[Zawgyi Version]
"ရွင္ကစကားကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းမွမေျပာတာ"
ထယ္ေလးမဆိုထားနဲ႔ကြၽန္မေတာင္နားမလည္ဘူး!ထယ္မ်က္နွာကိုငံု႔ကာ..ပါးနွစ္ဖက္လဲနီျမန္းေနပီးဘာ
စကားမွထပ္မေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ရွက္ေနသည္ထိုအခါ..Jung Kookကသြယ္လ်တဲ့ထယ္ခါးေလး
ကိုလက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ဆြဲယူကာဖက္ထားလိုက္သည္"ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ကေလးမနက္ျဖန္လက္ထပ္ခ်င္ပါတယ္"
ဟမ္!!!
ဟင္!!!Jinနဲ႔..Nam Joon...တစ္ေယာက္မ်က္နွာကို...
တစ္ေယာက္ၾကည့္ပီး..ဆြံအ..သြားေလသည္"မေန႔ညကသားPhoneဆက္ေျပာတာနဲ႔မတူပါလား"
"တစ္ပတ္အတြင္း..ခြင့္ျပဳေပးဖို႔သားေျပာတာကေရာ..
မဟုတ္ျပန္ေတာ့ဘူလား""ကြၽန္ေတာ္ကေလးနဲ႔..ခြဲပီးမေနနိုင္ဘူး"
"ေနာက္ပီး..ကေလးကိုကြၽန္ေတာ္စိတ္မခ်ေတာ့လို႔ပါ""ဟင္"
"သားJung Kook..စိတ္မခ်ျဖစ္ရေအာင္လဲထယ္..
ေလးမွာ..ခ်စ္သူမရွိပါဘူးကြယ္""မားတို႔အျမင္မွာ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုပိုတယ္ထင္မွာပဲ"
"အေၾကာင္းျပခ်က္က..ကြၽန္ေတာ္..ကေလးကိုအရမ္း
ခ်စ္ျမတ္နိုးပီး..အနားမွာပဲရွိေစခ်င္လို႔ပါ""အမယ္ေလး..သားJung Kookရဲ႕..ထယ္ေလး..
အေပၚခ်စ္တတ္မႈႀကီးကိုမားတို႔လိုက္မမွီနိုင္ေတာ့ဘူ""ကိုယ္တို႔သမတ္ေလးကပြင့္လင္းလိုက္တာမိန္းမေရ"
"ထယ္ေလးသေဘာကေရာအတူတူပဲလား"
"အြင္း...မား"
ထယ္Jinရဲ႕အေမးကိုခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ေျဖလိုက္သည္
သူ႔အေနနဲ႔..Jung Kookကို..လက္ထပ္ဖို႔ေတာင္..
စဥ္းစားထားပီးသည့္ေနာက္..အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မွ...
လက္ခံမယ္လို႔စိတ္ထဲနဲနဲမွမေတြးထင္ေတာ့ေပ"မားထယ္ေလး..အစကေတာ့လက္မထပ္ခ်င္ဘူးဆို
အခုေတာ့..အိမ္မွာေတာင္..မေနခ်င္ေတာ့ဘူေပါ့""ဟီး..မားေနာ္"
"အဲ့တာကေတာ့..ထယ္ကိုကို႔ကို..ခ်စ္မိသြားေလ"