38. Bölüm

603 20 0
                                    

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir.

Masada kalan son tabağıda mutfağa götürdüm. Bulaşıkları makineye yerleştirdik kızlarla. Berke buraya geldikten sonra onu zorla sakinleştirip güzel bir kahvaltı yaptık. Dün akşam ne yaptıklarımızı öğrenince üçü de çok kızmıştı. Ama bu kahvaltı sayesinde gönüllerini almıştık. Gerçi evlerinde birşeyler atıştırmış olmalarına rağmen yinede yemişlerdi.

"Ee ne yapıyoruz bugün?"

"Sizi bilmem ama ben Alara'nın yeni evini görmeye gideceğim."

"Ee bizde gelelim." diye öneri sundu Yağmur. Berke'ye baktım.

"Gidelim bari."

"Tamam biz yukarı çıkıp hazırlanalım sonra çıkarız." beni onayladılar.

Yarım saat sonra yola çıkmıştık. Biz Berke ile beraber gidiyorduk. Diğerleri de Kaan'ın arabasında gidiyorlardı.

"Alara."

"Efendim canım?"

"Şey annem aradı."

"Ee söylesene geveleyip durma."

"Annem şirkette bizim Ayşe Teyzenin de işi çıkmış Cemre'ye göz kulak ol dedi. Bugün birşeyler yaparız diye düşünmüştüm ama eve gitmem gerek."

"Ne var bunda gayet normal. Evden sonra beraber Cemre'yi alalım sinemaya falan gideriz hem vakit geçiririz."

"Olur hatta çok iyi olur. Tanışmaya geldiğinde pek kaynaşmamıştınız."

"İyi madem. Bu arada geldik şuradan sağa döneceksin."

Dediğimi yaptı ve müsait bir yere park etti. Tam inmeye hazırlanırken kolumdan tuttu. Ona anlamayan bakışlar artınca;

"Sana birşey soracaktım ama boşver. "

"Ya Berke sorsana işte merak ettim."

"Peki o zaman. Bu ev işi nereden çıktı yani benim hiç haberim yoktu."

"Aslına bakarsan kimsenin haberi yoktu. Okula gidip gelirken gördüm ve eve bakma isteği duydum. Çok hoşuma gitti annemlerle konuştum onayladılar. Ama işin aslı yani nasıl desem... Ya işte biz evleneceğiz ya evi idare etmeyi falan öğrenmem gerekiyor bence. Ayrıca bazen insan yalnız kalmak istiyor tabi. İşte bu bizim evde pek mümkün olmuyor. Bu yüzden."

"Anladım. Aslında iyi düşünmüşsün. Bende eve çıkmak istiyorum ama zaten evde durduğum yok onun içinde gerek duymuyorum."

"Ya zaten sen tek başına yaşayamazsın ki."

"Öyle mi nedenmiş?"

"Aç kalırsın bir kere. Sonra her yeri dağıtırsın."

"Allah Allah öyle olsun. Neyse hadi inelim aşağı."

Berke ve çocuklar evi çok beğendiler. Hatta şimdiden çatıda ne yapacaklarını falan planlamaya başladılar bile. Bu beni mutlu ediyordu. Bir şekilde bir anda hepsi hayatıma girdi ve herşey çok güzel oldu. Emre beni her sıkıntılı anımda güldürür, Yağmur desen iyi kötü her zaman yanımda, Kaan ise yeni tanışmamıza rağmen bana destek oluyordu, Berke'yi ve Gamze'yi anlatmama gerek bile yok. Barış... Onun yeri o kadar ayrıydı ki... Bir anda istemsizce gözlerim doldu. Çok özlediğimi fark ettim onu...

"Alara!"

"Efendim canım?"

"İyi misin?"

"İyiyim iyiyim."

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin