პირადი მძღოლი

★_პირობას ვასრულებ_★

დილით საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს.ახ შენი როგორ მტკივა.
- იონჯეე_ ვღრიალებ ხმამაღლა.მოახლეც ოთახში შემორბის
- გისმენთ
- წაეთრიე და წამალი მომიტანე_ ცოტახანს გაშტერებული მიყურებს_ დაყრუვდი იდიოტო?_ გოგონა სწრაფად გარბის და მალე წამლით ხელში ბრუნდება
- მომეცი რას ელოდები?ღმერთო ჩემო, მეზიზღები იონჯე გაიგე? მეზიზღები ასეთი იდიოტი რომ ხარ,რომ გიყურებ გული მერევა გაეთრიე და თეჰიონს დაურეკე დღეს ლექციებს არ დავესწრები_ ზიზღით ვეუბნევი.ოთახიდან გადის და თან თვალებს ატრიალებს.აჰამ გასაგებია მერე მოგხედავ და მაგისთვის დაგსჯი ქალბატონო.შიშველი ვდგები და სააბაზანოში შევდივარ.უპს თურმე ტრუსიც მაცვია.ღამით ასე არასდროს დავწოლილვარ,ძირითადად შიშველი ვარ ხოლმე.ალბად დებილ იონჯეს შერცხვა და არ გამხადა ერთი მაგისიც.

- ჰეი პატარავ ჩემი მშობლები სად არიან?!_ ვეკითხები სამზარეულოში მყოფ იონჯეს.
- ბატონო პაკ ისინი დასასვენებლად წავიდნენ ხომ იცით,მათი თვითმფრინავი უკვე...._ სანამ სიტყვას დაასრულებს თავს მაგიდაზე ვარტყმევინებ
- რა დამიძახე გაიმეორე!
- ბატონი პაკი_ მწარედ ვიცინი და თავს ისევ ვარტყმევინებ მაგიდაზე,შუბლიდან სისხლი თქრიალით მოსდის
- მე როგორ გითხარი რა უნდა დამიძახო მეთქი?_ ვუყვირივარ.
- ბატონი ჯიმინი,მაპატიეთ ბატონო ჯიმინ გთხოვთ_ ტირილით მეუბნევა.
- ხო ეს გავიაროთ,დილით შენი იდიოტური სახე დავინახე რაღაც უკმაყოფილო ჩანდი,თვალებიც გადაატრიალე მობეზრებით,ამისთვის უფრო დაისჯები წამოდი_ თმაში ხელს ვკიდებ და ეზოში მივათრევ.ჩემი ძაღლის სადგომისკენ ვაყენებ.
- იცი ეს ვინ არის? გიგანტო ნახე ახალი ხორცი მაქვს შენთვის_ ძაღლს ვესუაბრები რომელიც დაბმულია.
- გთხოვთ ბატონო პაკ,ძალიან გთხოვთ არა! გთხოვთ_ ხმამაღლა ტირის იონჯე.მე მხოლოდ მეცინება.რამდენჯერღა უნდა დავაგლეჯინო ამ ძაღლს იონჯეს თავი,თანაც ჩემს თვალწინ.ეს გოგო მეზიზღება,ჩემს მშობლებს ის უფრო უყვართ არადა ის მოახლეა,მოახლე,აქედან სანამ არ წავა მანამდე ვაწამებ.ძაღლისკენ მივათრევ და სადაცაა სადგომში თავს შევაყოფინებ რომ ვიღაც ხელს მიჭერს.მისკენ ვტრიალდები და მაღალ შავთმიან ბიჭს ვხედავ,ვაუ ახალი ხორცი? როგორ ბედავს და ხელით მეხება.
- არ გაბედოთ და გოგონას არაფერი დაუშავოთ
- ვინ ჩემი ფეხები ხარ მაგას რომ მეუბნევი,ხომ არ გინდა შენც გიგანტის საჭმელი გახდე_ ჩემს ძაღლზე ვანიშნებ რომელიც ცხენს გავს,მშობლები მეხვეწებიან გადავაგდო მაგრამ ეს იუნგის დაბადების დღის საჩუქარია,მან ეს მაჩუქა და მითხრა < დაე შენი ძუკნა შეჭამოს სახლში რომ გყავს> მართლაც ძალიან შემიყვარდა ეს ძაღლი რადგან იონჯე უკვე მეექვსედ მოხვდა საავადმყოფოში,როცა გიგანტს ორი დღე არ ვაჭმევ დამშეულია ამიტომ იონჯეს მკლავზე შრამებმა ბუდე დაიდეს.
- გთხოვთ გოგონას შეეშვით_ კატეგორიულად მეუბნევა.
- მართლა? კიდევ რამეს ხომ არ მიბრძანებ საყვარელო_ ცინიზმით ვეუბნევი და წარბებს მაღლა ვწევ.
- უბრალოდ მას ხელი გაუშვით ძალიან გთხოვთ_ წყნარად მესაუბრება მეც იონჯეს ხელს ვუშვებ განა იმიტომ რომ ამ ბიჭის სიტყვებმა გონზე მომიყვანა, არა! უბრალოდ მისი ყვირილის თავი არ მაქვს,მერე გიგანტი რომ იღრინება ხომ საერთოდ თავი მტკივდება.კარგი ხო ვის ვატყუებ ამ ბიჭმა დამაჰიპნოზა.
- ვინ ჯანდაბა ხარ?_ სიცილით ვეკითხები და არც კი ვიცი რა მაცინებს
- მე თქვენი მძღოლი ვარ ჯონ ჯონქუქი.გუშინ მე მომიწია სახლში მომეყვანეთ
- ააჰ შენ ხარ ჩემი იდიოტი მძღოლი? უფრო სხვანაირი წარმომედგინე,მე მოხუცს ველოდი ხელში კი პატარა ბაჭია შემრჩა_ ტუჩებს ვილოკავ და თვალებ მოჭუტული ვეუბნევი.ჯონქუქი ჩემს სიტყვებზე ცხვირს ჭმუხნის.
- გაემზადეთ ჯიმინ და უნივერსიტეტში წავიდეთ
- მე არ მივდივარ დღეს_საერთოდ რა ანგარიშებს ვაბარებ
- როგორ არა მიდიხართ
- ვაუ კარგი პატარავ რადგან შენ მეუბნევი,და ისე როცა მოგიწევს სახლში ისევ შენ მომიყვანო,გაითვალისწინე მე შიშველი ვიძინებ,როცა საწოლში დამაწვენ შეგიძლია გამხადო ბაჭიავ_ თვალს ვუკრავ და დაბნეულს ვტოვებ.