"Λόγκαν! Έλα αμέσως εδώ!" Ακούστηκε μια βαριά φωνή να τον καλεί κι εκείνος βγάζοντας το κεφάλι από το στενό είδε τον Λιαμ .
"Έλα εσύ! Έχω εδώ κάτι που..." γυρίζοντας όμως πίσω, δεν είδε κανένα. "ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΡΕ ΗΛΙΘΙΕ;" ρώτησε τον Τζέικ
"Που θες να ξέρω ρε; Γύρισα και κοίταξα προς το κλαμπ κι εγώ!"
Ο Λιαμ τους πλησίασε εμφανώς εκνευρισμένος
"Φέρατε μέσα ένα πτώμα και εσείς κάθεστε και μαλακίζεστε σαν να μη συμβαίνει τίποτα; Τσακιστειτε και ελάτε μέσα!"
"Είχαμε λογο ! Τι φωνάζεις;" έσπευσε να παραπονεθεί ο Τζέικ αλλά ο Λόγκαν του έκανε νόημα να φύγει.
"Γιατί να φύγω. Εδώ ήμουν κι εγώ γαμωτο!"
"Γιατί δε το βουλωνεις να μιλήσω! Γι αυτό σου λέω φύγε !" Του εξήγησε ο Λόγκαν απογοητευμένος
"Θα μου πει κάποιος τι διάολο συνέβη;" ρώτησε ο Λιαμ χάνοντας την υπομονή του.
"Έγινε κάτι περίεργο θείε..."ξεκίνησε να λέει ο Λόγκαν και ο Λιαμ αμέσως σκυθρωπιασε. Τον είπε θειο, πράγμα που σήμαινε ότι, ό,τι κι αν έγινε ήταν σοβαρό.
"Λεγε"τον προέτρεψε ήρεμος.
Αντί όμως να του πει ευθέως , του έδειξε το λαιμό του.
"Κάποτε μου είπες, πως όλα τα μέλη της ομάδας σας , είχαν αυτά τα αρχικά εκτός από το πατέρα μου και τη μάνα μου"
"Που θες να καταλήξεις;" είπε προβληματισμένος
"Σήμερα είδα έναν τύπο, με τα ίδια αρχικά στο ίδιο σημείο..."
Ο Λιαμ γουρλωσε τα μάτια του και ανάβοντας ένα τσιγάρο άρχισε να σκέφτεται. Κανενα μέλος το οποίο δεν έμενε στην έπαυλη δεν είχε το συγκεκριμένο τατουάζ. Προσπάθησε να σκεφτεί αν παλαιότερα κάποιος είχε καταφέρει τα αποκτήσει τη πολυπόθητη σφραγίδα των "Los Reyes" μα η σκέψη έμενε στατική.
"Θείε;" είπε ο Λόγκαν πιάνοντας τον από τον ώμο και ο Λιαμ μουγκρισε. "Είσαι καλά; Είναι σοβαρό έτσι;Ποιος ήταν;"
"Σταμάτα τις ερωτήσεις Λόγκαν" απαντησε σκεπτικός. "Ίσως δεν είδες καλά... Δεν ξέρω. Δεν υπάρχει κανένας εν ζωη τουλάχιστον που να έχει το τατουάζ. Όχι φυσικά από όσο ξέρω. Θα μιλήσω με τον πατέρα σου και θα δω. Ίσως μέσα στο σκοτάδι δεν ειδες καλα..."
"Μια χαρά ειδα μη το ξαναπείς!" Τον διέκοψε
"Ναι Λιαμ ! Έχει δίκιο το είδα κι εγώ!Έπρεπε να δεις πως μου πήρε το όπλο! Ήταν πιο γρήγορος κι από το φως ! Ξεφτίλα έγινα...." πετάχτηκε ο Τζέικ και έφυγε προς το κλαμπ θυμωμένος.
YOU ARE READING
Mind Games 3 : Lies
AdventureΗ μοίρα είναι πουτανα ... Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε τουλάχιστον ύστερα από τόσα χρόνια... Ύστερα από τόσα ψέματα μα και τόσες αλλαγές... Πόσο δυνατά κολλημένο είναι ένα ήδη σπασμένο γυαλί; Πόσο τρόμο μπορεί να προκαλέσει μια τόσο αθώα λέξη όσο...
