Step by Step: Brother [Soukoku]

5.

Sanki bu büyük bir onurmuş gibi artık iyileşen yaralarının üzerindeki sargıları çıkarmak için beni çağırmıştı yanına. Aslına bakılırsa yaraları gözümde canlandırdığım kadar korkunç değildi, belki de ona farklı bir hava kattığı bile söylenebilir. Asla bu izlerin havalı göründüğünü düşünmesem de acınası bir görüntü de oluşturmuyordu. Bu düşüncemde kendinden emin bakışlarının etkisi olabilir.

"Sen bizimleyken tenimde tek bir leke yoktu." Gözleri 'doğum lekesi bile' sözcüklerini ekledi, dizimin içindeki soluk renkli küçük lekeye atıfta bulunarak. Veyahut ben sanrılar görmeye ve onun demediği şeyleri bana iletmeye çalıştığını düşünmeye başlamıştım.

"Doğum lekesi bile." Gözlerinin söylemek istediklerini kelimelere dökerken bana derin bir bakış sundu, tahminen benim şaşkın ve tatmin bakışlarımı iyice sindirebilmek içindi.

"Fakat sen gittikten sonra, bazı 'kazalar' meydana gelmeye başladı." Bakışlarını bozmadan itiraf etti. İma ettiği şeyi düzgün anladığımı sanmıyorum.

Bakışları midemde garip bir hisse sebep olunca onu odasında yalnız bırakıp banyoya koştum. Kusamadım, kusup içimdeki bu tuhaflıktan kurtulabilseydim keşke.