•14•

30 9 0
                                    

~Esin' in annesinin gençlik anısı~

Mutsuz bir müddet yere baktıktan sonra tekrardan babamın yüzüne bakmıştım.

O ise bana hala sinirliydi ve yanağıma bir tokat attı. "Kızlar böyle giyinemez!"

"Kendinden utansan iyi olur!"

"Ben sadece düşündüm ki-" daha cümlemi bitirmemi izin vermeden bir tane daha tokat yemiştim.

"Sen düşünmedin!"
"Bir kız her zaman kendime layık bir şeyler giyinmesi gerek!"
"Hangi aklı yerinde bir erkek seninle bu şekilde giyinirsen eğer evlenir?!"

Ağlayarak onu dinliyordum. "Ya evlenmek istemiyorsam?" diye hıçkırarak sorduğumda. Babam yerinde gürledi.

"Bir kelime daha etme!"
"Kızlar evlenir ve çocuk yaparlar ve aynı zamandada üstüne ne giydiklerine hakim olurlar!" dediğinde devam ağlamıştım.

"Bak Annene! Annen gibi ol! Tanıdığım en iyi ev hanımı!" dediğinde Anneme bakmıştım. O ise babamın söylediğini iltifat gibi algılamıştı ve ona hayranlıkla bakmıştı.

Esin' in annesi anılarından çıkıp karşısında ki Selin' e dimdik bakmıştı.

"Selin! Bir kız-" diye başladığına Selin yerinde çığlık attı.

"Hadi ama Selin üstündekini değiştir.." dedi Burak.

"Hayır yapmayacağım!!"
"Burada kalmaktan ve bu kadındanda nefret ediyorum!!" diye bağırarak yanlarından ayrıldı be kendisini dışarıya attı.

"Selin!" diye seslendi Burak arkasından ve peşinden koştu.

Bir kez daha seslendiğinde Selin yerinde durup Burak' a baktı. "Ne yapıyorsun sen?"

"Orada kalamam Burak."
"Kaldığımız lüks evimizi. Paramızı ve özgürlüğümü özledim ben.."

"Selin.. sadece iki gündür yaşıyoruz burada farkındasın dimi? Bu kadar çocuksu davranma da büyü biraz.."

"Sen büyü! Berk hapishanede ve sende iyi biliyorsun ki ülkemiz rüşvetçilerle pek bağı kurmaz!"
"Sen istersen o kadınla yaşa ama ben onunla asla bir daha yaşamam! Kendi hayatımı kendi ellerime alacağım!" dedikten sonra Selin devam koştu.

Esin ile Sönmez İkizleri hala kasanın içinde tıkalı kalmışlardılar ve kırmızı ışıklar hala yanıp sönüyordu.

"Ne yapacağız?!" diye bağırdım.

"Biz mi?" dedi erkek sorarak.

"Bu kadar inatçılığından sonra sana yardım edeceğimizi mi sanıyorsun sen?" dedi kız.

"Şimdi komik olmanın vaktı ve yeri de değil! Polisler dakikalar içerisinde burada olacaklar!" dediğimde ikiside gözlerini devirdi.

"Sanırım sana biraz yardım edebiliriz.." dedi erkek.

"Bizden uzak dur ama." dedi kız sinirli bir şekilde ve ikiside bir duvara gidip ceplerinde ki patlayıcıları duvara sabitlediler.

Cesur. •Ara verildi•حيث تعيش القصص. اكتشف الآن