Ένα δένδρο στο βάθος του χειμώνα φλέγεται

Ακόμη να χαμογελάσεις ρε;

Κοίταξα το φεγγάρι τόσο επίμονα που έβγαλε μάτια

Για να δει τι πλάσμα είναι αυτό που το παρατηρεί τόσο έντονα.

Έπειτα το έφτυσα και εκείνο με περιέλουσε

Με τις φωτεινές του αχτίδες, εκείνες που

Δεν καίνε τα μάτια , μονάχα την καρδιά συχνά πυκνά.

Τότε θυμήθηκα πως πλησιάζω όλο και πιο κοντά θάνατο

Και πως πάλι δεν πέτυχα τις μικρές νίκες που ήλπιζα .

Λες και άκουσε τις σκέψεις μου ,το λαμπρό αυτό άστρο

Πήρε την μορφή του Χρόνη για να με ηρεμήσει :

''Φτου, φτου, φτου θα σε έκανα ρε καργιόλη μα

Φαίνεται πρέπει να σε ματιάσει κάποιος.

Γιατί αυτά που ήδη έχεις τα κρατάς κλειστά.

Για πόσο ακόμη ;

Πάλι εκδικείσαι τον ίδιο σου τον εαυτό.

Για πόσο ακόμη;

Σταμάτα να κοιτάς συνέχεια το ρολόι σου, διαφορά δεν έχει.

Άλλωστε, μόνο πτώματα στιγμών δημιουργείς.

Τι τρέχεις να προλάβεις ρε πούστη ,ποιος σε κυνηγάει;

Τι νομίζεις , τάχα οι άλλοι είναι πιο σπουδαίοι ή πως

Τέτοιοι έγιναν με ένα πέρασμά μου και μόνο;

Γιατί είσαι τόσο ανυπόμονος και ανήσυχος;

Εκείνοι δεν προσπάθησαν , δεν μόχθησαν , δεν δάγκωσαν

Τα χείλη τους και με το αίμα που αναβλήθηκε ζωγράφισαν τις ευχές τους;

Τι τα κρατάς τόσα κιλά ψυχή και καρδιά κλειδαμπαρωμένα

Στο κάτω- κάτω ράφι του παταριού σου;

Φοβάσαι μην στα κλέψει κανείς;

Αυτά ρε συ προορίστηκαν πρώτα για να τα απολαύσουμε εμείς στο έπακρο

Και μετά για να τα μοιραστούμε με τους άλλους.

Ο Αι- Βασίλης πράγματι υπάρχει, όμως μέσα μας.

Και τα παιδάκια ακόμη περιμένουν τα δώρα τους από αυτόν.

Πότε θα αρματώσεις τους ταράνδους σου;

Πως γίνεται να περιμένεις ακόμη τα θαύματα

Από τη στιγμή που εσύ ο ίδιος είσαι απο τα μέγιστα ;

Τι έχετε πάθει ρε μαλάκες, εμάς μας έκαναν την ζωή πατίνι

Αλλά στιγμή δεν πάψαμε να παλεύουμε.

Πόσο σας έχουν αποξενώσει από αυτήν;

Γαμώτο, τώρα πρέπει να φύγω, βγαίνει ο άλλος.

Δεν προλαβαίνω να σου δώσω όλες τις απαντήσεις

Άσε που δεν τις έχω και ούτε θα σου αποκαλυφθούν ξαφνικά.

Πρέπει να κρυφτώ, γιατί έτσι πρέπει να γίνει.

Ψάξε βαθιά μέσα σου, μην σταματήσεις λεπτό.

Και ποτέ μην κρυφτείς , με ακούς;

Να ανυπομονείς να ανατείλει ο ήλιο με ακούς;

Μην τον φοβάσαι τον ήλιο εσύ, μην τον φοβάσαι.''