MERCY | Tomione

▪️8▪️ |Empati

medya : Tom Riddle

Arkadaşlar yeni bölümler uzun ve kurguya bağlı yorumlarla gelecek. Bu geçiş bölümü, normalden kısa. Ama geçen bölüm açıkçası yorum sayısı değil ama hiç tatmin eden bir yorum görmedim ve cidden sırf bunun için yazıyorum. Bu şekilde giderse zaten büt dönemim olduğu için küçük bir araya girecektir.

Gece içimden geldi. İyi okumalar:)

4 yıl önce

"Son çikolata soslu kurbağa turtasını kim yedi?" dedi bir ses yapmacık bir öfkeyle içeri girerken. Ron Weasley'nin suratı oldukça asıktı. Hermione yutkunurken genç adam şüpheyle ona yaklaştığında Ginny daha fazla dayanamayarak abisinin karşısına dikilmişti.

"O Hermione'nin sonra yemek için sakladığı payıydı zaten Ron. Buzdolabındaki her şeye hak iddia edemezsin. Özellikle de zor bulurken." Son cümleyi fısıldayarak söylemişti. Molly'nin duymasını istemezdi.

Ron bir süre düşünürken Hermione de sevimli bir şekilde omuz silkip gülümsemişti. Ron derin bir iç çektikten sonra durumu kabullenmişe benziyordu.

"Peki o zaman, sen olduğun için affediyorum."

Ron'un muzipçe söylediği cümleye karşın Hermione de gözlerini devirmişti. "Ronald, kin tutacağını biliyorum."

Ron kahkaha atıp koltukta oturan kıza eğildiğinde dudağından öpecekti ki Hermione bir anlığına yanlışıkla kafasını çevirmişti ve ikisi de garip bir durumda kaldı. Hermione'nin yanağıyla bakışan Ron buse koyacakken Hermione ne yaptığını fark edip döndü. Aradaki bir kaç saniye gariplikten sonra birbirlerinin dudaklarına hafifçe bir buse bırakmışlardı.

"Şey... ben gideyim."

"Ta-tamam."

Hermione gergin bir şekilde gülümserken Ron da salondan ayrılmıştı.

"Bu izlediğim saçmalık da neyin nesiydi tam olarak?" diyen kişi Ginny Weasley'di. Hermione ne var dercesine ona bakıyordu.

"Bir şey olduğu yok Ginny."

Ginny kollarını önünde bağladıktan sonra kızın yanına oturmuştu. "Siz ilişkidesiniz Hermione. Ama hala arkadaşlığınız getirdiği garip ortamdan kaçamıyorsunuz."

Genç kız stresle başını ovuştururken Ginny sadece onun tepkilerini izliyordu. Savaş biteli aylar olmuştu ve yoldaşlıktaki herkes hala Harry'nin döneceğine kalpten inanıyordu. Şu an kovukun gizlendiği bir yerdelerdi. Her şey normalmiş gibi davranıp seçilmiş kişinin dönüşünü bekliyorlardı.

"Bak... Sadece biz hala alışamadık. Bazen Ron'u sevgilim olarak görmekte zorlanıyorum. Yani biz... çok uzun süre dosttuk ve şimdi Harry de uzaklaşınca, her şey daha da garipleşti."

Ginny sıkıntıyla bir nefes çekmişti şimdi. Hermione şu an yaptıkları konuşmaya şaşırıyordu. Her şey mahvolmuştu ve kayıpları vardı ama şimdilik kurtarma görevleri dışında bir şey yaptıkları yoktu. Ve kız kıza ilişki konuşuyorlardı.

"Bak, Harry döndüğünde ve savaşı kazandığımızda hep onunla yaşayacağım hayatı ve senin Ron'la aşkının nasıl buna renk katacağını düşünürdüm Herm..."

Hermione üzgün gözlerle ona baktığında Ginny kızın elini sıkıca tuttu. "Ama ne olursa olsun eğer istediğin bu değilse, şimdiden vaz geç. Dostluğunuzun kurtulma ihtimalini yok etme."

Hermione derin bir nefes alırken tebessüm etmeye çalıştı. "Nasıl yapabiliyorsun? Harry burada yokken, nasıl onun döneceğine emin olabiliyorsun? Senin de ben ve Ron gibi gecelerce göz yaşı döktüğünü biliyorum Ginny. Şu an yaşadığımız hayat bir kandırmaca. Nasıl hala umut dolusun?"