Hoofdstuk 16

130 7 0
                                    

POV loki
Ik zat met mijn hoofd in mijn handen. 'Hoe?' Ik was ondertussen al een hele dag aan het zoeken naar haar. Opeens hoorde ik wat buiten. De wolf begon weer te huilen. Ik liep met een boos gezicht naar buiten. 'Mogen we haar zien?' 'Nee' 'waarom niet' 'omdat ze niks met jou temaken wou hebben Tony!' 'Ze is mijn dochter!' Hij dieuwde me opzij en liep naar binnen nog geen halve minut later kwam hij weet terug 'waar is ze?' 'Weet ik niet.' Zei ik eerlijk 'ik het een hele dag naar haar gezocht. Ze was opeens verdwenen. 'Loki. Wil je met me mee komen?' Warom?' 'We moeten even wat bespreken met de rest.' Ik keek hem onbegrijpend aan. 'Alleen als ik jullie mag vermoorden' 'nee...' ik viel hem aan. 'Dan niet!' Hij sloeg me nog neer voor ik bij hem kwam. En nam me mee... naar de Avengers. Toen ik weer bij kwam zat ik vast gebonden op een stoel en zag ik de Avengers voor me staan. 'Wa...' 'hou je mond en kijk hier naar.'

'Denk jij ook wat wij denken?'

POV mens dat 16 hoofdstukken lang geen naam heeft.
Ik zat op de bank in het huis dat ik had gekaapt. 'Ik moet echt vorzigtiger zijn. Ze weten warschijnlijk al dat ik nog leef.' "En dan word het pas echt gevaarlijk voor hun" Voegde ik er in mijn hoofd aan toe. Ik stond op en at wat er nog was. 'Yay soep in blik...' zei ik droog. Ik warmde het op en at het met tegenzin op. Maar ik moest iets eten...
Daarna ging ik in een bed liggen. Het voeld vreemd om in een kingsize bet te liggen zonder dat hij van jou is. Ik viel in slaap.

'Jenny! Ik geef je wat je wil! Alsjeblieft doe dit niet!' Riep ik. 'Te laat. De voorige keer loog je ook!' En Jenny verdween. En kwam weer tevoorschijn achter loki. 'NEE!' Gilde ik. Jenny stak een mis door loki's zijn borstkas, recht waar zijn hard zat. 'Nee!' 'Laat dit een waarschuwing zijn! Als je nog een keer je dood na speel zal de rest loki volgen! En jij zou ze een voor een zien lijden!' Gilde Jenny. Loki viel dood op de grond. 'NEE!!!'

Ik schrok wakker. Mijn voorhoofd was bezweet. Er zaten tranen in mijn ogen. Pas toen ik doorhad dat ik in mijn (nou niet echt mijn maar oké..) bed lag werd ik rustiger. "Dit mag nooit gebeuren." Zei ik in mijn gedachte. Het was pas 5 uur. Ik kleedde mezelf snel om en teleporteerde mezelf naar het bos. Naar de boomhut.
Ik zat in een boom. Ik zag loki en de Avengers samen op het veldje voor de boomhut staan. Opeens waren ze stil. 'Er is iemand...' hoorde ik peter en loki tegelijk feluisteren. "Kut ik zit vast. Als ik me weg teleporteerde maakt dat geluid." Ik zat zo stil mogelijk op mijn tak. Ik zag de Avengers klaar staan voor een gevecht. Maar ze keken niet naar mij. Omplaats daar van keken ze allemaal de andere kant op. Ik keek waar ze heen keken en ja hoor. 'Jenny...' ze keek me aan en glimlachte. Ik zag haar op de Avengers en loki afschieten en ik maakte snel een ijs muur voor hun. Ze keken snel mijn kant op. Ik zag Jenny op mij af schieten en ik teleporteerde mezelf snel weg, uit mijn boom. Toen ik zag dat de Avengers twijfelde veranderde ik me weer terug naar mijn eigen vorm. Ik zag de schok in hun gezichten. Ik negeerde ze en zag Jenny weer via de andere kant naar ze toe rennen. Snel maakte ik nog een muur. Ik teleporteerde me naar Jenny en lande op haar rug. Snel verbrande ik haar arm. Ze maakte zichzelf weer klijn en verdween weer. Ik zag de Avengers niet wetend wat te doen tussen twee muren in staan. Ik zag haar weer opkomen, ze rende weer op de Avengers en loki af. Snel maakte ik weer een ijs muur. Ze verdween weer en kwam boven hun weer tevoorschijn. Snel maakte ik een soord dak. Ze verdween weer. 'Jij bent ook dom! Ze kunnen nergens meer heen!' Hoorde ik door het bos galmen. Toen pas had ik door wat ze van plan was. Ze kwam tevooorschijn net achter loki
'NEE!' Gilde ik

story of you and me {voltooid}Where stories live. Discover now