Wieczna Miłość (AfterDeath)

Rozdział 11

"Reapertale"

-Nie ma sprawy Geno- powiedziałem i spojrzałem na niebo.

Niebo było piękne. Dopiero teraz się zorientowałem że nie byłem tu od 10 lat. Patrzyłem się na nie jakby było to moje całe życie. Lecz nie niebo jest moim życiem i przeznaczeniem tylko Geno, który zasnął przytulając mnie. Minęło już 12 godzin mogę mu już zdjąć zegarek. Gdy to zrobiłem Geno się obudził i spojrzał swoimi maślanymi oczami na mnie.

- Co robisz?- spytał.

- Zdejmuje tobie zegarek bo muszę oddać go Life.- powiedziałem i posmutniał. - Coś się stało?

- Nic. Po prostu nie chce wracać do Ekranu. - zaśmiałem się

- A czy ja mówiłem że cię zostawiam? Możesz iść ze mną. - on odrazu się uśmiechnął, a ja otworzyłem portal.

Geno przeszedł pierwszy przez portal, a ja drugi i go zamknąłem. Poszliśmy w kierunku domu Life, a kiedy doszliśmy zobaczyliśmy jak podlewa kwiatki i oczywiście wredne wiewiórki.

- Cześć Reaper i...?- zaczęła

- Geno - dokończyłem za nią - Cześć!

- Dzień dobry - powiedział nieśmiało.

- Oh... witaj jestem Life. Nie musisz się mnie bać Geno! - powiedziała radośnie jak zawsze.-  Co was tu przywiało?

- Zegarek Czasu.

- A no tak zapomniałam o nim - wzięła odemnie zegarek. - Usiądźcie zaraz wam przyniosę herbatki.

Tego się obawiałem że te głupie wiewióry będą do mnie podchodzić. przeżyje dla Geno! Tak sobie wmawiaj.

*P.O.V.Geno*

Usiadłem tak jak prosiła Life, ale Reaper nadal stał. Nie wiem dlaczego. W końcu nic mu tu nie grozi, chyba. Zauważyłem że Reap robi duże kroki, tylko po co? Acha... no tak on ma dotyk śmierci dlatego trawa jest czarna. Przynajmniej mam jedną odpowiedź. Zauważyłem również że wiewiórki go gonią. Jedna do mnie też przybiegła pogłaskałem ją, a ona uciekła na gałąź nad Reaperem. Jeszcze dwie mu towarzyszyły. Jedna z nich zeskoczyła na Reapa. Próbował ją strącić, ale mu nie wychodziło. Widać że nie lubi wiewiórek. Podszedłem do niego i pomogłem mu. Śmialiśmy się razem, aż przyszła Life z herbatami.

- Czy coś mnie ominęło?