ငါ့နာမည္ ေငြစင္သြန္းရည္။ နာမည္ေလး
ျကားရံုနဲ႔ ငါက ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးလွလွေလး
ဆိုတာ ရိပ္မိေရာေပါ့။
ေအး ။ ပိုျမင္ေအာင္ ေျပာရရင္...
ငါ့မွာ အနက္ေရာင္ ဆံပင္ေျပာင္ေျပာင္
ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေတြရွိတယ္။ ငါ့အေမ အ
ထက္တန္းျပ ဆရာမ သေဘာေခြ႕တဲ့
အရာေတြေပါ့။ ငါေတာ့ သေဘာမက်ဘူး
ငါက ကိုငွက္(ထူးအိမ္သင္) လို ေကာက္
ေကာက္ေကြးေကြးေလး ျဖစ္ခ်င္တာ။
ေနာက္မတိုမရွည္ ေကာက္ေကာက္ေကြး
ေကြးေလးေတြကို မမီ့တမီစီးေပါ့ေလ။
ဒါေတြက ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမယ့္အရာ
ေတြမဟုတ္ဘူး။ မိုးေျမအက္ကြဲသြားရင္
ေတာင္ ငါဟာ ရုပ္ဆိုးသြားလို႔မရဘူး။
အဲ့လိုအေျကာင္းေတြလည္း မရွိဘူး။
ဟုတ္တယ္ ငါဟာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ နဲ႔ မိန္း
မ ပီပီသသလွေနရမယ္။ ဒါငါ့ဘဝျဖစ္စဥ္
ထဲ အစီအစဥ္တက်ရွိေနခဲ့ျပီးသား systemေတြပဲ။
ငါက ကထိက အေဖ ၊ အထက္တန္းျပ အေမတို႕ရဲ႕သမီးျကီး ပီပီ သူမ်ားေတြ
ထက္ ပိုလိမၼာခဲ့ရတယ္။ ေအာက္က ငါ့ညီမေလးႏွစ္ေယာက္က ငါ့ျကည့္ျပီး ျကီးလာျကမွာဆိုေတာ့ ဒီႏြားမျကီး
ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားေပါ့။
အေမရဲ႕ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြျကား
"သမီးျကီးက ငါးဘာသာဂုဏ္ထူးနဲ႔
ေအာင္တာေလ။ အခု Archi တက္ေန
တာ" စသည္ျဖင့္ ျကြားလံုးထြားရေအာင္
လည္း ငါလုပ္ေပးခဲ့ရေသးတာ။
ငါ့သေဘာနဲ႔ ငါဆို ငါက အေဝးသင္တက္
မယ္။ ငါ ဂီတာတီးခ်င္တယ္။ ဟုတ္တယ္
ငါ သီခ်င္းလွလွေလးေတြျကိဳက္တယ္။
ငါ အိပ္မက္အျမဲမက္တာ ကြ်န္းေရာင္
စပိန္ဂီတာေလးပဲ။
ငါေလ...စီးကရက္ေလးဖြာ ။ သီခ်င္းေလး
ေရး ။ ေႀသာ္ ငါေရးမွာက ဂႏၱဝင္ဂီတ
ေတြ ။ စာသားမပါဘူး။ ဂီတသံေလးပဲ။
မ်ဥ္းလိုင္းေတြတားထားတဲ့ စာရြက္ေပၚ
မွာ ဂီတနုတ္ေလးေတြ ခ်ေရးလိုက္
ဂီတာျကိဳးေလးေတြ ကို ကစားရင္း
စီးကရက္ေလးဖြာလိုက္ေပါ့။ ညေန ေနရီ
တေရာ မိုးေလးဖြဲဖြဲရြာရင္ ငါ ပူပူျပင္းျပင္း
အရသာရွိတဲ့ အရည္ေလးတစ္ခုခု
ေသာက္ျပီး ေရွးဓာတ္ျပားသြင္း သီခ်င္း
ေတြနားေထာင္မယ္ေပါ့။ ငါျကားနိုင္ရံု
ေလာက္ တိုးတိုးေလးဖြင့္ မယ္။ အိမ္ေလး
ထဲ သံစဥ္ေတြလြင့္ေစကြာ။ အခုေခတ္
ေပၚ အီးယားဖုန္းေတြ ငါ မျကိုက္ဘူး။ ငါ
ဖုန္း ကိုသိပ္မမက္ဘူး။ ဖုန္းပြတ္ဖို႕ထက္
အပြင့္အခက္ေလးေတြကို ပြတ္ျပီး ရင္ခုန္
ရတာကိုပိုမက္တယ္။
တစ္ဖက္က လူကို အကဲခတ္ရ
တာ ။ ငါ့ကို သူလည္းအကဲခတ္တဲ့အခါ
မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔ ျပံဳးစိစိေနရတာ ျကိုက္တယ္။
