პირადი მძღოლი

მინდიხარ

  ხელს ვკიდებ და დივანზე ვანარცხებ,ზემოდან ვექცევი.
- რამე დავაშავე ჯიმინ?_ ღმერთო თავს იდებილებს თუ მართლა დებილია.
- იონჯეს კოცნიდი გახსოვს?
- კი მაგრამ მე..._ სიტყვას კოცნით ვაწყვეტინებ.ამ ბიჭზე ვგიჟდები აქამდე სად იყო ღმერთო ჩემო.მის ტუჩებს ვაგემოვნებ და თმაზე ვქაჩავ რომ კოცნა გავაღრმავო.შარვალს ვხდი ისე რომ კოცნას არ ვწყვეტ.
- არ მინდა გთხოვ_ მიშორებს და გარბის,მეც ვეწევი და იატაკზე სახით ვანარცხებ
- აბა რა ჯანდაბა გინდა ჰა?იონჯესთან დაგაწვინო? დარწმუნებული ხარ რომ ეს გინდა?_ თმაზე ხელით ვქაჩავ და ჩემსკენ ვაბრუნებ.
- ჯიმინ გთხოვ
- რა მთხოვ ჰა? რას მთხოვ მეთქი, მე რამეს გთხოვთ რომელიმეს? არამგონია რადგან ასე რომ იყოს გთხოვდი ჩემთან იყავი თქო გაიგე?
- ჩემთან ყოფნა გინდა?
- ახლა ამაზე არ ვსაუბრობთ!რატომ აკოცე იონჯეს
- მან თქვა რომ არავისთვის არასდროს უკოცნია,კოცნა არ იცოდა მე კი შევთავაზე ჩემზე გამოეცადა თავისი ტუჩები_ ყვირის,ღმერთო ჩემო,ჯიმინ აი სად დაგენძრა.სწრაფად ვხტები მისგან შორს და გარეთ გავრბივარ.იმედია იონჯე ცოცხალია.ჯონქუქიც უკან მომყვება
- ანუ მოგწონვარ?_ ყვირის.
- ეხლა ამის დრო არ არის ჯონგუკ ფეხი გამოადგი_ უკან არც ვბრუნდები ისე ვუყვირივარ.იონჯეს ოთახს ვაღებ და შევდივარ,ისევ ისეა.
- იონჯე_ ხმის კანაკლით ამბობს ჯონგუკი და გოგოს უახლოვდება_ რა გაუკეთე,რა ჩაიდინე ურჩხულო_ ღრიალებს და მაისურზე მებღაუჭება ისე მანჯღრევს.
- რომ არ გეკოცნა ასე არ მოხდებოდა_ ჩუმად ვამბობ.ის სახეში მუშტს მირტყავს და მეც ვბარბაცდები,მწარე ხელი აქვს თანაც ძალიან.მე მიშვებს და იონჯესკენ მიდის ხელში იყვანს და გარეთ გაჰყავს.მეც უკან მივყვები.

***

  სამი დღე გავიდა მას მერე რაც იონჯე საავადმყოფოშია,სამი დღე რაც ჯონგუკი აღარ მეკარება,აღარ მესაუბრება,მხოლოდ მანქანით მემსახურება არანაირი გამარჯობა,არანაირი როგორ ხარ,არანაირი ნახვამდის საერთოდ არაფერი. ვცადე იონჯე მენახა თუმცა ჯონგუკმა არ შემიშვა,იონჯეს უთქვავს რომ ჩემი დანახვა არ სურს,ვეზიზღები და სამსახურიდან მიდის.რა თქმა უნდა ვცადე შემეჩერებინა თუმცა არ გამოვიდა რადგან როგორც ვთქვი არ შემიშვეს.