34.Bölüm

785 31 3
                                    

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir.

Gamze'den devamı

Evet tam karşımda duran kişi Kaan dı. Hayır yani niye hemen geliyorsun? Niye! Daha sana yeni aşık olduğumu kabullendim. Üzerinde beyaz tişört altında gri eşofman ve beyaz spor ayakkabısı vardı. Saçları rüzgardan uçuşuyordu.

"Beni içeri almayacak mısın?"

"A şey kusura bakma buyur gel."

"Teşekkürler. " içeri geçtiğinde hızla kapıyı kapatıp masanın üstünde duran çöpleri alıp muftağa koştum. Çöpleri bırakıp tam dönüyordum ki dolap kapağında ki yansımamı gördüm. Saçım başım dağılmıştı ve dudağımın kenarında çikolata vardı. Hemen kendime çeki düzen verdim. İçeri girdiğimde benim izlediğim diziyi izliyordu. Yanına oturup;

"Sever misin?" bana anlamayan gözlerle baktı. "Diziyi diyorum seviyor musun?"

"Ha yeni başladım. İzlemeye pek vaktim olmuyor ama güzele benziyor."

"Öyledir. İzledikçe seversin. Ee seni hangi rüzgar attı buraya?"

"Emre'nin yanındaydım o Yağmur ile buluştu. Yağmur evde yalnız olduğunu söyledi benimde işim yoktu çıktım yanına geldim."

"İyi yapmışsın. Kaan?"

"Efendim?"

"Benim sana bir şey söylemem lazım."

"Seni dinliyorum." deyip bana döndü.

"Nasıl denir bilmiyorum. Daha önce böyle bir şey yapmadım çünkü." duraksadım. Ellerim dizlerimin üzerindeydi ve hiçbir şekilde yüzüne bakamıyordum. Ellerimi ellerinin arasına aldı ve sanki destek verirmiş gibi baktı. Güven veriyordu insana.
"Ben bana olan ilginin farkındayım. Zaten kendin de ifade etmiştin gerçi Alara da bir şeyler söyledi. Ben uzun süredir düşünüyorum ve en sonunda fark ettim." durdum. Gözlerinin içine baktım. "Ben senden hoşlanıyorum."

Bunu der demez gözlerinin içi parladı. Gülümsedi. Sanki bunu dememi bekliyordu. Hızla sarıldı. Bende sarıldım. Kafamı çekip yanağına bir öpücük kondurdum. Güldü.

"Teşekkür ederim. Bunca zaman pes etmeyip beni yani seni sevmemi beklediğin için."

Alara'dan devam

Berke'nin ailesiyle tanışmam korktuğum kadar kötü geçmemişti. Hatta bayağı güzeldi. Eve gider gitmez annem rahat bırakmadı ve beni sorguya çekti. Şimdi ise odamdaydım. Dolabımdaki giymediğim kıyafetleri çıkarıyor bir yandan da düzeltiyordum. Telefonum çalıyordu kimdi bu saatte? İnşallah Berke değildir. Ona yaptığım şeyden sonra hala konuşmamıştık. Dağılan kıyafetlerin arasında zorlukla telefonumu buldum. Arayan Gamze'ydi.

"Efendim Gamze"

"Napıyorsun? Müsait misin?"

"Dolabımı düzenliyorum. Ne oldu? Sesinde bir heyecan seziyorum."

"Dediğini yaptım."

"Neyi yaptın?"

"Bak bugün Kaan geldi."

"Konuştun mu sonunda ne oldu çatlatmasana insanı."

"Eğer susarsan anlatacağım Alara. Şimdi senle konuştuktan sonra düşünürken Kaan geldi. Evde yalnız olduğumu biliyormuş birşeyler yaparız diye gelmiş. Ben dayanamadım konuştum senden hoşlanıyorum dedim."

"Oha o ne dedi?"

"Alara sus sus dinle bölme bi! Hala beni seviyormuş sarıldı bana söyler söylemez hiçbir şey demedi sadece sarıldı. İşte yani şuan resmen çıkıyoruz."

"Ben dedim kızım sana seviyorsun git konuş dedim. Çok sevindim valla he. Yarın falan buluşalım hep beraber ne zamandır bir araya gelemiyoruz."

"Olur valla."

"Tamamdır hadi iyi geceler yarın görüşürüz."

"Görüşürüz."

Oh be sonunda oldular. Hadi Kaan seviyor biliyoz bizim Gamze'nin ne hissettiği belli değildi. Aslında seviyordu düşünmek istemiyordu ya da kendine yediremiyordu. Ama sonunda oldular.

2 saat sonra

Odamda oturmuş kitap okuyordum. Çalan telefonla ara verdim.

"Efendim."

"Ne yapıyorsun hayatım."

"Kitap okuyordum."

"Ailenle konuştun mu?"

"Neyi?"

"Hani babam senle konuştu aileme haber ver müsait bir zamanda isteyelim seni dedi."

"He doğru unuttum ben onu. Gamze aradı Kaanla çıkmaya başlamışlar onu duyunca kafa gitti tabii. Gerçi geçen gün sormuştum gelsinler demişti ama yine de sorayım."

"İyi bari sonunda kavuştular. Konuşunca haber ver bana. He birde şey var bugün banyoda yaptığını unutmadım." bu söylediğini duyunca kızarmaya başladım. Allah'tan yanımda değilde şuan beni bu halimle görmüyor. "Alara cevap verecek misin?"

"Eğer kızdıysan özür dilerim. Yani bir anlık birşeydi çok güzel gülüyordun dayanamadım."

"Hayır kızmadım ama beni ne hale düşürdüğünü bilemezsin."

"Tekrar özür dilerim."

"Özür dilemeyi bırak. Hadi ailenle konuş bana haber ver."

"Tamam aşkım görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra derin bir nefes aldım. Neden geriliyorum bilmiyorum. Odamın karşısındaki lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Yüzümü kurulayıp aşağı inmeye başladım. Sonuçta Berke'yi sevmişlerdi anladığım kadarıyla. Mezun olunca evlenecektik zaten bunda da bir sıkıntı yoktu. O yüzden kesinlikle izin vereceklerdi. Evet evet verirler.

Aşağı indiğimde annemle ve babam film izliyorlar Meriç ise şaşırtıcı bir şekilde ders çalışıyordu.

Önce Meriç'in yanına gittim.

"Hayret nasıl oldu da ders çalışıyorsun?"

"Sorma abla ya! Kafama dank etti artık. Eğer çalışmaya başlamazsam mezuna kalacağım."

"E ben demiştim demek istemiyorum. Hadi kolay gelsin."

Saçlarını karıştırıp öpücük kondurdum. Gidip annemin yanına oturdum.

"Anne baba sizinle birşey konuşacağım." babam beni duyunca televizyonun sesini kıstı.

"Söyle bakalım güzel kızım bir derdin yoktur umarım."

"Hayır baba yok. Ben bugün Berke'nin ailesiyle tanıştım ya babası şey dedi müsait bir zamanda seni istemeye gelelim adını koyarız dedi."

"Doğru demiş. Yarın akşam gelsinler bakalım."

"Teşekkür ederim babacım." sıkıca sarıldım boynuna annemde geldi o da sarıldı bize. Babama baktığımda gözleri dolmuş kendini ağlamamaya zorluyordu.

"Daha dün gibi seni ilk kucağıma aldığım gün. Mavi bir battaniye içine sarmışlardı. Kucağıma aldığımda o kocaman yeşil gözlerini açmış bana bakıyordun. Sonra kokladım seni o kadar güzel kokuyordun ki... Parmağımı uzattım o minicik ellerinle hemen kavradığın parmağımı ve hemen gülümsedin. O kadar güzeldi ki... Şimdi ise büyüdün seni istemeye geliyorlar. Zaman ne çabuk geçiyor." artık göz yaşları özgürdü. Annemde aynı şekildeydi.Elimle göz yaşlarını sildim. Gerçi daha önce de konuşmuştuk bu konuları ama işte...

"Baba ben bir yere gitmeyeceğim hep yanında olacağım. Sadece evden ayrılacağım. İstediğin her zaman yanında olurum merak etme."

"Canım kızım benim."

Bölüm sonu...

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın...

Bu bölüm biraz kısa oldu ama isteme bölümünü ayırmak istemedim.

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin