Chapter 2

2K 37 0
                                    

MSH

Hindi ko alam kung ilang oras na akong umiiyak dito simula nang malaman ko kung ano  ang nangyari kay daddy.

Andito pa din yung mga kaibigan ni kurt at dalawa kong pinsan na lalake at andito na din yung dalawa ko pang pinsan na babae si Ashley ni Krystal.

Si Ashley nicole Emerson 16 yrs old kapatid siya ni casper kung anong ugali ni casper kabaligtaran ni Ashley kung si casper masiyahin si Ashley tahimik lang.

Si Krystal Thompson 17 yrs old kakambal siya ni diamond mag kabaligtad lang din sila nang ugali ni diamond kung si diamond tahimik na masungit na akala mo laging meron. Si Krystal naman masiyahin ewan ko ba kung bakit nag tatagal jan si Krystal maki pag usap kay Ashley eh akala mo yung babae na yun laging mananapak.

Nang magising ako kanina nabigla ako kung bakit umiiyak si kurt.

"Demonise si daddy" sabi ni kurt

"Bullshit kurt kanina mo pa sinasabi yan ano bang nangyari kay daddy! Straight to the point." Sabi ko kay kurt na pasigaw

Hindi ko na din mapigilan yung sarili ko kung ano man ang lalabas ngayon sa bibig ni kurt tiyak totoo hindi yan iiyak kung walang nangyaring masama kay daddy.

Hindi pa din nagsasalita si kurt. Paano makaka pag salita inuuna kasi yung iyak. Handa ko nang sigawan si kurt nang nag salita ang pinsan kong si diamond.

"Na hulog ang sinasakyan ni tito na eroplano hindi namen alam kung buhay pa siya o ano binalita kanina grabe yung wasak nang eroplano hindi sila sa tubig nahulog kundi sa lupa maraming namatay hindi ko alam kung kasama dun ang daddy mo" mahabang paliwanag ni diamond

Para akong pinagbagsakan nang langit at lupa napatapik ako sa bibig ko hindi ko alam kung totoo pero hindi magbibiro nang ganyan si diamond, panaginip lang ba to natutulog lang ako kanina bakit ganto. Iyak ko at iyak ni Ashley at Krystal lang ang maririnig sa kwarto ko.

Tahimik lang yung mga lalake na tinitingnan kami. Lumapit sakin si kurt umusog naman nang konti si Krystal.

Mas lalong bumuhos ang luha nang niyakap ako ni kurt.

"Shhh demonise okay lang si daddy buhay siya. Andun na si kuya kent ni kuya devon andun na din si mommy. Mag antay na lang tayo dito" sabi ni kurt habang umiiyak

"No kurt paano pag wala na si daddy paano kurt hindi ako makaka pag hihintay dito. Kung di ba ako pumayag hindi ba aalis si daddy kung pinilit ko lang na wag umalis mangyayari ba to. Sana mas lalo na lang akong nag matigas para di siya umalis para di siya naaksidente kaya ba sabi ni daddy kanina na matagal siyang mawawala nag papaalam na ba siya kanina" mahaba kong sabi kay kurt
Hindi siya nag salita niyakap lang niya ako nasa kwarto ko pa din kaming lahat ayaw nila akong iwan iyak pa din ako nang iyak wala pa din kaming balita walang tumatawag wala pa din sila kuya.

Maya maya may biglang kumatok si manang pala.

"Anjan na ang mommy niyo Kurt sa baba" sabi ni manang

Kaya nag mamadali kaming bumaba inaalalayan akong bumaba ni diamond at ni kurt. Andito pati ang mga magulang nila diamond at casper at pati sila grandpa at grandma wala dito ang magulang nila daddy nasa U.S dun na sila nag stay.

Nang makababa kami sinalubong agad ako ni kuya devon namumula ang mga mata niya alam nila sameng lahat bukod kay mommy ako ang pinaka apektado sa nangyari. Nang nasa sala na kami nag tanong agad ako hindi ko na sila binati kaligtasan ni daddy ang gusto kong malaman.

"Where's my dad kamusta siya asan siya bakit wala siya dito nasa hospital ba siya tara na puntahan na natin." Sabi ko gusto ko na makita si daddy kung ligtas ba siya.

"Bakit tahimik kayo asan si daddy asan bakit hindi kayo nag sasalita" mahinahon ko pa din na sabi sakanila habang tumutulo ang luha ko hawak pa din ako ni kuya devon kung wala siya babagsak na lang ako nito dahil sa pang hihina.

"Please magsalita kayo mommy kuya kent kuya devon asan si daddy okay lang ba siya sabihin niyo sakin ligtas siya diba okay siya diba" pasigaw ko nang sabi sa kanila. Hindi na to tama. Ano bang nangyayari niyakap lang ako ni kuya devon nang biglang humagulgol na si mommy napatingin ako sakanya.

"Wala na ang daddy mo kate. Halos lahat nang sakay sa nahulog na eroplano patay gutay gutay ang katawan halos di makilala nakilala lang namen ang daddy mo dahil sa suot niyang relo. Wala na ang kuya kate wala na ang daddy mo" sabi ni tito kristian

Parang gumuho ang mundo ko sa sinabi ni tito.

"No tito hindi totoo yan buhay si daddy nag promise siya na babalik siya dito mag ba bonding pa tayong lahat sabihin niyo hindi totoo yang sinasabi niyo. Okay lang si daddy diba nasa hospital lang siya nagpapagaling diba dadalawin natin siya." Hagulgol kong sabi sa kanila

"Its true demonise wala na si daddy nakita nang dalawa kong mata yung bangkay niya. Nasa funeral na siya at dun natin siya dadalawin. Yan ang totoo demonise maniwala ka wala na si daddy." Sabi ni kuya devon.

Tiningnan ko sila isa isa na umiiyak na din halos lahat pala kami dito umiiyak na din na kahit si kuya devon parang bata na umiiyak nakikita ko sa mga mata niya na ganun din ang mata ko. Nangingibabaw ang iyak namen ni mommy.

"Mommy kung nag matigas ba ako hindi mangyayari to kay daddy. Sana hindi na lang ako pumayag sana nag matigas na lang ako sana buhay pa siya kasalanan ko to kasalanan ko." Hindi ba aalis si daddy kung nag matigas talaga ako god bakit ang daddy ko pa bakit.

"Wala kang kasalanan dito anak, baka oras na nang daddy mo kaya nangyari to. Mahirap to para sakin para sayo para sating lahat anak pero ang magagawa na lang natin tanggapin malulungkot ang daddy mo pag nakita ka niyang nag kaka ganyan." Sabi ni mommy habang yakap yakap ako na nakaupo na dito sa sofa umalis sila kuya Devon at kuya kent kasama mga parents ni diamond. Umalis na din muna yung mga kaibigan ni kurt babalik daw sila bukas, naiwan lang kami dito nila grandma grandpa yung kambal sila casper at Ashley pati na din ang parents nila saka si kurt. Gusto ko man umiyak pero wala na akong mailuha pa. Parang kanina lang nag kukulitan pa kami tapos ngayon eto na problema na agad, bakit ang daddy ko pa ang bait bait naman niya ang dami naman jan na masasamang loob bakit ang daddy ko pa ang kinuha ni god bakit di ko pa din kayang tanggapin naka tulog na lang ako habang nakasandal sa balikat ni kurt, sana panaginip lang to kung panaginip lang to gustong gusto ko nang magising sa bangungot na to!

My Stone Heart (COMPLETE) Where stories live. Discover now