1.

2.3K 216 33
                                    

Bazı zamanlar gelir ki insanların yüzüne onların ne düşündüğünü umursamadığınızı ve size bir yabancı olduklarını bağırmak istersiniz. Dazai'ye karşı hissettiğim de tam olarak buydu. Bana yakınmışız gibi davranma, demek istiyordum, tek hatırladığım şey adın.

"Benim için önemli değilsin." Mutfakta arkama yaklaşıp bana sarıldığında, yalnız olmamızdan da güç alarak ağzımdaki baklayı çıkarıverdim.

"Biliyorum." diye yanıtladı beni, istifini dahi bozmadan.

"Seni hatırlamıyorum bile." Sargılarını hissedebileceğim kadar sıkı sarılmaya devam etmesi üzerine içimde kalmış şeyleri dökmeye devam ettim.

"Adımı hatırlıyorsun." Dazai en sonunda sarılışını bozarak geri çekildi. "Bence bu gayet yeterli."

Cevabımı beklemeden mutfağı terk ederken sinirle elimde tuttuğum su bardağını sıktım. Oysa neye sinirlendiğimi bilmiyordum bile.

Step by Step: Brother [Soukoku]Where stories live. Discover now