Salgın ( Kan Ve Damar ) Çelik Bilek (3)

Bölüm 22 ( Son Kale Savaşı )

Kanadoy ve Eduş kale kapısından çıkıp sur kapısına doğru yürümeye başladılar. Sur merdivenlerini çıkıp surun ucuna yaklaştılar. Eduş Ay'a bakarak.

" Yarın akşam büyük bir savaş var öyle mi?" Diyip gülümsemeye başladı. Kanadoy'da bir kaç dakika sonra gülümsemeye başladı. Eduş'a bakıp ardından Ay'a bakmaya devam etti.

Eduş gülümseyerek Kanadoy'a bakmaya başladı.

" Biliyorum yine mi bu konuşmayı yapacaksın diyorsun." Eduş kadehten bir yudum aldı.

" 2 Yıl önce kurt ve vampir savaşında büyük bir savaş vardı. Kurtlar üstün gelmekteydi. Soyum helak olmak üzereydi. Dedem son direniş gösterip savaşı sonlandıracaktı. Dedem düşmanı ile karşılaştı. Ama askerleri çok güçsüzdü, düşman avlanmamıza izin vermiyordu. Düşman dakikalar kala savaşı iptal ettiler. Düşman halimizden anlamış olacak ki, bize araba araba erzak gönderdiler. Dedem bu nezaket karşısında kaleyi teslim etti. Kan dökülmeden savaş sona erdi. Bu ulu savaşçının adı Karan."

Doykana Eduş'un omzuna vurarak geri dönüp kalenin içine doğru gitmeye başladı. Eduş Ay'ı izlemeye devam etti.

Güneşin doğması ile Asiye ormanın bitiminde durup kaleye bakmaya başladı.

" Bekle aşkım geliyorum." Asiye arkasındaki adamlara dönüp.

" 2 saat içinde hazır olun."

Akçiçek önündeki kızı, adamlar ise Akçiçeği takip etmekteydi. Akçiçek öndeki kızın arkasından yaklaştı.

" Güzelim seni sıkmak istemem ama ne kadar kaldı." Kız durup parmağı ile çıkışı gösterdi.

" Geldik." Akçiçek önden yürümeye başladı. Lağamdan çıktığında borunun yanından 200 kişi ile karşılaştı. Akçiçek gülümseyerek baktı.

" Vay iyi zamanlama." Hemen o 200 kişi de Akçiçeğin yanına katıldı. Akçiçek toplamda 400 kişi olmuşlardı. Akçiçek 400 kişi ile Mersin sınırından içeri girmiş hızla Mamura kalesine doğru ilerlemeye başladı.

Eduş çuvalların arasına sızmıştı. Doykana kapıdan gerneşerek çıkmıştı. Yanına baktığında sızan Eduş'u görünce gülümsedi. Hemen Eduş'un yanına gelip omzundan sirkmeye başladı.

Eduş hemen kendine gelip gözlerini açtı. Yavaş bir şekilde ayağa kalkarak, Doykana'ya baktı.

" Of kafam davul gibi." Doykana gülümseyip sırtına vurmaya başladı. Doykana sura doğru ilerlemeye başladı. Eduş gerneşerek surun diğer ucundan çıkmaya başladı.

İkisi de surun diğer tarafına çıkıp ufku izlemekteydiler. Eduş ormanlık alanda haraketlilik görünce hemen Doykana'ya döndü.

" Ormanda haraketlilik var." Doykana direk surun aşağısından atlayarak kanadı çıktı. Boruya doğru uçmaya başladı. O sırada kale kapısından Miray çıktı. Doykana'nın uçtuğunu görünce şaşırdı.

Doykana borunun ucuna inerek hemen üflemeye başladı. 3 kere 1'er saniye aralar ile 1 defa 5 saniye boyunca uzun uzun üfledi. Kaleden sarı altın renginde askerler çıkmaya başladı.

Sura cizilip aşağıya okçular cizilmeye başladı. En son kapıdan Kanadoy çıktı. Hemen Miray'ın yanına gelerek olan biteni sordu.

" Geldiler mi?" Miray moralsiz bir şekilde.

" Sanırım. Boşa çalacaklarını sanmam." Kanadoy bir kaç adım ilerledikten sonra, bir sorun olduğunun farkına varıp geriye döndü.