I fell in love with my English teacher.. (Nederlands)

9. Onverwachts bezoek

Hij zet me weer op de grond. “Dus als je chips wil, kun je inderdaad gewoon een stoel pakken” zegt hij. Hij grijnst. “Als je thee wil, kun je gewoon de waterkoker aanzetten maar ik ga er wel vanuit dat je daar wel uit komt” zegt hij. Ik knik. “Ik zal je de kamers laten zien” zegt hij. Ik loop hem achterna de trap op. “Kijk hier is onze kamer” zegt hij. Ik loop de kamer binnen en kijk wat rond. Lucas gaat achter me staan. Hij speelt met mijn paardenstaart. Hij doet de paardenstaart iets opzij en legt zijn andere hand op mijn schouder. Ik voel zijn adem op mijn blote nek. Hij kust me in mijn nek. “Je bent zo mooi” fluistert hij. Ik draai me geschrokken om. “Lucas, wat doe je?” vraag ik. Waarom reageer ik nou zo? Het voelde toch fijn? Nee, dit kan niet. Het is en blijft mijn leraar!  “Sorry, dat had ik niet mogen doen” zegt hij. Hij kijkt naar beneden. “Sorry, sorry, ik had mezelf niet meer in de hand” zegt hij. Ik knik. “Is dit nog wel verstandig om te doen?” vraag ik. “Je bedoelt het oppassen?” vraagt hij. “Ja…” zeg ik. “Ik weet niet” zegt hij. Hij zucht. “Misschien is het beter als ik naar huis ga” zeg ik zacht. Echt, geloof me, als ik iets wil is dat bij Lucas blijven en hem in mijn armen sluiten. Maar het klopt gewoon niet, hij is mijn leraar en ik ben zijn leerling. Hij haalt zijn hand ongemakkelijk door zijn haar. “Ehm, ja, misschien is dat inderdaad beter” zegt hij. Ik loop de kamer uit. “Merel” zegt Lucas nog. Ik draai me om. “Ja?” vraag ik. Hij komt om de hoek gelopen. “Blijft dit wel tussen ons?” vraagt hij. “Tuurlijk” zeg ik. Ik draai me weer om en loop naar beneden.

Ik doe mijn oordopjes in en fiets naar huis.

“Hey mam” zeg ik. “Oh, hey Merel, wat ben je vroeg!” zegt mama. “Ja, Lieke moest eerder naar huis en de anderen hadden ook niet meer zo’n zin” zeg ik. “Hmm, zullen we anders een spelletje doen?” vraagt ze. Ik kijk haar raar aan. “Een spelletje?” vraag ik. “Ja, gewoon een ouderwets spelletje. Kom, wordt vast gezellig” zegt ze. “Oké dan” zeg ik. Waarom ook niet. Ik ben ook wel even aan iets gezelligs toe samen met mijn moeder. Misschien helpt het  om mijn gedachtes over Lucas even aan de kant te zetten. Ik loop naar de spelletjeskast. “Welk spel wil je doen, mam?” vraag ik. “Zeeslag” zegt ze. Ik pak het doosje met zeeslag erop en loop naar de tafel. “Welke kleur wil jij zijn?” vraag ik. “Kies jij maar” zeg ik. “Oké, dan ben ik blauw” zeg ik. Ik geef het rode doosje aan mijn moeder en hou zelf het blauwe doosje. “Heb je alle bootjes al klaargezet?” vraag ik na een poosje. “Ja, ik ben er klaar voor” zegt ze. “Oké, dan kunnen we beginnen” zeg ik.

Het is inmiddels 9 uur, ik maak me klaar voor de discotheek met Vera. Ik pak een crop top uit mijn kledingkast. Hmm, zou ik deze aandoen? Nee, veel te bloot. Ik leg de crop top weer terug en kijk verder. Deze is wel leuk! Ik vis een rose hempje uit mijn kast. Er zit een kraagje op met glitters. Ik pak een zwarte skinny jeans, een leren vestje voor buiten en mijn gympies. Als ik alle kleren aan heb gedaan, ga ik voor de spiegel zitten. Wat zal ik met mijn haar doen. Ik kijk om me heen, de kamer in. Ah, mijn krultang! Ik pak mijn krultang en sluit um aan het stopcontact. Ik wacht even tot ie warm is en krul dan mijn lange haren. Na een poosje ben ik klaar en leg ik de krultang weg. Ja, dit staat leuk. Ik doe mijn oorbellen in, 2 knopjes aan beide kanten. Ik doe nog wat extra mascara op en een lichte lipgloss. Ik pak mijn mobiel en loop dan naar beneden. “Merel, wat zie je er leuk uit!!” zegt mijn moeder. “Bedankt” zeg ik. Ik glimlach.

De bel gaat. Dat zal Vera wel zijn. Ik open de deur en zie dan Lucas in de deuropening staan. Ik schrik. Wat doet hij hier? En hoe weet hij waar ik woon. Huh? “Wat doe jij hier?” fluister ik. “Lieverd, is dat Vera?” roept mijn moeder vanuit de kamer. Sh*t, wat nu? “Nee mam, het is Lieke, ik ga even een stukje met haar lopen hoor” zeg ik. “Oh, is alles goed met haar?” vraagt ze. Ik hoor voetstappen aankomen. “Ja, mam, ik ga nu weg. Tot zo!” zeg ik. Ik loop snel naar buiten en doe de deur achter me dicht. “Kom” zeg ik tegen Lucas. Lucas loopt me achterna. Ik loop een eindje de straat in. Het is al helemaal donker. Lucas komt naast me lopen. “Heb je het niet koud?” vraagt hij. Ik was mijn jas vergeten te pakken toen ik snel naar buiten ging. “Ja, best wel” zeg ik. Lucas trekt zijn jas uit en geeft het aan mij. “Hier, trek deze maar aan” zegt hij. “Heb jij het dan niet te koud?” vraag ik. “Ik heb er nog een vest onderaan” zegt hij. Ik pak zijn jas aan en trek hem aan. “Je ziet er leuk uit voor vanavond” zegt Lucas. “Dankje” zeg ik. Ik voel mijn gevoelens voor hem weer opkomen. Maar dan realiseer ik me weer dat hij nu naast me loopt, dat hij net opeens voor mijn deur stond en dat hij me vanmiddag in mijn nek kuste. “Ga je nog vertellen waarom je opeens voor mijn deur stond?” vraag ik een beetje kortaf. “Ik wou je spreken” zegt hij op een normale toon. “En daarom besloot je maar gewoon om naar mijn huis te komen, wat moest mijn moeder wel denken als ze erachter was gekomen?” vraag ik. “Geen idee” zegt hij. “Geen idee?” vraag ik. “Is dat je antwoord?” “Ja” zegt hij. “Ik mag er vanuit gaan dat je wel wat beters te vertellen hebt dan dit” zeg ik. Hij zucht. Hij stopt met lopen en gaat voor me staan. “Hoe wist je trouwens waar ik woonde?” vraag ik. “Vond ik bij je klassenlijst” zegt hij. “Merel, het spijt me dat ik zomaar ineens voor je deur stond. Ik wil gewoon nog wat kwijt over wat er vanmiddag gebeurde. Ik zou het namelijk erg jammer vinden dat je door dit akkefietje niet meer op mijn kinderen wilt passen. Dat akkefietje was namelijk mijn fout en straks worden hun de dupe ervan” zegt Lucas. “Lucas, het geeft niet. Nou ja, je hoeft er niet over in te zitten. Ik vond het niet erg. Ik schrok er gewoon van. Jij bent mijn leraar en ik ben je leerling, ik had het graag anders gewild, maar het is nou eenmaal zo. Straks raak je je vrouw kwijt en misschien ook nog je baan. Ik denk dat eh… Dat als we gevoelens voor mekaar hebben dat we die zoveel mogelijk moeten proberen te onderdrukken” zeg ik. “Ja, ik denk dat dat het beste is, ja..” zegt hij. Ik zucht. Hij slaat een arm om me heen. “Het komt wel goed” zegt hij. Ik leun met mijn hoofd op zijn schouder. Nou ja hij is meer dan een kop groter dan mij, dus eigenlijk leun ik ergens tegen zijn bovenarm. “Ja en ik wil echt nog wel oppassen” zeg ik. “Mooi” zegt hij. “Ik wil het nu niet verpesten ofzo, maar ik denk dat ik nu echt terug moet, aangezien Vera mij elk moment kan komen ophalen” zeg ik. “Ohja, natuurlijk” zegt hij. We lopen terug naar huis. “Ga je nog tot laat weg vanavond?” vraagt hij. “Eh, ik denk dat we rond 12uur worden opgehaald” zeg ik. We stoppen voor mijn huis. “Doe je wel voorzichtig?” vraagt hij. “Ja, tuurlijk” zeg ik. Ik lach. “Tot de volgende keer Merel Sawyer” zegt hij. “Tot de volgende keer Lucas Johnson” zeg ik. “Oh, mag ik mijn jas nog terug?” vraagt hij. “Oeps helemaal vergeten, ja, hier” zeg ik. “Bedankt” zegt hij. Ik loop het huis binnen.

 Vote, share en laat weten wat je ervan vind!!!! En als iets niet klopt, qua personen ofzo, gewoon zeggen, want dan kan ik dat veranderen. xx