1. Bölüm

9.9K 577 1.7K
                                    

Hikayenin orijinali ravenclawdahisi hesabına aittir. Bu kitap uyarlamadır.

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin. İyi okumalar.

"Bana bak genç adam," dedi sınav kağıtlarının tepesinden kendisine dikkatle bakan Profesör Scott.

Charles Scott, Louis'nin kocaman üniversitede en az hoşlandığı insan olabilirdi. Dersteki yüzsüz konuşmalarından ve hareketlerinden başlayıp öğrencilere karşı saygısızlıklarına kadar devam edebilirdi fakat babası yüzünden adama karşı ağzını açamıyordu.

Babasıyla dost olmaları sadece Louis'nin çenesini kapatmasına yetmiyormuş gibi görünüyordu çünkü Scott geçen haftaki görüşünden hiçbir şey kaybetmemişti.

"Soyadının ne olduğu, bankadaki hesabında ne kadar paranın olduğu beni ilgilendirmiyor. Burası özel bir üniversite değil, babanla tanışıklığımız da olabilir fakat bu seni bu iğrenç sınav kağıdıyla dersten geçireceğim anlamına da gelmiyor."

Keşke sınavı asistanlar okusaydı, diye geçirdi içinden Louis, aynı zamanda da gözlerini devirmemek için büyük bir istek duyuyordu. En azından asistanını yatağa atıp bu işi gayet kısa bir yolla halledebilirdi. Ama adam finalleri okuma konusunda net davranmış, üşenmeden sınıfındaki 103 kişinin final kağıtlarının hepsini kendisi okumuştu. Öğrencilerini dersten bırakmaktan da asla kaçınmamıştı.

"Peki bu dersten geçmek için bana ne yapacağımı söyleme zahmetinde de bulunur musunuz?"

Yavaş yavaş kaybettiği saygısızlık, kendisine Scott'un alaycı bakışı olarak geri döndü. Profesör kaşlarını kaldırmış, kağıtları düzeltmek için tutup altlarını masaya vurarak dikkatle kendisini izlemeye devam etti.

"Seneye dersi alttan almaya devam etmen gayet geçerli bir seçenek gibi görünüyor gözüme."

Seneye alttan alması gereken onlarca ders varken bir de üstüne Scott'un Mimari Proje dersinden kalmak ölüm gibi bir şey olabilirdi.

"Profesör," dedi Louis nefes nefese. "Lütfen bana bir seçenek sunun. Son seneme geçerken alttan aldığım ders sayısının üçten fazla olmasını istemiyorum."

Louis'nin bu çaresiz hâlinden gayet eğleniyor gibi bir hâli vardı ve bu da Louis'nin gittikçe sinirlenmesine neden oluyor, sakin kalmak için bu dersten geçmek zorunda olduğunu kendi kendine içinden söyleyip duruyordu.

Scott güldü ama bu o kadar tatsız bir gülüştü ki Louis suratını buruşturmamak için kendini tuttu.

"Bana hakaret etmeye çalışırmış gibi çizdiğin o saçma sapan projeyi makete dökmeye ne dersin, Tomlinson?" dedi Scott, sınav kağıtlarının arasında Louis'nin adını arayarak. Sonunda çocuğun kağıdını bulduğunda bıyık altından gülerek, "İşte buradaymış mükemmel kağıt." dedi.

Louis o süre zarfında önünden geçen kağıtlara ve çizilmiş projelere baktı. çizimlerin gerçekten düşündüğünden çok daha güzel görünmesi sinirlenmesine neden oldu. Kesin geçerim düşüncesiyle uğraşmayıp, babasına güvendiği için bütün hayal gücünü zorlayarak; gerçekten de Scott'la dalga geçercesine bir çizim yapmıştı.

Charles Scott, sağ olsun, çizimin konusunu serbest bırakmıştı. Bir iş yeri, bir villa, bir apartman, bir gökdelen ya da herhangi başka bir şey çizebilirdiniz. Tercih tamamen sizindi. Ve Louis, küçük bir şey çizip bırakmak yerine işi abartmış, üç katlı bir villa çizmişti. Her katın pencerelerini kendine özel tuhaf şekiller vermişti, kapıların hepsinin şekli birbirinden farklıydı, evin bahçesinde devasa bir havuz, küçük bir oyun parkı ve ormanı aratmayacak ağaç topluluğu vardı.

The Project | Larry StylinsonWhere stories live. Discover now