Zawgyi version
ဟိုးငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းကပင္ ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာ ယြင္မုန္႔ၿမိဳ႕ေစ်းတန္းမွာေလွ်ာက္လည္ရင္း ေျပးလႊားကစားရျခင္းကို ေပ်ာ္ပိုက္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ေစ်းတန္းတစ္ေလွ်ာက္ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ေျပးရင္း အရာရာကိုေငးရၾကည့္ရသည္ကိုႏွစ္သက္ေပ၏။ ေသးငယ္ေသာပစၥည္းေလး မ်ားကိုေတြ႕လွ်င္ ကိုင္ၾကည့္တတ္သည္။ လမ္းတစ္ဖက္ျခမ္းမွ ေမႊးႀကိဳင္ေသာရနံ႔ကိုရလွ်င္ သြားေရာက္ျမည္းစမ္းၾကည့္ရန္ ဝန္မေလးေခ်။ သူ၏ အလိုဆႏၵအတိုင္း လန္ဝမ့္က်ီး မွာ သူ႔ဘဝ တစ္ေလွ်က္တြင္ တစ္ခါမွ မျမည္းစမ္းဖူးေသာ မုန္႔ပဲသေရစာတို႔ကို လိုက္လံျမည္းစမ္းရေပသည္။ မုန္႔တစ္ခုခု ကိုျမည္းစမ္းၿပီးတိုင္း ေဝ့ဝူရွန္႔က "ဘယ္လိုေနလဲ ဘယ္လိုအရသာရွိလဲ" ဟုေမးတတ္၏။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ လန္ဝမ့္က်ီးဟာ "မဆိုးပါဘူး" ဟုေျဖသည္ တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ "အရမ္းေကာင္းတယ္" ဟုေျဖတတ္သည္ သို႔ေသာ္ မၾကာခဏ "ထူူးဆန္းတယ္" ဟုေျဖေသာအခါ ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးစြာေအာ္ရယ္ တတ္ၿပီး မုန္႔ပဲသေရစာတို႔ကိုျပန္လုကာ သူ႔အားျမည္းစမ္းခြင့္ မေပးေတာ့ေခ်။
တကယ္တမ္းမွာေတာ့ သူတို႔ဟာ ေန႔လည္စာ စားရန္ စားေသာက္ဆိုင္ေကာင္းေကာင္း တစ္ခုကို လိုက္ရွာေနၾကျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာလမ္းတစ္ေလ်ာက္ မုန္႔ပဲသေရစာမ်ားကိုလိုက္လံ ျမည္းစမ္းရင္း ဗိုက္ျဖည့္ၿပီးျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာလမ္းေလွ်ာက္လာရင္း အဆံုးမွာေတာ့ သပ္ရပ္ ၿပီး ခမ္းနားလွေသာ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုကိုရွာေတြ႕ေလသည္။ သူတို႔ဟာစားပြဲတစ္ခုမွာ ထိုင္လိုက္ၾကၿပီး စြပ္ျပဳတ္တစ္ခြက္ကိုမွာယူလိုက္သည္။
ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာ မွာယူထားေသာၾကာစြယ္ဝက္နံ႐ိုးစြပ္ျပဳတ္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနရင္း တူတစ္စံုကိုကိုင္ကာ မုန္လာဥျဖဴတစ္ဖတ္ကို ၫွပ္၍ေဆာ့ကစားေနသည္။ ႐ုတ္တရက္လန္ဝမ့္က်ီး ထိုင္ေနရာမွထသြားဟန္ျပဳသည္ကို ျမင္ေသာအခါ အလန္႔တၾကားျဖင့္ "မင္းဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ" ဟုေမးလိုက္သည္။
လန္ဝမ့္က်ီးကျပန္ေျဖသည္ "ခဏေစာင့္ ငါခဏေနရင္ျပန္လာခဲ့မယ္" သူ႔စကားအတိုင္းလန္ဝမ့္က်ီးဟာ ခဏအၾကာတြင္ ျပန္လာခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မွာယူထားေသာ ၾကာစြယ္ဝက္နံ႐ိုးစြပ္ျပဳတ္ လည္းေရာက္လာသည္။ ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာ စြပ္ျပဳတ္ကို တစ္ဇြန္းအရင္ျမည္းစမ္းၾကည့္ၿပီး စားပြဲထိုးထြက္အသြားကိုေစာင့္ေနသည္။ ၿပီးေနာက္ လန္ဝမ့္က်ီးအနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္ "အရသာ မေကာင္းဘူး"
DU LIEST GERADE
Mo Dao Zu Shi extra chapters and extension parts
Historische RomaneI'll translate extra parts and extensions of some chapters from novel and audio drama in mm language. I hope y'all enjoy.
