႐ွင္းလန္တို႔အခန္းက ေရခဲမုန္႔ဆိုင္၊showပြဲလက္မွတ္ဆိုင္နဲ႔ေဆာင္းဦးအႀကိဳလက္ေဆာင္ဆိုင္ ဟူ၍ ၃ဆိုင္ခင္းၾကသည္။
႐ွင္းလန္က လက္ပတ္အျဖဴကိုဝတ္ဆင္၍ မိမိအခန္းကဆိုင္ေတြကိုလိုက္ကြပ္ကဲေနရသလို
ရီေဖးတို႔ အတန္းေခါင္းေဆာင္အဖြဲ႔က လက္ပတ္အဝါမ်ားဝတ္ဆင္ကာ ဆိုင္ေပါက္ေစ့လိုက္ကြပ္ကဲေနရသည္။
ေစ်းေရာင္းပြဲက မနက္မွညေနအထိခင္းခြင့္႐ွိၿပီး ေန႔လည္ပိုင္းမွစ၍ ဘတ္စ္ကတ္ေဘာၿပိဳင္ပြဲမ်ားစတင္မည္။
ေက်ာင္းတြင္းၿပိဳင္ပြဲပဲမို႔ တစ္ရက္နဲ႔သာၿပီးမည္ ဆိုသျဖင့္ ႐ွင္းလန္ သက္ျပင္းခ်နိုင္သည္။
မဟုတ္ရင္ ဟိုေလာင္သက အခန္းကပ္ေတာ့မည္မဟုတ္။
ည၆နာရီမွ ၉နာရီအထိ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမ်ားတင္ဆက္မည္ျဖစ္သည္။
႐ွင္းလန္ ယြမ္ယြမ္တို႔ဆိုင္ကိုစိတ္ဝင္စားေနမိသည္။
မိနိးကေလးအမ်ားစုကလည္း ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ဝိုင္းအံုေနၾကသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကဝယ္ၾကသလို တစ္ခ်ိဳ႕က မဝယ္ႏိုင္ေပမယ့္ သရည္က်ေနၾကသည္။
အိုပါး အိုးပါးနဲ႔လည္းေအာ္ေနၾကသည္မို႔ ႐ွင္းလန္ ပိုလို႔မ႐ိုးမရြျဖစ္ေနရသည္။
"ယြမ္ယြမ္ နင္တို႔လက္မွတ္ေတြအေတာ္က်န္ေသးလား''
"က်န္တာေပါ့ ေစ်းႀကီးေတာ့ လိုခ်င္ေပမယ့္ မဝယ္ႏိုင္ၾကဘူး ငါတို႔ေတာ့ကုန္မွကုန္ပါ့မလားပဲ''
ယြမ္ယြမ္နဲ႔ က်င္းရီတို႔ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႔မို႔ ႐ွင္းလန္ လက္မွတ္ေစ်းကိုဖတ္လိုက္သည္။
ယြမ္၇၀၀၀..ထ်န္းနာ! ဒီေလာက္ေစ်းကို အလယ္တန္း၊အထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြက ဝယ္ၾကည့္ႏိုင္ပါ့မလား။
"နင္တို႔ဟာက ေစ်းမျမင့္လြန္းဘူးလား''
"ျမင္႔ဆိ ု အဖြဲ႔ကလည္းစံ ုတာကိ ုး
ထန္႐ွင္းလန္ နင္ေရာ K idol ေတြမျကိဳက္ဘူးလား''
"ႀကိဳက္ပါတယ္''
"ဒါျဖင့္ အားေပးဦးေလဟာ တစ္ခ်ိဳ႕က ဝယ္ႏိုင္တဲ့လူကဝယ္ႏိုင္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္းၾကည့္ဖို႔ကလည္းေပ်ာ္ဖို႔မေကာင္း အေပါင္းအသင္းေတြကလည္းမဝယ္ႏိုင္ဆိုေတာ့ လူမညီပဲ လက္တြန္႔ကုန္ၾကတယ္ဟာ...couple ေတြကေတာ့ ေကာင္ေလးကေရလ်ွံရင္ ႏွစ္ေယာက္စာဝယ္ၾကတယ္''
