This stupid band (why don't we)

Pijn

Pov Yasmine

"Aaahhh toe?" zegt Tate. "Oke, straks" "Afgesproken" zegt Gabbie. We lopen terug met het drinken en zetten het op tafel neer. "Wat zullen we doen" vraagt Gabbie. "Zwemmen!" zegt Daniel. "Veel plezier" zeg ik en ik loop weg. Daniel loopt achter me aan. "He wat is er?" vraagt hij en iedereen kijkt me aan. Ik wijs lichtjes naar mijn polsen. "Ik snap het niet" fluisterd hij zachtjes. "Er zitten nog schrammen van het snijden" "Maar dat gaat uiteindelijk toch wel weg" "Ja maar ik ben nog doorgegaan tot de afgelopen zomervakantie en toen kwam Joey er weer achter dus ja" zeg ik zacht. "Maar hoe verberg je ze dan" "Met fking veel foundation" "Jij? Make-up?" "Ja alleen voor mijn polsen" zeg ik en ik loop weg. De tranen vielen weer toen ik er aan dacht...

Pov Joey

Ze is aan het huilen. "Ik ga even naar Yasmine" zeg ik en ik sta op. "Wij gaan mee" zeggen de meisjes behalve Isabella. "Eh nee het is beter als ik alleen ga" "Oke" zeggen ze. Ik loop naar haar kamer waar ik haar huilend vind. Ik ga naast haar zitten en sla mijn armen om haar heen. "Het komt goed" zeg ik. Alleen wij 2 weten dat ze het nog steeds doet. Het breekt mijn hart maar ik ben niet sterk genoeg om haar te stoppen. Zelf heb ik ook pijn, maar niet zo veel als haar. We weten allebei niet wat we er tegen moeten doen. "Wanneer was de laatste keer?" Vraag ik. "Voor dat we Nederland verlieten" zegt ze snikkend. "Misschien moet je het iemand zeggen, een van de meisjes. Die nemen je sowieso serieus" "Ik weet het nog niet Joey" "Denk er alsjeblieft over na" "Ja doe ik, wil je me alleen laten?" "Ik lat je niet achter" "Alsjeblieft Joey" "Oke maar beloof me dat je niks doet" "Belooft" Ik loop weg wetend dat ze het gaat doen. Ik begin te huilen. Toch moet ik naar de woonkamer om naar mijn kamer te gaan. Ik loop door de woonkamer alle vragen negerend naar de trap. Als ik in mijn kamer ben doe ik de deur op slot en barst ik in huilen uit. Ik laat me zakken tegen de muur en blijf huilen.

Pov Yasmine

Hij weet dat ik het ga doenz. Ik weet dat hij nu huilt, op zijn kamer. Bij die gedachte breek ik. Ik moet huilen en loop naar de badkamer. Ik pak trillend mijn scheermesje en....

Pov Daniel

Joey komt huilend terug en negeerd onze vragen. "Zullen we maar een film kijken" zegt Isabella zuchtend. "Ik ga even naar Yasmine, ik ben zo terug" zegt Christina. Na een tijdje komt Christina terug. "Ze liet me niet binnen" zegt ze treurig. "Wat een aandachtshoer" zegt Isabella. "ISABELLA!" zeg ik. "Ja wat het is toch zo" "Klopt" zegt... Yasmine. Ze staat in de deur opening met een betraand gezicht en een ijskoude blik. Als haar blik kon doden was Isabella opslag dood. Ze loopt weg en ik ga haar achterna. Ze loopt naar boven nar Joey zijn kamer. "Ga weg Daniel" zegt ze zonder om te draaien. "Nee ik wil weten wat er is" zeg ik koppig. "Ga weg Daniel!" zegt ze harder. "Nee!" Zeg ik. "GA WEG DANIEL!" Schreeuwt ze en ze draait om. Ze is kwaad, heel kwaad. Ik loop treurig weg en ga weer op de bank zitten. "En?" vraagt iedereen behalve Isabella. "Niks" zeg ik verdrietig. "Kom we gaan een comedy kijken, dan vrolijken we allemaal een beetje op" zegt Kay. We gaan een film kijken maar niemand lacht, behalve Isabella. We kijken totdat we een knal horen van boven....

Pov Yasmine

"Joey, doe nu die deur open" zeg ik. Geen antwoord. "Joey Ben Breeze!" Geen antwoord. "Ik tel tot 3 of ik trap die deur in!" Geen antwoord. "1... 2.....3!" Zeg ik en ik trap de deur in. De deur zwaait open en ik zei Joey huilend op bed. Ik doe de deur dicht en weer op slot en ga naast hem zitten huilen. Hij slaat zijn armen om me heen en we gaan liggen. Zo vallen we in slaap.

Een paar uurtjes later worden we weer wakker. "Gaat het weer?" Vraag ik aan Joey. "Ja en met jou?" "Ook goed" "Zullen we terug gaan naar de rest?" "Ehm oke" zeg ik. We gaan naar beneden en de meisjes, behalve Barbie 2.0, komen naar mij toe. "Jij gaat met ons mee" zegt Tate en we gaan naar mijn kamer. "Ten eerste wat is er?" vraagt Kay als we in mijn kamer zijn. Christina doet de deur op slot en komt bij ons zitten. "Je kan ons alles vertellen" zegt Kay lief. Ik barst alweer in tranen uit. Ze komen allemaal bij mij zitten en troosten me. Als ik weer kalm ben vraagt Christina: "Wat is er aan de hand?" "Ehm ik..." zeg ik. "Wacht even" ik ga naar mijn kast en pak een hoodie en make-up remover. Ik haal de foundation af en doe de hoodie aan. Ik loop weer terug en ga weer zitten. Ik haal diep adem en stroop de mouwen omhoog en laat ze het zien. Ze kijken me allemaal geschrokken aan en ik kijk naar beneden. "We gaan je helpen" zegt Tate en ze omhelst mij. Kay en Gabbie geven me ook een knuffel. Christina gaat naar mijn badkamer en pakt mijn scheermesjes. "Christina nee" zeg ik. Toch gooit ze ze in mijn prullenbak. "Dit is de eerste stap. We blijven hier een week dus we kunnen nog veel meer stappen maken" ze loopt naar me toe en geeft me een knuffel. "Je moet het de jongens vertellen" zegt Gabbie. "Ze zijn eigenlijk je vaders" zegt Kay. "Maar ze voelen als broers" zeg ik. "Dat snap ik" zegt Christina. "Wacht heel even. Jullie zijn dan een soort van mijn moeders" zeg ik verbaasd. "Eigenlijk wel ja" lacht Christina. "Maar oke, wanneer ga je het de jongens vertellen" zegt Tate. "Ik weet het niet" zeg ik. "Wie vertrouw je het meeste?" vraagt Kay. "Allemaal even veel" zeg ik. "Anders vertel je het zo" zegt Gabbie. "Het is een grote stap maar anders kom je er niet" zegt Tate. "Ik weet het, maar ik wil niet dat Isabella dat weet" "Dat regel ik wel" zegt Kay. "Dankjewel allemaal" zeg ik. "We zijn er altijd ja, je kan ons altijd bellen" zeggen ze en ze lopen weg. Opeens schiet het me te binnen dat ik Liam allang moest bellen. Ik bel hem op. "Hey, Liam" zeg ik. "Yasmine!" Zegt hij blij. "Hoe is het daar in L.A.?" "Super leuk! En erg warm!" Zeg ik. We bellen nog langer tot dat Christina binnen loopt. "Hey kom je no.. met wie bel je" "Mijn vriendje" zeg ik verlegen. "Je hebt een vriendje!" Zeg Christina en ze ploft naast me neer. "Ja, dit is Liam, Liam dit is Christina" "Hey!" Zegt Christina. "Hey, ben jij toevallig BeautyChickee?" "Ja dat ben ik, hoezo?" Zegt ze lachend. "Mijn zusje is een fan. Ze wordt hysterisch als ze er achter komt dat ik gewoon aan het facetimen ben met Yasmine waar jij bij bent" zegt Liam lachend. Wij lachen ook. "Maar Yasmine, ik kwam eigenlijk om te vragen of je bendeden kwam" "ja ik kom er aan" "oke" zegt Christina en ze loopt weg. "Ik moet gaan, i luv u" "luv u 2 byee" zegt hij en ik hang op. Ik loop naar beneden en de jongens komen gelijk naar me toe en ze geven me een knuffel. "We waren echt ongerust" zegt Jonah. "Sorry, en sorry Daniel. Ik had niet zo boos moeten worden" zeg ik. "Maakt niet uit" zegt hij en hij glimlacht lief naar me. "Waar zijn Isabella en Kay?" vraag ik. "Die zijn eten aan het halen" zegt Daniel. "Maar jij moet ze iets vertellen" zegt Gabbie. Ik kijk de meiden bang aan. "Je kan het wel" zeggen ze. Ik stroop mijn mouwen op...

Ik wil graag een lang boek schrijven. Helaas heb je overal al boeken over dus wordt het algauw cliché. Ik weet niet of jullie het leuk vinden...