Gökyüzü ( Fikrimin İnce Gülü 🌹 )

7. Bölüm

Elimdeki mektuba anlam veremeden , korkan gözlerle , şaşkın bir yüz ifadesiyle bakıyorum. Acaba ne yazıyordu içinde ? Beni bu kadar çok korkutan şey neydi ? Gerçekler mi ya da hayallerim miydi ? Mektubu okumayı erteleyerek dışarıya çıktım . Saat 12.30 - 13 .00 sıraları güneş en tepede bana gülen gözlerle sırıtıyordu . " Naber ! " dedim . " Hiç . Seni sormalı . Yine nereye böyle ?" diye sordu . Verecek bir cevap bulamadım . Gerçi nereye gidiyordum ki ben yine ? Yürümeye devam ettim . Kalabalık bir şehir , yoğun bir trafik ve yürümekten yorulmuş olan ben . Parka doğru yürüdüm . İnsanların az olduğu bir yer seçtim . Oturdum çimlerin üzerine . Sırtımı da ağacın gövdesine yasladım . Gözlerimi yavaşça kapattım . Bu gerçek olamazdı . Gözlerimi kapattığımda karanlığı görmem gereken yerde geceyi görüyordum . Hemen açtım gözlerimi . Etrafıma bakındım . Gündüzdü hala daha . İki farklı dünya arasında yaşıyor olamazdım . Sonra tekrar kapattım gözlerimi . Ay vardı , yıldızlar ve mektup . Yıldızlar etrafımda " Mektubu oku ! Mektubu oku ! Mektubu oku ! " diye dönüyorlardı . Başım dönmüştü . Ve sonra nefesimin kesildiğini hissettim . Gözlerimi açtım . İlk defa odamda değildim . Hastanedeydim . Başıma güneş çarptı herhalde ( ! ) Ben böyle düşünürken kaldığım odaya doktor geldi . " Neden ilaçlarını kullanmıyorsun ? " diye sordu . " Geçmişimi hatırlamak istemiyorum . " diye yanıtladım . Doktor bana öyle boş boş baktıktan sonra " Yarın taburcu olursun . " dedi ve yanımdan uzaklaştı .