aan de tafel:

"Hey Niall."

"Hi Olly." zeg ik zo opgewekt als mogelijk is.

"Wat is er?"

"Nou, ik vroeg me iets af." mompel ik. "Ik heb je wel eens over Lilly verteld toch?" Olly lacht aan de andere kant van de lijn.

"Gast, je hebt het wel drieduizend keer over haar gehad." Ik rol met mijn ogen en zucht.

"Nou, ze is dus morgen jarig en ik geef dus een verrassingsfeestje om het te vieren." Ik hoor hem een 'aw' geluidje maken aan de telefoon. "En ze is nogal fan van jou dus ik vroeg me af of je misschien kon komen optreden op het feest?"

"Ze heeft in ieder geval wel smaak voor muziek." Ik lach en schud mijn hoofd. Het ego van Olly is gigantisch groot. "Hahaha, nee grapje. Maar het lijkt me leuk. Ik ben toch net terug van mijn tour en ik verveel me nu alweer na drie dagen." Hij zucht en ik lach. "Ik ben een verschrikkelijk hopeloos persoon." Ik begin nog harder te lachen. Ik mis Olly. De laatste maanden heb ik rondgelopen als een dwaas. Het lijkt wel alsof Olly me een beetje opvrolijkt. "Maar dan stuur je me via WhatsApp het adres en hoe laat ik aanwezig moet zijn en al die shit." zegt Olly.

"Zal ik doen."

"Top, maar ik moet gaan. Oma's gehaktballen zijn klaar en anders eet Ben alles op." schreeuwt hij haast door de telefoon.